Bölüm 9

226 31 15
                                    


"Kita-san lütfen bana akıl vermen gerekiyor." Atsumu on dakikadır telefonda arkadaşına ısrar ediyordu. Aklı başında biriydi ve vereceği tavsiyelere her zaman güvenirdi.

"Atsumu kaç defa söyleyeceğim, bu benim sana söyleyebileceğim bir şey değil."

"Bak ondan başka bir şey düşünemiyorum. Aklım çok karışık. Hem bence onun da bazı hisleri var."

"Nereden anladın?"

"Sanki benden o kadar da rahatsız olmuyor."

"Bunu düşünmek için geçerli sebeplerin olduğunu varsaysam bile" duraksadı telefondaki arkadaşı "Bilmiyorum Atsumu, bir ilişkiye ciddi bir ilişkiye hazır mısın? O senin takım arkadaşın. İşler yolunda gitmezse bile her gün onu görmeye devam edeceksin."

"Biliyorum, biliyorum hepsinin farkındayım. Sadece" içini çekti "Off yardım edecek misin?"

"Tamam bak sadece bir tavsiye vereceğim. Saçma sapan flört etmeyi keseceksin öncelikle."

"S-sen bunu nereden biliyorsun? O salak Osamu bir şey mi söyledi?"

"Hayır şimdi sen söylemiş oldun." Arkadaşının güldüğünü duydu "Atsumu bunu tahmin edebilecek kadar tanıyorum seni. Her neyse dediğim gibi flört etmeyi bırak ve ona doğrudan hislerini söyle."

"Öylece yani."

"Evet."

"Nasıl yapacağım?"

"Sakın antrenmanda herkesin içinde yapma bunu, o çekingen biri ters teper."

Atsumu duraksadı, o söylemese kesin yapardı. Kita'nın onu bu kadar iyi tanıdığını bilmek bir an korkuttu onu "Eee tabii ki asla yapmazdım öyle bir şey söylemene gerek yoktu."

"Tabii ki." geçiştirdiği öyle belli oluyordu ki, Atsumu telefondaki kişi Kita bile olsa biraz sinirlendiğini hissetti.

"Dediğim gibi evine falan gidebilirsen en iyisi bu olur. Ayrıca yanıtı ne olursa olsun saygı duymalısın."

"Anladım."

"Ama söylediklerine göre olumlu olma ihtimali var."

"Bence evet."

"Tamam öyleyse iyi şanslar. Bana haber ver olur mu?"

"Tamam çok teşekkür ederim Kita-san minnettarım."

"Önemli değil Atsumu."

"Hemen çıkacağım zaten dönünce yazarım sana."

"Bu saatte olm-"

Telefonu kapadı, saate baktı on ikiye geliyordu. Ama bekleyemezdi. Kiyoomi genelde bu saatlerde yapılan grup konuşmalarına katılmazdı, uykusuna çok dikkat ederdi. Ama Atsumu şimdi konuşmazsa bir daha bu kadar cesaretini toplayabileceğini sanmıyordu. Doğru anın bu olduğuna inanıyordu. Bir an tereddüt etse de dolaptan bir tekila şişesi aldı. Kapısına kadar gidip korkaklık yapmak istemiyordu. Belki alkolden biraz destek alabilirdi. Telefonunu ve araba anahtarlarını alıp çıktı.


Kiyoomi gece yarısı hiç beklemediği kapı sesini duyunca irkilmişti. Kamerada Atsumu'yu görünce hemen açtı kapıyı. Bir sorun olup olmadığını merak etti. Aramadan gelmezdi ona. Bu saatte de uyuduğunu bilirdi. Asansörün sesini duyunca daire kapısını açtı hemen. "Atsumu? Ne işin var burada?"

"Özür dilerim habersiz geldim. Girebilir miyim?"

"Ee aslında pek müsait değilim. Ne oldu? Neden geldin?"

Kochi Ga Yoi_SakuAtsuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin