Kochi Ga Yoi_SakuAtsu

Bölüm 14

Atsumu gözlerini araladı. Tanımadığı bir yerde yatıyordu, ağzı kurumuştu. Kötü bir tat hissediyordu. Perdeden sızan ışık gözlerine girdiğinde başına saplanan ağrı ona dün geceyi hatırlattı. Başını yastığa gömdü, pişmanlıkla yüzünü buruşturdu. Dün gece yaşananları geri almak için her şeyi yapardı.

Bokuto'nun kedileri ayakucunda yatıyordu. Sadece siz seviyorsunuz beni diye geçirdi içinden. Yazın arkadaşları tatildeyken birkaç hafta kedilere bakmıştı. Boynunu kaşıdı yavaşça kedilerden birinin, sonra yataktan kalktı.

Yüzünü yıkayıp mutfağa geldiğinde arkadaşlarının uyanmış olduklarını gördü. Kahvaltı hazırlıyorlardı.

"Günaydın" dedi küçük bir sesle. Başı önündeydi, ikisinin yüzüne de bakmıyordu.

"Günaydın 'tsumu" Bokuto gülümsedi. Siniri geçmiş gibi görünüyordu. Bokuto'yla ilgili belki de en çok sevdiği şey buydu, kırgınlıkları uzatmazdı.

Kuro başının ağrıdığını tahmin etmiş olmalıydı. Bir bardak su ve kahve uzattı ona.

"Teşekkür ederim." mırıldanıp sessizce sandalyeye oturdu. Her zamanki halinden çok uzaktı. Gözleri yanıyordu hala yorgun hissediyordu.

Bokuto arkasına geçti, başına masaj yapmaya başladı "Aslında sana çok kızıyorum biliyorsun değil mi?"

"Biliyorum." gözleri doluyordu. "Çok fena şeyler yaptım."

"Herkes biraz sakinleşsin, konuşup özür dilersin."

Atsumu ikisine baktı. "Kuro ben tekrar çok özür dilerim."

Kuro yanındaki sandalyeye oturdu "Tamam, biliyorum kötü bir geceydi ama unutalım ne dersin?"

"Bana iyi davranmanızı hak etmiyorum."

"Kiyoomi'yi de Kageyama'yı da çok kırdın 'tsum." dedi Bokuto "O aptal bücür de öyle. Bence o sana uydu. Ama şu an sen de kötü hissediyorsun, biliyorum."

"O yüzden iyi davranıyoruz" Kuro güldü. "Akaashi seni görse öldürebilir ama."

"Gideyim ben." dedi Atsumu gözleri dolu bir şekilde. "Gelir birazdan."

"Atsumu otur. Gelmez o hemen. Konuşalım biraz."

Bokuto kolunu omzuna sardı "Ben seni korurum." güldü. "Hadi bir şeyler yiyelim sonra konuşalım."

Kahvaltı yaptıktan sonra balkona çıkıp oturdular birlikte. Kahvelerini almışlardı. "Nereden çıktı Hinata'yla öpüşme? Aranızda bir şey yok değil mi?" Bokuto doğrudan sordu.

"Hayır tabii ki yok." dedi Atsumu. Herkes artık böyle düşünecekti belki de. İçini çekip devam etti "Belki Kiyoomi benden hoşlandığını fark etmiyordur dedim. Romantik filmlerde olur ya. Hoşlanmıyorum dediği kişiyi biriyle beraber görür. Aslında ona aşık olduğunu anlar." konuştukça ne kadar aptalca bir düşünceye kapıldığını daha iyi anlıyordu. İçini çekip devam etti "Son zamanlarda aramız iyiydi. Bana katlanabildiğini söylemişti. Büyükbabasının ölümünden beri yakınlaşmıştık." gözlerini siliyordu arada. "Bu konuları Hinata'yla da konuştuk biliyorsun, sana da sorduk. Kageyama'yı anlatıyordu bana. Duygularını falan. Ama onun emin olmadığını düşünüyordu. Ben ona her türlü mesajı veriyorum diyordu. Ama o istemiyor benden hoşlandığının farkında değil diyordu. Benim de aklıma bu fikir geldi. Biz eğer biraz yakın görünürsek ikisi de hislerini anlar diye düşündüm. Ona söyledim kabul etti. Onların yanındayken dikkatlerini çekecek kadar yakın davranalım dedik."

"Atsumu" Bokuto ona bakıyordu "Yani pek çok aptalca şey duydum ve pek çok aptalca şey yaptım ama bu duyduğum en kötü plan."

"Biliyorum." hıçkırdı gözlerini sildi tekrar.