Afton Family

Doğum Günü

Üstüme sızan güneş ışıkları yüzünden uyandım. Bugün doğum günümdü üstümü değiştim ve kapıya doğru gittim kucağımda peluş oyuncağım vardı . Tam kapıdan çıkacaktım-

Mike: *kapıda foxy maskesi ile belirdi* ROARRR

Evan: *geriye doğru düştüm peluş oyuncağım düştü ama nereye düştü bilmiyorum korkudan fark etmedim tam korkudan bağıracaktım ki Mike ağzımı kapattı*

Eski Mike'ı istemiyorum- HAYIR

Mike: shh korkma benim *maskesini çıkarttı* neyse hadi kahvaltıya gel minik fare yemekten sonra babamın iş yerine yani pizzacıya gideceğiz 

Mike ile odadan çıktım ve merdivenlerden tek tek indim mutfağa geldik yine çok güzel yemekler varı. Yemeğimizi yedik ve babamın arabasına binip pizzacıya gittik gitmek istemiyordum oradaki robotlar korkunçtu kabuslarım kadar korkunç olmasa da korkunçlar. Abime baktım yüzünde garip bir ifade takınıyordu aklında bir şey vardı eminim. Normal vakitler geçiriyordum ki Mike ve arkadaşları üstüme doğru gelmeye başladılar korktum bağırdım Mike beni tuttu ve Fredbear'ın yanına sürükledi arkadaşları kıkırdıyordu çığlık çığlığa bağırıyordum kimse beni takmadı babam bir kaç dakikalığına dışarıya gitmişti yani kimse beni kurtaramazdı. Mike beni Fredbear'ın ağzına doğru götürdü çığlıklar içinde ağlıyordum korku bedenimi ele geçirmişti kaçmaya çalıştım ama küçük bedenim fazla güçsüzdü.

Mike: çocuklar Evan Fredbear'a kocaman bir öpücük vermek istiyormuş

Çocuklar gülüyordu bir an hepsini Mike dahil şeytan olarak gördüm Mike beni yavaş yavaş Fredbear'ın ağzına yaklaştırdı

Evan: D-DURUN!!

Mike beni Fredbear'ın ağzına koydu göz yaşlarım yanaklarımdan Fredbear'ın üstüne düşüyordu ve birden ağzı kafamın üstüne kapandı o anlık acı- çok kötüydü beynimin parçalandığını hissettim iliklerime kadar hemde etraf karardı- birden kendimi hastane yatağında ölü bir şekilde gördüm- NELER OLUYORDU ÖLDÜM MÜ? ÖLDÜYSEM NEDEN CESEDİMİ GÖRÜYORUM?! babam ve Mike cesedimin yanında ağlıyorlardı

Mike: *göz yaşlarına boğulmuş bir şekilde cesedime sarılıyordu* k-kahretsin.. H-HANİ KOMADAN SAPA SAĞLAM ÇIKACAKTI 

Koma? koma mı gördüğüm şeyler rüya mıydı? komada mıydım nasıl komaya girmiştim? ow- düşünceler gereksiz sanırsam şuan çünkü zamanım doldu anlaşılan.-

-Mike-

Her şey benim suçumdu her şey ö-özür dilerim Evan. Gözlerimden akan yaşlar Evan'nın cesedine düşüyordu sıkı sıkı sarıldım vücudu hayla sıcaktı. Vücudumu korku,kaygı,üzüntü,acı kaplamıştı ve kalbime kazınmıştı duygular. Baba baktım bakışları ateş saçıyordu korkudan kalbim durdu sandım bakışları unutulamazdı ve her an bana dalacak öldürecek gibiydi...

-Evde-

Eve vardığımız an Wiliam sopasını aldı ve üstüme yürümeye başladı.

Mike: b-bu bir kazaydı- ö-özür dilerim.. bunu yapmak istemedim

Wiliam: *boğazımı tuttu* kaza ha?

Mike: *ellerini üzerimden atmaya çalıştım* İSTEYEREK YAPMADIM 

-Bir süre sonra-

Güzelce dövüldükten sonra odama gittim yaralarımı sardım yatağıma uzandım ve tüm geçmişimi gözümün önünden geçirdim.