NEFRET VE İNTİKAM

▪︎ Onun Sabrı ▪︎

Keyifli okumalar.

Asude!

Kusursuz güzelliğine ve duruşuna içten içten kıskançlık duyduğum kadın karşımda darmadağınık bir haldeydi.

Saçı başı dağılmış, makyajı yüzüne ve boynuna doğru akmıştı. Üstüne yapışan pahalı elbisesine yer yer bulaşmış çamurlardan  çok dikkatimi çeken korku dolu bakışlarla bana ve yerde yatan adama bakıp durmasıydı. Delicesine korkmuş olduğu o kadar bariz ortadaydı ki bu köhne yerde bile dudaklarının ve ellerinin zangır zangır titreyişini görebiliyordum. Adamı vuran ben, ölüp ölmediğini bilmeyen ben, ama benden daha çok korkan bir Asude vardı!

Takılıp popo üstü düştüğüm yerden tedirgin bir şekilde kalktım ve adama doğru belli belirsiz bir adım atarak durumuna bakmak istedim. Merak ediyordum. Öldürmüş olabilir miydim? Zihnimi kemiren düşünceyi Asude de söyledi bir anda.

"Öldü mü?"deyip ellerini yüzüne kapatıp ağlamaya başladı.

Ağlayarak daha çok beni sinirlendiren Asude yi boşverip zorba adama yaklaştım ve başının çevresini saran koyu sıvıyı görmemle olduğum yerde donarak durdum. Koca bedeni yerde sere serpe uzanmış ve koca başının ense kısmında akan kan asfaltı hızla boyamaya başlamıştı. Refleks olarak nefesimi tuttum ve kanın kokusunu teneffüs etmemeye çalıştım.Ama yine de midemdeki çarkalanmanın önüne geçemiyordum. Adam dan uzak bir yere çekildim. 

Yeterdi artık bugün gerçekten. Patron bozuntusunun hakaretlerine, iftiralarına, tacizine uğramış ve yaralı bir ruhla kendimi çok zor elinden, koca bedeninin altından kurtarmıştım. Daha yarım saat üstünde geçmeden bir kadına şiddet uygulayan dağ adamın kafasını yarmış ve belkide öldürmüştüm. Bundan sonra ne yaşanacaksa artık takatim kalmamıştı.  

"Ölmüş değil mi? Aman Allahım! Bizi mahvedecekler! "

Çıldırmış gibiydi Asude. Söylenip duruyordu kendine kendine.  Anladığım bir kaç kelime ise hiç hoşuma gitmemişti. Başıma açtığı bela bitmeyecekti demek.

"Kim bu adam? Neden gecenin bir yarısı izbe kenar mahallelelerinde buluştunuz?" Sert konuşmuştum ama yine Asude transa girmiş gibi abuk sabuk şeyler söylenip duruyordu. 

Yanına yaklaştım ve kollarından tutarak sarstım, katı bir şekilde sorumu tekrarladım. "Kim bu adam Asude? Neden senin gibi bir kadın gece yarısı bu kokuşmuş semtte bu adamla buluşur?" Mavi gözleri gözlerimi bulduğunda şaşkınlıktan sıktığım kollarını biraz gevşettim. Mavilerinde korkmuş bir kadın görmeyi bekliyordum ama orda  yıkılmış ve solmuş bir kadını görmeyi beklemiyordum. Onu her zaman pahalı kıyafetler içinde çekici fakat meleksi bir güzelliği ve kalbi barındırdığını düşünürdüm. Şimdi karşımda bambaşka bir kadın vardı. Ufak bir kız çocuğun kimsesizliğini görür gibiydim. Sesimi daha sakin tutup korkutmamaya çalıştım.

"Sana zarar verecek bir adama benziyordu. Senden ne istiyor bu adam? Söyle yardımcı olabileyim" dedim ve  başımı adama çevirdim.  Kendi kanında yüzen koca bedenin de başıma bela olacağını anlamasını istedim." Ve sende bana yardımcı olabilesin. Söyle lütfen!" diye gerçeği açıkladım.

"Benden istediği-..." Susup dudaklarını kemerince sinirlenerek bağırdım.

"Ne istedi Asude?" 

"Kaya'nın bilgisayarına kendisinin verdiği USB yi takmamı istedi." Sesinin aciz titreyişini ve korku dolu oluşunu sindiremezken aniden boynuma atıldı ve yıllardır bana kimsenin sarılmadığı gibi sarıldığında omzumda hıçkırarak ağlamaya başladı. Kılımı kıpırdatmadan anın verdiği şaşkınlığın hissizlik içinde durarak yaşarken bir de  yerde yatan adamın sağ olup olmadığı hakkında ki düşüncelerle kendimi yiyip bitirdim o kısacık saniyelerde. Beynim bu yakınlığı âdete bedenimden kusmak istercesine en ağır yerden giriş yapmıştı. Adamı öldürmüş olabilirdim.