Kochi Ga Yoi_SakuAtsu

Bölüm 3

"Bokuto?"

"Efendim?"

"Sana bir şey soracağım ama aramızda kalacak tamam mı?" Atsumu ayağıyla arkadaşının yatağına vurdu.

"Sor."

"Şey Akaashi'ye aşık olduğunu nasıl anladın?"

Bokuto kıkırdadı. Atsumu gözlerini devirdi. Hayatta en sevdiği şey hakkında konuşma fırsatı vermişti ona, tabii ki tadını çıkaracaktı. "Yani bence ona aşık olmamak imkansız. Sonuçta sen bile lisede ondan hoşlandığını itiraf etmiştin değil mi?" güldü tekrar.

Çok sarhoş oldukları o geceyi yüzünü utançla buruşturarak hatırladı. Kiyoomi daha takımda değildi, olsa bile o ortamda olmayacağına emindi. Bir maç sonrasıydı ve sezon arası başlamıştı. Biraz alkol almalarında sorun yoktu. Ama o gece gereğinden fazla uzamıştı. Atsumu ve Bokuto herkes sızdıktan sonra bile saçma sapan şeyler itiraf ettikleri bir oyunu oynamaya devam etmişti. Atsumu oldukça cesur bir hareketle Akaashi'nin aşık olduğu ilk kişi olduğunu itiraf etmişti. Bokuto ise Kuroo'yla da sevgili olduklarını söylemişti. Atsumu arkadaşının sırrını saklamıştı, onun da sakladığını biliyordu. Akaashi'ye bile söylemediğine söz vermişti.

"Off Bokuto, bunu hiç unutmayacaksın değil mi?"

"Hayır." Bir kahkaha attı.

"Neyse soruma geri dönelim. Nasıl anlamıştın? Yani sadece Akaashi'yi değil biliyorsun."

"Hey açma bu konuyu, bu bir sır."

"Burada sadece ikimiz varız Bokuto."

"Fark etmez. Onları üzecek herhangi bir şey olsun istemiyorum." Sonra ona döndü "Akaashi'ye gelecek olursak, ona aşık olduğumu hep biliyordum."

"Nasıl biliyordun? Yani aşık olsan anlar mısın? Bu öyle bir şey mi?"

"Herkes için aynı olduğunu sanmıyorum 'tsum. Sonuçta aşk standartlaştırılamayacak kadar harika bir şey." Kıkırdadı tekrar "Ee söylesene ne zaman açılıyorsun Omi'ye?"

"NE?" yatağından zıpladı.

"Flört edip duruyorsun işte, yani oldukça başarısız olduğunu söylemem gerek ama."

Atsumu yorganı başına çekti, herkes farkında mıydı yani? Bokuto bile farkındaysa Kiyoomi de görebiliyor olmalıydı ona olan ilgisini. "Off kimseye bir şey söyleme tamam mı?"

"Tamam merak etme."

"Sevgilisi yok değil mi?"

Arkadaşı güldü tekrar "Senin için Akaashi'ye sorarım, varsa o biliyordur."

"Hadi sorsana."

"Şimdi mi?" Bokuto keyifle telefonunu çıkarıp sevgilisiyle uzun süre konuştu.

Onu dinlerken uyumamak için direniyordu. Yorucu bir gün ve yorucu bir maç olmuştu. İki haftadır deplasmanda oynuyorlardı. Ayrıca maçlarda dikkatini toplamak için ekstra bir çaba harcadığını fark etmişti. Birkaç kritik hata bile yapmıştı. Neyse ki takım arkadaşları arkasını toplamayı başarmıştı da koçun gazabından kurtulmuştu.

Yanındaki yatakta yatan arkadaşını ayağıyla dürttü, asla kapatmayacağını biliyordu yoksa. Bir sürü arkadaşı vardı, hepsinden öte bir ikizi vardı ama bir sevgilisi olması çok özel olmalıydı. İçten içe ona özendi. Her şeyini ve tüm hayatını paylaşacağı bir sevgili, onu olduğu gibi kabul edecek ve sevecek biri. Kendi kendine güldü, onu birinin olduğu gibi sevmesi biraz mucizevi geldi ona. Bokuto'nun "Tamam sevgilim ben de sizi seviyorum." diye mırıldandığını duyunca rahatladı, sonunda kapatacaktı.