'ja ik meen het' zei justin en ik kreeg de tranen in mijn ogen, ik had nooit verwacht dat hij dit ooit ging zeggen. 'oke dan...' zei ik en ik nam mijn handtas en ik stak er alle nodige spullen in. 'ik neem melody mee' zei ik. 'nee, je laat haar hier' zei justin. 'nee! ze gaat met mij mee' zei ik en ik liep naar haar kamer en maakte haar terug wakker wat ze dus niet leuk vondt. ik nam ook een rugzakje voor haar en ik vulde die met haar kleertjes. 'je laat melody hier!' schreeuwde justin tegen me. 'nee, ik neem haar mee!' zei ik en justin rukte de rugzak uit mijn handen. 'dan ga ik wel zonder rugzak' zei ik en ik nam melody vast. ik nam dan mijn handtas vast en deed die rond mijn arm. 'selina je laat melody hier!' riep justin en hij ging voor de voordeur staan. 'als ik moet gaan gaat melody mee met mij' zei ik. 'wil je haar ook in gevaar brengen?' vroeg justin. 'nee maar...' zei ik. 'awel, laat haar dan hier' zei justin en ik keek melody aan.
justin heeft gelijk... ik mag melody niet in gevaar brengen. ik keek melody aan en ik zag een traantje. 'mama en papa geen ruzie maken' zei melody. 'mama gaat even weg' zei ik. 'naar waar?' vroeg melody. 'naar een hotel' zei ik. 'mama niet weg gaan' zei melody en ik gaf haar aan justin maar ze begon hysterisch te huilen. 'shhttt meisje, mama komt binnenkort terug' zei ik en ik gaf haar een kusje en deed de voordeur open. ik stapte naar buiten en trok de deur achter me dicht. het brak mijn hart om melody los te laten en haar zo te zien.
ik wist totaal niet naar waar ik ging maar ik had wel mijn autosleutels mee. ik zette mijn handtas op de achterbank en ging zelf achter het stuur zitten. ik starte de motor en zag melody door het vensterraam kijken met haar handje op het raam. mijn hart zei dat ik hier moest blijven voor melody maar ik kon niet. ik moest brooklynn gaan halen, wat niet zonder gevaar was, want ik wist zelfs niet waar ze was.
morgen hadden we afgesproken om het andere deel van het geld af te geven. ik reed dan alvast maar naar die parking en ik legde mijn zetel neer en sliep in de auto.
de volgende morgend
ik werd wakker door de zon die in mijn ogen scheen, het was bijna tijd. ik zette mijn zetel terug recht en keek rond mij, ik zag hun nog niet.
ongeveer een uur later zag ik de wagen op de parking rijden. ik haalde de enveloppe met het geld erin uit mijn handtas en stapte uit de auto. ik wandelde naar de auto toe en ze deed haar raam naar beneden. 'hoe gaat het met mijn dochtertje?' vroeg mama. 'waar is brooklynn?' vroeg ik zonder enige emotie. 'alee, heb je dat nu nog geweten. ik mag niet weten hoe het met mijn dochter gaat' zei mama. 'speel geen domme spellekes, waar is brooklynn?' vroeg ik nog eens. 'waar is het geld?' vroeg mama. 'hier, maar je krijgt het maar op 1 voorwaarde' zei ik. 'alee, nu gaan we het hebben' zei mama. 'als jij het geld wilt moet jij mij brooklynn geven' zei ik. mama begon luidkeels te lachen... 'wat vind je daar nu zo grappig aan?' vroeg ik. 'denk je nu zelf dat je haar voor een paar honderd euro gaat terug krijgen? ze is waarschijnlijk wel meer waard dan dat' zei mama. 'hoeveel moet je dan hebben? zolang ik brooklynn maar terug krijg' zei ik. 'hoh wat dacht je van 20.000 euro?' vroeg mama. 'wat zoveel...' zei ik. 'alee we maken er dan 25.000 euro van' zei mama. 'wat, zot!' zei ik. 'oke dan wordt het 30.000 euro. 'ik heb zoveel geld niet!' zei ik. 'dan moet je het verdienen hé meisje, maar je zegt er niets over tegen justin of de politie of brooklynn zal je nooit meer terug zien en hmm ik wil het geld overmorgen al' zei mama. 'hoe moet ik dat kunnen verdienen in zo'n korte tijd' vroeg ik. 'lig met je benen open, daar ben je toch al goed in' zei mama en ze reed met piepende banden weg.
ik wandelde terug naar mijn auto en begon te huilen. ik wist niet meer wat te doen. het enigste dat ik nog kon doen was me van kant maken...
