We stonden vroeg op om het armbandje te gaan zoeken. Maar toen we beneden kwamen zagen we dat we eerst nog wat ander werk te doen hadden. De schilderijen hingen scheef en de vaas lag nog kapot op de grond. Het opruimen was snel gedaan en we konden vertrekken. Ik kon niet geloven dat ik was uitgekozen om het armbandje van Kate te dragen. Er was niets speciaals aan mij. Blijkbaar was het gewoon mijn lot. De man was in de tuin rond zijn huis alles van de storm aan het opruimen. Vriendelijk glimlachte hij naar ons. In onze rugzakken hadden we een picknick zitten voor vanmiddag. Het hekje ging open en de man gaf een kaart van het meer. De plaatsen waar ze het laatst geweest was voor het armbandje was verdwenen stonden erop aangeduid. Ik herkende het nog van alle keren dat ik in het bos was gaan wandelen. De ochtend was fris maar vanmiddag zou het wel warm worden. Heel precies volgden we de weg die de man had aangeduid. Maar het was zo warm dat we amper vooruit kwamen. We liepen richting het meer voor wat afkoeling. Ons huisje was aan de overkant. Vanaf hier zag het er wel schattig uit. Zelfs in de schaduw was het nog te warm om door te lopen. Het had geen zin om nu nog verder te zoeken en dadelijk zou het donker worden. Er was niets aan te doen. Morgen zouden we verder gaan zoeken. Om wat af te koelen zwommen we het meer over. In het midden was een klein wachtershuisje waaraan we een beetje konden rusten. Terug bij het huis waren we doodmoe. Snel namen we een douche en besloten om in de stad iets te gaan eten. Konden we ook nog wat kaarsen meenemen voor als de elektriciteit weer uitviel. Iedereen was doodmoe en ging slapen toen we thuis waren. Het was een lange dag geweest.
De volgende dag stonden we extra vroeg op en namen veel water mee. Alle plaatsen waar we al waren geweest kruisten we aan. We namen de boot en voeren naar de overkant. Hopelijk zouden we nog genoeg energie hebben om hem terug te gaan halen. Traag en voorzichtig liepen we door het bos. Rond de middag stopten we voor een picknick. Het was een mooie open plaats in de schaduw, die ook op de kaart was aangeduid. Helaas vonden we niets. Het was minder warm tegen de avond toen liepen we terug naar de boot en gingen naar huis. Door de zoektocht had ik een idee gekregen. Morgen zou ik Liam, Tom en Ellie mijn favoriete plek in het bos tonen.
"v_
JE LEEST
De verloren ziel van het meer.
Mistero / ThrillerMelanie gaat samen met haar 3 beste vrienden Ellie, Liam en Tom op vakantie in het huisje van haar vader bij een meer. Plotseling gebeuren er vreemde dingen in en rond het huis. Als het op een avond begint te stormen komt er een oude man aankloppen...