𝐌𝐮𝐫𝐝𝐞𝐫 𝐎𝐟 𝐋𝐨𝐯𝐞 || 𝐇𝐲𝐮𝐧𝐈𝐧.

ʚ 𝟎.𝟒 ❝𝑁𝑜 𝑃𝑎𝑠𝑡 𝐿𝑖𝑓𝑒 𝐴𝑛𝑦𝑚𝑜𝑟𝑒❞

༄♫︎ˢᵗʳᵃʸ ᵏⁱᵈˢ - ᶜʰᵃʳᵐᵉʳ♫︎༄
🔪Jeongin, hyunjinin az önce geçirdiği krizden sonra bundan pek emin değildi. Ve hyunjin de jeongini ona emanet etmeye pek hevesli değildi ama kuaförde de oyalanamazlardı. En iyi seçenekleri felixdi. Mecbur kabul ettiklerinde hyunjin, tüm bilgileri bir kağıda yazıp hanjiye verdi ve felixle birlikte üst kata çıkan jeonginin yanına ilerledi... 🔪

Üst kata geldiklerinde jeongin, burasının aşağıdan daha sessiz ve daha temiz olduğunu fark etti. Felix, elbisesinin etekleri uçuşa uçuşa kahverengi bir kapıya geldiğinde jeongine döndü.

- burası bizim yaşadığımız yer. Evimiz sayabilirsin.

Arka çaprazdaki bir kapıyı işaret edip gülümsedi. Ve kendi kapısını açarken mırıldandı.

- Hyunjin orada kalıyordu.

Jeongin, hyunjinin burda kaldığını öğrendiğinde şokla felixin gösterdiği kapıya baktı. İçini çok merak etmişti. Babası hyunjini evden attıktan sonra hyunjin burada kalmış olmalıydı. Babasına sinirlenirken yutkundu ve kapıyı açıp içeri giren felixin arkasından içeri girdi.

Felix, odasında bulunan diğer kapıdan girip bir süre oyalandıktan sonra çıktığında jeongine gülümseyerek sandalyeyi işaret etti.

- otursana. Korkma yemiyorum.. Her ne kadar tek lokmalık lokum gibi dursan da~

Jeongin, felixin iltifatına teşekkür edecekken içeri giren hyunjinin huysuz sesi buna engel olmuştu. Jeongin de pes edip sandalyeye oturmuş hyunjinin kapıyı kapatmasını izlemişti.

- Ona yürümekten vazgeç felix.

- Sevgilini yemedim hyunjin. Sakin ol, arkadaş ediniyorum sadece.

Hyunjin, kollarını göğsünde birleştirip felixe 'sen ciddi misin' bakışı atarken jeongin hyunjinin onu böyle korumasının sevimli olduğunu düşünüyordu. Çünkü sanki bir abiden çok sevgiliymişler gibi kıskanıyordu ve jeongin bunun yanlış olmasını bilmesine rağmen kalbinin ağzında atmasına engel olamıyordu.

Hyunjin, felixi es geçip jeongini net görebileceği bir yere oturdu. Bu yerden nefret ediyordu. Jeonginin karanlık tarafını görmesini hiç istememişti. Ama şimdi her şeyin başladığı yerdeydiler. Felix elindeki boyayı kaba döküp karıştırdı ve jeonginin saçına sürmeye başladı. Jeongin halinden memnun göründüğünde hyunjin derin bir iç çekti. Tek istediği jeonginle bu iğrenç yerden çok uzakta mutlu bir ömür geçirmekti.

- saçların biraz açıldığında yıkayıp kurutucaz ve kızıl boya sürücez... Hala ismini bilmiyorum..

-Jeo-..

- Adı sana lazım değil felix. Bir an önce bitirir misin artık?

Felix, hyunjine öldürücü bakışlar atarken jeongin ismini söylememeleri gerektiğini anlamıştı. Israrla söylettirmiyorsa illa bir bildiği vardır diye sustu ve sadece gülümsedi. Sandalyeden kalktı.

- Hyunjini de boyasak ya? Saeışın olmak istiyordu. Nasıl olur merak ediyorum~

Hyunjin, Jeongin'in sesindeki heyecanı fark ettiğinde içi erimiş hatta jeongine öylesine aşkla bakmıştı ki felix neredeyse ağlayacaktı. Kendisine hiç böyle bakmamıştı. İç çekip kaba yeni boya döktü.

- Tabii ama seni boyarken saçı yanabilir bu yüzden biraz beklemeliyiz.

Jeongin, felixin dediklerine başını sallayıp bir kenarda sessizce bekledi. Sanki birkaç saat önce ailesi yanında katledilmemiş de arkadaşıyla garip bir pijama partisi yapıyor gibi hissediyordu. Felix, saatini kontrol edip jeongini eliyle yanına çağırdı ve banyoya götürdü. Hyunjin, telaşla arkalarından gittiğinde felix ona tip tip bakıp banyonun kapısını kapattığında hyunjin öfkeden kuduruyordu.