Afton Family

Doğum Gününe Az Kaldı

Her zaman ki gibi odama sızan güneş ışıklarıyla değilde babamı yanağıma kondurduğu öpücükle uyandım babamı görünce tedirgin oldum o son olaydan dolayı ama garipsemiştim babam? beni öpmeyi bırak yanıma gelmezdi. Yataktan kalktım ve babam kahvaltıya gelmemi söyledi bende kahvaltıya indim babamda geldi ve yüzünde bir gülümseme vardı babam ve nedensizce gülümsemek? baba asık suratlı birisi normalde ve Mike've bana aşırı nazikti bu aşırı aşırı aşırı  aşırı aşırı aşırı garip ve tuhaftı ve sofrada daha önce hiç görmediğim tadı çok güzel bir yemek vardı ilk defa?

Evan: * babasına tuhaf tuhaf bakıyor* 

Wiliam: sorun ne oğlum? 

Yanıma geldi ve elini yanağıma götürdü elindeki sıcaklık yanağıma geçmişti yüzüm onun eline göre soğuktu ve beni sofraya getirdi çok güzel yemekler vardı ama benim babam yemek bile yapmazdı? daha doğrusu yapmayı bile bilmezdi masada Mike'da vardı.

Evan: baba sen misin-?

Wiliam: *anlamaz gözlerle baktı* evet benim ne demek istiyorsun?

Evan: şey-

Mike ayağıyla ayağımı dürttü ve bana değişik bir şekilde bakıyordu

Evan: bir şey yok..

Wiliam: peki

Yemekten sonra Mike beni kendi odasına getirdi 

Mike: Evan birşey saklıyorsun.. SÖYLE BANA

Yakamdan sertçe tuttu

Evan: deli misin?! bir şey saklamıyorum 

Mike bana dik dik baktı ve şöyle dedi

Mike: seni geçen gece babamın ofisinde birisiyle konuştuğunu duydum yalan söyleme.. *bakışları çok ciddi ve korkunç*

Evan: rüya falan mı gördün 

Ve Mike sinirlenip beni duvara sertçe itti kafamı çarptım-

-Mike- 

Evan'a baktım.. b-bunu ben mi yapmıştım?! hemen Evan'ın yanına koştum ve uyandırmaya çalıştım bayılmıştı hepsi benim suçum.. birden odaya Wiliam daldı Evan'ı alıp içeri götürdü bir süre sonra tam kapıya doğru giderken Wiliam'a çarptım yüzündeki siniri daha önce hiç görmemiştim.

-Evan-

uyandığımda içeriden Mike'ın çığlıklarını duyuyordum ve kendi odamda uyanmıştım sanırsam birisi beni buraya getirmişti, Mike'ın odasına doğru koştum odasına girdiğimde kolu dikkatimi çekti koluna baktığımda kırık olduğunu anlayabiliyordum Mike'ın yanında babam dikiliyordu elinde bir sopa vardı Mike ağlıyordu , Mike'ın yanına gittim ama babam benim kolumdan tutup Mike'ın odasından çıkardı ve Mike'ı odasına kitledi ne bir şey diyebildim ne bir şey yapabildim.

Wiliam: yarın doğum günün Evan boş ver sen abini yarın senin doğum günün mutlu olaya bak *gülümser*

Sadece babama korkmuş gözlerle bakıyordum babam elini yanağıma götürdü ve yanağımı okşamaya başladı

Wiliam: hadi ama Evan biraz gülümse

Sahte bir şekilde gülümsedim ve babam ofisine gitti o ofisine gidince Mike'ın odasına önüne gittim  ses çıkarmamak için kapıyı zorlamadım çünkü  babam kapıyı kitlemişti, ağzımı kapıya yaklaştırdım.

Evan: *sessizce* Mike? iyi misin?

Mike: *kapıya yaklaştığını duydum* evet iyiyim boş ver  Evan odana git sen Wiliam seni benim kapımın önünde görürse kızabilir

Mike'ı dinledim odama gittim yatağın önüne oturdum kucağımda peluş oyuncağım vardı ona sarılıyordum ve aklıma sürekli Mike geliyordu gözlerim doldu o beni incitmişti ama ona zarar gelmesi daha acı verici ve bir süre  sonra uyuya kaldım gündüzdü ama gece olan olaylar yüzünden düzgün uyuyamıyordum. 

-Ertesi Gün-

Sabah olmuştu ve bu gece hiç uyuyamadım çok zordu bir an öleceğimi sandım. Mike'nın yanına gittim kapısının kilidi açıktı ve koluna baktığımda alçıya alınmıştı.

Mike: dün gece Wiliam hastaneye götürdü beni o yüzden kolum alçılı ve dün yaptığım haraket yüzünden özür dilerim-

Evan: sıkıntı değil *Mike'ın koluna baktım* acıyor mu?

Mike: beni boş ver her neyse yarın senin doğum günün büyüyorsun ha *kafamı eliyle okşadı* 

Evan: altı üstü bir doğum günü

Mike. küçükken doğum gününü iple çekerdin.