ေကရဲ႕လူသား(ကေရဲ့လူသား)completed

Part 5

ေက်ာင္းမ်ားစဖြင့္ၿပီးေကသြယ္လင္းပထမဆံုးတကၠသိုလ္တက္ရေတာ့မည္မို႔ေပ်ာ္ေနသည္၊
ခ်က္ခ်င္းလြယ္အိတ္လြယ္ကာေဘးအိမ္ကိုထြက္လာသည္၊
'အန္တီ!´
နရီခ်က္ခ်င္းၿခံတံခါးေျပးဖြင့္ေပးရသည္၊
'ေဟာ၊ေကေတာင္ၿပီးေနၿပီ၊လာ အထဲဝင္´
ေကသြယ္လင္းနရီလက္ေမာင္းကိုအတင္းတြယ္ကပ္ကာ
'အန္တီ၊ေကလွရဲ႕လား´
မိန္းကေလးတစ္ေယာက္မရွိသသ့္တဲ့အလွတရားအကုန္ေကအပိုင္ရွိေနသည္၊
'လွတာေပါ့၊အန္တီရဲ႕ေကကသိပ္လွတာ´
ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးေတြကိုႏုစ္ဝင္သြားေအာင္နမ္းပလိုက္ခ်င္သည္၊
လူႀကီးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ဂုဏ္သိကၡာငဲ့ေနရေသးသည္၊
ေကဟာအျပစ္ကင္းလြန္းစြာလွေနပါတယ္ေလ
အန္တီရင္ေတြတုန္သည္အထိကိုေကလွပါသည္၊
'မင္းဝံ!ေကေတာင္ေရာက္ေနၿပီ၊နင္မၿပီးေသးဘူးလား!´
'ၿပီးပါၿပီ၊တီေလးရာ´
'ၾကည့္စမ္း၊နင္ထက္ေစာၿပီးလာတဲ့ေကလွပေက်ာ့ရွင္းေနတာပဲ၊နင္မွာဒီဂ်င္းေဘာင္းဘီနဲ႔အက်ီ ၤေလးတစ္ခါစြပ္တာကိုနာရီေပါင္းမ်ားစြာၾကာေနတယ္၊ေက´
'ရွင္၊အန္တီ´
'မနက္စာစားၿပီးၿပီလား´
'စားကေသးဘူး´
'လာ၊ဒါဆိုအန္တီမုန္႔ေကြၽးမယ္´
'ဟုတ္´
ေကသြယ္လင္းမင္ဝံကိုေအာင္နိုင္သူအၿပံဳးၿပံဳးျပကာထမင္းစားခန္းထဲဝင္လာသည္၊
ေကာ္ဖီႏုင့္မုန္႔ခ်သည္ႏုင့္
'မင္းဝံ၊ေကအရင္စားပါေစ´
'ဟ...ေကနင္လြန္ေနၿပီ၊နင္ျပန္ဟာ´
'အန္တီ....´
မ်က္ႏုာငယ္ႏုင့္ေကသြယ္လင္းလုပ္ျပေတာ့မင္းဝံေခါင္းအေခါက္ခံလိုက္ရသည္
'နင္ေကကိုအနိုင္က်င့္ရင္နင္အေမနဲ႔တိုင္မယ္မုန္႔ဖိုးျဖတ္ခိုင္းမယ္´
'တီေလး´
'တီေလးမေနနဲ႔၊ျမန္ျမန္စားသြားမယ္၊ပထမေန႔ဆိုေတာ့တီေလးအစည္းအေဝးအရင္တက္ရမွာ´
သံုးေယာက္အတူကားျဖင့္ေက်ာင္းသို႔ထြက္လာသည္၊
'ေက၊အန္တီမင္းဝံကိုအပ္ခဲ့မယ္ေနာ္၊အန္တီသြားၿပီ´
'ဟုတ္၊အန္တီ´
ပန္ထားတဲ့ကလစ္ကိုျဖဳတ္ကာပ်က္ေနတဲ့နႈတ္ခမ္းနီကိုထပ္ဆိုးလိုက္ၿပီးကေလးဆန္ေသာအျပဳမာအမႈမ်ားေသြဖယ္သြားသည္၊
'ေက၊နင္ေျပာင္းလဲသြားပါလား၊အန္တီမရွိတာနဲ႔´
'ငါကေလးဆန္တာမဟုတ္ဘူး၊ကေလးဆန္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာ၊နင္တီေလးအတြက္ပဲငါကေလးဆန္ေနတာ၊ငါဘယ္သူအေပၚကိုမွကေလးမဆန္ဘူး၊နင္အေဒၚအတြက္ပဲ´
ေက်ာ့ေမာ့စြာလွပေကဟာလွလွပပဟန္ေဆာင္တတ္ပါေသးသည္၊
ေက်ာင္းပထမဆံုးေန႔မွာစာသိပ္မသင္ပါ၊ေနလည္ထမင္းစားခ်ိန္၊ဆရာနားေနခန္းဆီေကသြယ္လင္းသြားသည္၊
မနက္ကႏုင့္မတူကေလးဆန္ေနျပန္သည္၊
'အန္တီ!´
အခန္းဝကေနလွမ္းေအာ္လိုက္၍တျခားဆရာမမ်ားပါလွည့္ၾကည့္ကုန္သည္၊
နရီဆရာမမ်ားကိုအားနာနာၿပံဳးျပကာ
'ေက၊ေက်ာင္းမွာအန္တီလို႔မေခၚရဘူးေလ၊ဆရာမလို႔ေခၚ´
'ဒါဆိုေကကိုေကာဆရာမကဘယ္လိုေခၚမွာလဲ´
'ေကသြယ္လင္းဒါမွမဟုတ္ေက်ာင္းသူလို႔ေခၚမွာေပါ့၊´
နႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကတထြာေလာက္ထြက္လာကာမ်က္ေမွာင္ကေလးက်ံဳးသြားၿပီ
ေဟာ...ေကစိတ္ဆိုးသြားၿပီ
'အခုဘာလာလုပ္´
'အန္...ဆရာမကိုလာေခၚတာ´
'ဘယ္လဲ´
'မုန္႔စားမို႔´
မင္းဝံကိုကန္တင္းမွာမုန္႔ထိုင္စားေနတာေတြ႕၍ေဘးဝင္ထိုင္လိုက္သည္၊
'ေက!´
'ဟဲ့၊ဘာျဖစ္လို႔အဲ့ေလာက္ေအာ္တာလဲ´
'ေကနင္မနက္ကနဲ႔.....´
ေကသြယ္လင္ူမေျပာရန္မ်က္ႏုာရိပ္မ်က္ႏုာကဲျပေလသည္၊မင္းဝံခ်က္ခ်င္းရပ္လိုက္သည္၊
'ဘာကိုလဲ၊မင္းဝံ´
'အာ....´
'ေကကလစ္၊ေပ်ာက္သြားတာ၊အဲ့တာေနမယ္´
'ေၾသာ္...ဟုတ္တယ္´
'နရီ၊နရီကဒီေရာက္ေနတာကို၊ကိုယ္ကလိုက္ရွာေနတာ´
ေကသြယ္လင္းအၾကည့္ေတြေျပာင္းသြားသည္၊
'ဒါလား၊နရီတူေလးလား၊´
'ဟုတ္တယ္၊နရီတူေလ၊ေမာင္´
ေကသြယ္လင္းအံႀကိတ္ထားသည္၊
'ဒါနဲ႔သူက၊´
'ေၾသာ္ဒါက...´
'ေကသြယ္လင္းပါ၊အန္တီရဲ႕မိတ္ေဆြပါ´
အရင္လိုကေလးဆန္ဆန္မဟုတ္ေတာ့ပဲ၊ရင့္က်က္ေသာေလသံျဖင့္ေျပာလာသည္၊
'ေၾသာ္ေကကိုမိတ္ဆက္ေပးရဦးမယ္၊ဒါကေမာင္ေမာင္လြင္တဲ့၊ဒီေက်ာင္းမွာေတာ့အာကစားနည္းျပေပါ့ကြယ္၊ၿပီးေတာ့အန္တီရဲ႕အရင္းနီုးဆံုးနဲ႔ခ်စ္ရတဲ့သူ´
'ဒီေလာက္ဆိုေကနားလည္ၿပီ၊ေကဗိုက္မဆာေတာ့လို႔အတန္းျပန္ေတာ့မယ္ရွင့္´
ေကသြယ္လင္းေဒါသမ်ားထြက္ေနသည္၊ထိုအခ်ိန္
'အမယ္ေလး?´
ေက်ာင္းခန္းထဲအဝင္စာ႐ြက္မ်ားသယ္လာတဲ့ေကာင္မေလးနဲ႔ဝင္တိုက္မိသည္၊
'Sryပါေနာ္၊အမမျမင္လိုက္လို႔ပါ´
ေသခ်ာမၾကည့္ေတာ့ပါ၊ေကသြယ္လင္းစာ႐ြက္မ်ားေကာက္ကာအခန္းထဲကလြယ္အိတ္သြားယူသည္၊
'ဂ်ဴနီယာေလး!´
အခန္းထဲမွာေကသြယ္လင္းႏုင့္သူမသာရွိ၍ေကသြယ္လင္းလွည့္ၾကည့္လိုက္သည္၊
'မင္းၾကည့္ရတာပထမဆံုးရက္မွာအဆင္မေျပဘူးထင္တယ္၊
အမနဲ႔ေက်ာင္းသားေကာင္စီလိုက္ခဲ့မလား´
'ဟုတ္´
လမ္းတြင္စာ႐ြက္တခ်ိဳ႕ကူသယ္ေပးရင္း
'မင္းဘာျဖစ္ေနတာလဲ၊´
'ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး´
'ဟုတ္ပါၿပီ၊မင္းမႀကိဳက္ရင္အမမေမးေတာ့ဘူး၊အမနာမည္ဖူးင၊ံုဂ်ဴနီယာေလးကေကာ´
'ေကသြယ္လင္းပါ၊ေကလို႔ေခၚလည္းရပါတယ္´
'ေကကခ်စ္စရာေလးပဲ´
ဖူးငံုနဲ႔အၾကည္ေတြဟာတမ်ိဳးျဖစ္ေနသည္ကိုေကသြယ္လင္းသတိထားမိသည္၊
'ဒါနဲ႔မဖူးငံုဆရာမနရီေထြးကိုသိလား´
'သိတာေပါ့ပထမႏုစ္ကတို႔ဆရာမေလ၊ၿပီးေတာ့ဆရာမနဲ႔ဆရာေမာင္ေမာင္လြင္ဆိုတာတစ္ေက်ာင္းလံုးအသိပဲ၊အရမ္းခ်စ္အရမ္းRoၾကတာ၊ဆရာမတိုင္းအားက်တာေလ´
'အဲ့ေလာက္ထိေတာင္လား၊´
'အင္း၊ကဲ၊ေရာက္ၿပီ၊´
'မဖူး၊Fresher welcomeအတြက္.....အသစ္ေလးပါလားဟယ္လို´
'ဒါကလမင္း၊သူကအတြင္းေရးမွဴး၊ေျပာပါဦးလမင္း´
'ေၾသာ္ဒီမွာေလFresher welcomeအတြက္ေ႐ြးထားတာ၊ဆရာမနရီရဲ႕တူကမဆိုးဘူး၊မဖူး၊အေခ်ာေလး၊ေမာင္ေလးTypeႀကီး´
'ႏုာဘူးမ´
'အဲ့တာကေက်ာင္းသားေရးရာေပါ့၊ကိုေဇာ္နိုင္၊´
'ညီမကေက်ာင္းသူသစ္ထင္တယ္၊လာမယ္အသစ္ေ႐ြးမယ့္Kingနဲ႔Queenမွာဝင္ၿပိဳင္ပါလား´
'ဟင့္အင္းေတာ္ပါၿပီ၊ေကအိမ္ျပန္ေတာ့မယ္´
'ေနပါဦး၊ေက်ာင္းပထမဆံုးေန႔မွာေက်ာင္းလစ္မယ္တဲ့လား၊သိပ္ဆိုးတဲ့ဂ်ဳနီယာေလးပါလား၊မကိုအလုပ္ကူေပးပါလား´
စာ႐ြက္တခ်ိဳ႕ကိုေသခ်ာစီစစ္ေပးရင္းဖူးငံုဆံပင္အရွည္ေတြကိုစည္းရာအေၾကေကာက္ကာဖြာေနေသာဆံပင္အံုေၾကာင့္ႀကိဳးပ်က္သြားသည္၊
'ေၾသာ္ဒီႀကိဳးကလည္း၊´
ေကသြယ္လင္းလြယ္အိတ္ထဲကႀကိဳးကိုယူကာကိုယ္တိုင္စည္းေပးၿပီးျပန္ထိုင္လိုက္သည္
'မင္းကလူႀကီးေလးပဲ၊မမေတာ့မင္းကိုသိပ္သေဘာက်ေနၿပီ´
သြားမ်ားေပၚသည္အထိၿပံဳးျပသည္၊V shapeပံုမ်က္ႏုာ၊ပိန္ပါးေသာခႏၶာကိုယ္ႏုင့္ေကာက္သေယာင္ေယာင္ဆံပင္ဖြာဖြာနီေၾကာင္ေၾကာင္ႏုင့္အမ်ိဳးသမီးမ်က္လံုးေတြမွာေကသြယ္လင္းမႀကိဳက္ေသာအၾကည့္ေတြပါသည္၊
'အမ၊ေကကိုအဲ့လိုမၾကည့္ပါနဲ႔´
'ဘာလို႔´
'ေကလည္းလူတစ္ေယာက္ကိုအဲ့မ်က္လံုးေတြနဲ႔ေငးၾကည့္ေနလို႔ပါပဲ´
'မအျဖစ္ကဝိုင္းစုခိုင္သိန္းသီခ်င္းလို႔ျဖစ္ေနၿပီသိလား´
'ဘယ္သီခ်င္းလဲ၊´
'အခ်စ္ကသိခက္တဲ့ကဗ်ာေလးပဲ...
ခြင့္လႊတ္ခ်စ္တတ္ေအာင္...
တို႔ႀကိဳးစားၾကည့္တယ္....
လ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္မ်ားစြာထဲမွာ...
အၿမဲတမ္းတဝဲလည္လည္...
မွားလည့္ေလမွားပါေစေတာ့ကြယ္....
အျပစ္မျမင္ပါဘူး...ခ်စ္ခ်င္တာပဲသိတဲ့ေနာက္...
အဲ့သီခ်င္းေလးလို႔ပဲကေလးမရဲ႕´
'ဒါဆိုရပ္တန္းကရပ္လိုက္ပါေတာ့၊ေကမွာရည္႐ြယ္ထားတဲ့လူရွိတယ္´
'ဆရာမနရီလား၊´
'ဘယ္လိုသိလဲ´
'မင္းကိုမမဆရာမအေၾကာင္းေျပာျပေတာ့မင္းမ်က္လံုးေတြကိုမမေတြ႕ေနတာပဲ၊မ်က္လံုးေတြမွာမရိုးသားတာေတြအမ်ားႀကီးပဲ၊မင္းမမကိုခ်စ္သည္ျဖသ္ေစမခ်စ္သည္ျဖစ္ေစ၊မမဘက္ကေတာ့ခ်စ္ေနရတယ္ေက်နပ္တယ၊္အျမင္ကျဖသ္လာတဲ့အခ်စ္ကဘယ္ထိခံမလဲဆိုတာမမဆန္းစစ္ၾကည့္ခ်င္တယ္ေလ´
'အင္းပါ၊ေကသြားေတာ့မယ္၊မဖူးငံု´
'မမလို႔ေခၚပါ၊မင္းမူပိုင္ေပါ့၊ေၾသာ္..ၿပီးေတာ့တို႔ေခါင္းစည္းႀကိဳးျပန္မေပးဘူးေနာ္၊´
'ဟုတ္ယူလိုက္ပါ´
ခ်စ္တဲ့လူကိုဒီေန႔ေတာ့လစ္လွဴရူကာကိုယ့္ဘာသာအိမ္ျပန္လာပါသည္၊
Unicode
ကျောင်းများစဖွင့်ပြီးကေသွယ်လင်းပထမဆုံးတက္ကသိုလ်တက်ရတော့မည်မို့ပျော်နေသည်၊
ချက်ချင်းလွယ်အိတ်လွယ်ကာဘေးအိမ်ကိုထွက်လာသည်၊
'အန်တီ!´
နရီချက်ချင်းခြံတံခါးပြေးဖွင့်ပေးရသည်၊
'ဟော၊ကေတောင်ပြီးနေပြီ၊လာ အထဲဝင်´
ကေသွယ်လင်းနရီလက်မောင်းကိုအတင်းတွယ်ကပ်ကာ
'အန်တီ၊ကေလှရဲ့လား´
မိန်းကလေးတစ်ယောက်မရှိသသ့်တဲ့အလှတရားအကုန်ကေအပိုင်ရှိနေသည်၊
'လှတာပေါ့၊အန်တီရဲ့ကေကသိပ်လှတာ´
ပါးဖောင်းဖောင်းလေးတွေကိုနုစ်ဝင်သွားအောင်နမ်းပလိုက်ချင်သည်၊
လူကြီးတစ်ယောက်အနေနဲ့ဂုဏ်သိက္ခာငဲ့နေရသေးသည်၊
ကေဟာအပြစ်ကင်းလွန်းစွာလှနေပါတယ်လေ
အန်တီရင်တွေတုန်သည်အထိကိုကေလှပါသည်၊
'မင်းဝံ!ကေတောင်ရောက်နေပြီ၊နင်မပြီးသေးဘူးလား!´
'ပြီးပါပြီ၊တီလေးရာ´
'ကြည့်စမ်း၊နင်ထက်စောပြီးလာတဲ့ကေလှပကျော့ရှင်းနေတာပဲ၊နင်မှာဒီဂျင်းဘောင်းဘီနဲ့အကျီ ၤလေးတစ်ခါစွပ်တာကိုနာရီပေါင်းများစွာကြာနေတယ်၊ကေ´
'ရှင်၊အန်တီ´
'မနက်စာစားပြီးပြီလား´
'စားကသေးဘူး´
'လာ၊ဒါဆိုအန်တီမုန့်ကျွေးမယ်´
'ဟုတ်´
ကေသွယ်လင်းမင်ဝံကိုအောင်နိုင်သူအပြုံးပြုံးပြကာထမင်းစားခန်းထဲဝင်လာသည်၊
ကော်ဖီနုင့်မုန့်ချသည်နုင့်
'မင်းဝံ၊ကေအရင်စားပါစေ´
'ဟ...ကေနင်လွန်နေပြီ၊နင်ပြန်ဟာ´
'အန်တီ....´
မျက်နုာငယ်နုင့်ကေသွယ်လင်းလုပ်ပြတော့မင်းဝံခေါင်းအခေါက်ခံလိုက်ရသည်
'နင်ကေကိုအနိုင်ကျင့်ရင်နင်အမေနဲ့တိုင်မယ်မုန့်ဖိုးဖြတ်ခိုင်းမယ်´
'တီလေး´
'တီလေးမနေနဲ့၊မြန်မြန်စားသွားမယ်၊ပထမနေ့ဆိုတော့တီလေးအစည်းအဝေးအရင်တက်ရမှာ´
သုံးယောက်အတူကားဖြင့်ကျောင်းသို့ထွက်လာသည်၊
'ကေ၊အန်တီမင်းဝံကိုအပ်ခဲ့မယ်နော်၊အန်တီသွားပြီ´
'ဟုတ်၊အန်တီ´
ပန်ထားတဲ့ကလစ်ကိုဖြုတ်ကာပျက်နေတဲ့နှုတ်ခမ်းနီကိုထပ်ဆိုးလိုက်ပြီးကလေးဆန်သောအပြုမာအမှုများသွေဖယ်သွားသည်၊
'ကေ၊နင်ပြောင်းလဲသွားပါလား၊အန်တီမရှိတာနဲ့´
'ငါကလေးဆန်တာမဟုတ်ဘူး၊ကလေးဆန်ချင်ယောင်ဆောင်နေတာ၊နင်တီလေးအတွက်ပဲငါကလေးဆန်နေတာ၊ငါဘယ်သူအပေါ်ကိုမှကလေးမဆန်ဘူး၊နင်အဒေါ်အတွက်ပဲ´
ကျော့မော့စွာလှပကေဟာလှလှပပဟန်ဆောင်တတ်ပါသေးသည်၊
ကျောင်းပထမဆုံးနေ့မှာစာသိပ်မသင်ပါ၊နေလည်ထမင်းစားချိန်၊ဆရာနားနေခန်းဆီကေသွယ်လင်းသွားသည်၊
မနက်ကနုင့်မတူကလေးဆန်နေပြန်သည်၊
'အန်တီ!´
အခန်းဝကနေလှမ်းအော်လိုက်၍တခြားဆရာမများပါလှည့်ကြည့်ကုန်သည်၊
နရီဆရာမများကိုအားနာနာပြုံးပြကာ
'ကေ၊ကျောင်းမှာအန်တီလို့မခေါ်ရဘူးလေ၊ဆရာမလို့ခေါ်´
'ဒါဆိုကေကိုကောဆရာမကဘယ်လိုခေါ်မှာလဲ´
'ကေသွယ်လင်းဒါမှမဟုတ်ကျောင်းသူလို့ခေါ်မှာပေါ့၊´
နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကတထွာလောက်ထွက်လာကာမျက်မှောင်ကလေးကျုံးသွားပြီ
ဟော...ကေစိတ်ဆိုးသွားပြီ
'အခုဘာလာလုပ်´
'အန်...ဆရာမကိုလာခေါ်တာ´
'ဘယ်လဲ´
'မုန့်စားမို့´
မင်းဝံကိုကန်တင်းမှာမုန့်ထိုင်စားနေတာတွေ့၍ဘေးဝင်ထိုင်လိုက်သည်၊
'ကေ!´
'ဟဲ့၊ဘာဖြစ်လို့အဲ့လောက်အော်တာလဲ´
'ကေနင်မနက်ကနဲ့.....´
ကေသွယ်လင်ူမပြောရန်မျက်နုာရိပ်မျက်နုာကဲပြလေသည်၊မင်းဝံချက်ချင်းရပ်လိုက်သည်၊
'ဘာကိုလဲ၊မင်းဝံ´
'အာ....´
'ကေကလစ်၊ပျောက်သွားတာ၊အဲ့တာနေမယ်´
'သြော်...ဟုတ်တယ်´
'နရီ၊နရီကဒီရောက်နေတာကို၊ကိုယ်ကလိုက်ရှာနေတာ´
ကေသွယ်လင်းအကြည့်တွေပြောင်းသွားသည်၊
'ဒါလား၊နရီတူလေးလား၊´
'ဟုတ်တယ်၊နရီတူလေ၊မောင်´
ကေသွယ်လင်းအံကြိတ်ထားသည်၊
'ဒါနဲ့သူက၊´
'သြော်ဒါက...´
'ကေသွယ်လင်းပါ၊အန်တီရဲ့မိတ်ဆွေပါ´
အရင်လိုကလေးဆန်ဆန်မဟုတ်တော့ပဲ၊ရင့်ကျက်သောလေသံဖြင့်ပြောလာသည်၊
'သြော်ကေကိုမိတ်ဆက်ပေးရဦးမယ်၊ဒါကမောင်မောင်လွင်တဲ့၊ဒီကျောင်းမှာတော့အာကစားနည်းပြပေါ့ကွယ်၊ပြီးတော့အန်တီရဲ့အရင်းနီုးဆုံးနဲ့ချစ်ရတဲ့သူ´
'ဒီလောက်ဆိုကေနားလည်ပြီ၊ကေဗိုက်မဆာတော့လို့အတန်းပြန်တော့မယ်ရှင့်´
ကေသွယ်လင်းဒေါသများထွက်နေသည်၊ထိုအချိန်
'အမယ်လေး?´
ကျောင်းခန်းထဲအဝင်စာရွက်များသယ်လာတဲ့ကောင်မလေးနဲ့ဝင်တိုက်မိသည်၊
'Sryပါနော်၊အမမမြင်လိုက်လို့ပါ´
သေချာမကြည့်တော့ပါ၊ကေသွယ်လင်းစာရွက်များကောက်ကာအခန်းထဲကလွယ်အိတ်သွားယူသည်၊
'ဂျူနီယာလေး!´
အခန်းထဲမှာကေသွယ်လင်းနုင့်သူမသာရှိ၍ကေသွယ်လင်းလှည့်ကြည့်လိုက်သည်၊
'မင်းကြည့်ရတာပထမဆုံးရက်မှာအဆင်မပြေဘူးထင်တယ်၊
အမနဲ့ကျောင်းသားကောင်စီလိုက်ခဲ့မလား´
'ဟုတ်´
လမ်းတွင်စာရွက်တချို့ကူသယ်ပေးရင်း
'မင်းဘာဖြစ်နေတာလဲ၊´
'ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး´
'ဟုတ်ပါပြီ၊မင်းမကြိုက်ရင်အမမမေးတော့ဘူး၊အမနာမည်ဖူးင၊ုံဂျူနီယာလေးကကော´
'ကေသွယ်လင်းပါ၊ကေလို့ခေါ်လည်းရပါတယ်´
'ကေကချစ်စရာလေးပဲ´
ဖူးငုံနဲ့အကြည်တွေဟာတမျိုးဖြစ်နေသည်ကိုကေသွယ်လင်းသတိထားမိသည်၊
'ဒါနဲ့မဖူးငုံဆရာမနရီထွေးကိုသိလား´
'သိတာပေါ့ပထမနုစ်ကတို့ဆရာမလေ၊ပြီးတော့ဆရာမနဲ့ဆရာမောင်မောင်လွင်ဆိုတာတစ်ကျောင်းလုံးအသိပဲ၊အရမ်းချစ်အရမ်းRoကြတာ၊ဆရာမတိုင်းအားကျတာလေ´
'အဲ့လောက်ထိတောင်လား၊´
'အင်း၊ကဲ၊ရောက်ပြီ၊´
'မဖူး၊Fresher welcomeအတွက်.....အသစ်လေးပါလားဟယ်လို´
'ဒါကလမင်း၊သူကအတွင်းရေးမှူး၊ပြောပါဦးလမင်း´
'သြော်ဒီမှာလေFresher welcomeအတွက်ရွေးထားတာ၊ဆရာမနရီရဲ့တူကမဆိုးဘူး၊မဖူး၊အချောလေး၊မောင်လေးTypeကြီး´
'နုာဘူးမ´
'အဲ့တာကကျောင်းသားရေးရာပေါ့၊ကိုဇော်နိုင်၊´
'ညီမကကျောင်းသူသစ်ထင်တယ်၊လာမယ်အသစ်ရွေးမယ့်Kingနဲ့Queenမှာဝင်ပြိုင်ပါလား´
'ဟင့်အင်းတော်ပါပြီ၊ကေအိမ်ပြန်တော့မယ်´
'နေပါဦး၊ကျောင်းပထမဆုံးနေ့မှာကျောင်းလစ်မယ်တဲ့လား၊သိပ်ဆိုးတဲ့ဂျုနီယာလေးပါလား၊မကိုအလုပ်ကူပေးပါလား´
စာရွက်တချို့ကိုသေချာစီစစ်ပေးရင်းဖူးငုံဆံပင်အရှည်တွေကိုစည်းရာအကြေကောက်ကာဖွာနေသောဆံပင်အုံကြောင့်ကြိုးပျက်သွားသည်၊
'သြော်ဒီကြိုးကလည်း၊´
ကေသွယ်လင်းလွယ်အိတ်ထဲကကြိုးကိုယူကာကိုယ်တိုင်စည်းပေးပြီးပြန်ထိုင်လိုက်သည်
'မင်းကလူကြီးလေးပဲ၊မမတော့မင်းကိုသိပ်သဘောကျနေပြီ´
သွားများပေါ်သည်အထိပြုံးပြသည်၊V shapeပုံမျက်နုာ၊ပိန်ပါးသောခန္ဓာကိုယ်နုင့်ကောက်သယောင်ယောင်ဆံပင်ဖွာဖွာနီကြောင်ကြောင်နုင့်အမျိုးသမီးမျက်လုံးတွေမှာကေသွယ်လင်းမကြိုက်သောအကြည့်တွေပါသည်၊
'အမ၊ကေကိုအဲ့လိုမကြည့်ပါနဲ့´
'ဘာလို့´
'ကေလည်းလူတစ်ယောက်ကိုအဲ့မျက်လုံးတွေနဲ့ငေးကြည့်နေလို့ပါပဲ´
'မအဖြစ်ကဝိုင်းစုခိုင်သိန်းသီချင်းလို့ဖြစ်နေပြီသိလား´
'ဘယ်သီချင်းလဲ၊´
'အချစ်ကသိခက်တဲ့ကဗျာလေးပဲ...
ခွင့်လွှတ်ချစ်တတ်အောင်...
တို့ကြိုးစားကြည့်တယ်....
လျို့ဝှက်ချက်များစွာထဲမှာ...
အမြဲတမ်းတဝဲလည်လည်...
မှားလည့်လေမှားပါစေတော့ကွယ်....
အပြစ်မမြင်ပါဘူး...ချစ်ချင်တာပဲသိတဲ့နောက်...
အဲ့သီချင်းလေးလို့ပဲကလေးမရဲ့´
'ဒါဆိုရပ်တန်းကရပ်လိုက်ပါတော့၊ကေမှာရည်ရွယ်ထားတဲ့လူရှိတယ်´
'ဆရာမနရီလား၊´
'ဘယ်လိုသိလဲ´
'မင်းကိုမမဆရာမအကြောင်းပြောပြတော့မင်းမျက်လုံးတွေကိုမမတွေ့နေတာပဲ၊မျက်လုံးတွေမှာမရိုးသားတာတွေအများကြီးပဲ၊မင်းမမကိုချစ်သည်ဖြသ်စေမချစ်သည်ဖြစ်စေ၊မမဘက်ကတော့ချစ်နေရတယ်ကျေနပ်တယ၊်အမြင်ကဖြသ်လာတဲ့အချစ်ကဘယ်ထိခံမလဲဆိုတာမမဆန်းစစ်ကြည့်ချင်တယ်လေ´
'အင်းပါ၊ကေသွားတော့မယ်၊မဖူးငုံ´
'မမလို့ခေါ်ပါ၊မင်းမူပိုင်ပေါ့၊သြော်..ပြီးတော့တို့ခေါင်းစည်းကြိုးပြန်မပေးဘူးနော်၊´
'ဟုတ်ယူလိုက်ပါ´
ချစ်တဲ့လူကိုဒီနေ့တော့လစ်လှူရူကာကိုယ့်ဘာသာအိမ်ပြန်လာပါသည်၊