ေကရဲ႕လူသား(ကေရဲ့လူသား)completed

Part 7

'နင္ကလည္းဟယ္ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ၊´
'ငါညီမေလးကိုသတိရသြားလို႔ပါဟာ´
'ျဖစ္ရမယ္၊ငါမွာျဖင့္အေျပးလိုက္လာရတာ၊ေမာင္ေတာင္ပါတယ္´
'ဟမ္?ေမာင္လြင္လြင္လား´
'ေအးေလ၊နင္ဘာစားၿပီးၿပီလဲ၊´
'ကြၽန္ေတာ္ဆန္ျပဳတ္ယူလာပါတယ္´
'အကို?ဆရာမ?´
'ဖူးငံု!´
'ဆရာမတို႔နဲ႔အကိုကသိေနတာပဲ၊´
'သူက....´
'ကြၽန္ေတာ္ညီမပါ´
'ဆရာမ၊မဂၤလာ၊သမီးကဆရာမကိုေတြ႕ခ်င္ေနတာ´
'ေအးကြယ္၊ေကေကာသမီး´
'ေၾသာ္ေကေက်ာင္းမွာပဲ´
'ေအးကြယ္´
'အလင္းေရာင္၊ဆန္ျပဳတ္ေသာက္လိုက္ပါဦး၊´
အလင္းေရာင္ဂုဏ္ရွိန္ဝါလက္ထဲပန္းကန္လံုးကိုယူၿပီးတစ္ဖက္ကမႈတ္ေသာက္ရတာအဆင္မေျပေပ
'ကဲ၊ေပးပါ၊က်ဳပ္တိုက္မယ္´
'ဟမ္....ဟုတ္´
နရီအေျခအေနကိုအလိုက္သိစြာပဲ
'ဒါဆိုငါအိမ္ျပန္ဦး၊ညေနဘာစားမလဲ၊ငါဝယ္ခဲ့ေပးမယ္´
'ရတယ္၊ငါအားေဆးသြင္းၿပီးအိမ္ျပန္လိုက္မယ္၊နင္အေမကိုျပန္မေျပာနဲ႔ေနာ္၊အေမစိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားလိမ့္မယ္´
'ေအးပါဟာ´
'ဒါဆိုအကိုညီမေလးလည္းေက်ာင္းျပန္ေတာ့မယ္´
'ေအး၊ညီမေလးဓာတ္ကင္ၿပီးၿပီလား´
'ဟုတ္´
တပိုင္းတစစကားကိုနရီသတိထားမိသည္၊ႏုစ္ေယာက္အတူထြင္လာၿပီးတိတ္ဆိတ္ေနၾကသည္၊ဖူးငံုဆံပင္အေကာက္တို႔ကိုစုခ်ည္ေနရင္း
'ဆရာမေကကိုဘယ္လိုျမင္လဲ´
'ဟမ္...ေကလား´
'အင္း´
'ေကသြယ္လင္းကကေလးေလးပါပဲ၊ဆရာမအတြက္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့တူမေလးတစ္ေယာက္ေပါ့၊´
'ဆရာမနဲ႔ဆရာနဲ႔ကေကာ´
'လက္ထပ္ၾကမွာဆရာမဆံုးျဖတ္ထားၿပီးသား၊ေမာင္နဲ႔တြဲကာUniထဲကေလ၊ေမာင္ကဆရာမကိုသိပ္ခ်စ္တာ၊အခုထိရင္တြဲလာတာ၅ႏုစ္ေက်ာ္ေနၿပီ၊ေမာင္သစၥာမေဖာက္ဖူးဘူး၊ဆရာမကိုသူဂရုစိုက္တယ္၊ဆရာမတို႔လက္ထပ္ၾကမွာ´
'ဟုတ္´
'မင္းနဲ႔ေကကေကာ၊ေက်ာင္းထဲမွာနမ္းေနၾကတာေတာ့မျဖစ္သင့္ဘူးေနာ္´
'လူငယ္ေတြခ်စ္ႀကိဳက္တာပါပဲ၊ေကကသမီးကိုသိပ္ခ်စ္တာဆရာမ၊ဒီကေလးမကပြင့္လင္းတယ္၊သိပ္လည္းလူႀကီးဆန္တယ္၊ေအးစက္စက္နဲ႔ေရခဲတံုးလိုပဲ၊´
နရီသိလိုက္တာကေကေျပာင္းလဲေနၿပီဆိုတာပါပဲ
'ဖူးငံု...´
'ရွင္´
'ေကကိုေစာင့္ေရွာက္ေပးပါေနာ္´
'သမီးသိပါတယ္၊ဆရာမ၊သမီးအသက္ရွင္ေနေသးသ၍သမီးကေကနားမွာပဲေနမွာပါ၊သမီးသြားေတာ့မယ္ဆရာမ´
ဖူးငံုထြက္သြားေတာ့နရီက်န္ေနခဲ့သည္၊နရီရင္ထဲေကသြယ္လင္းေၾကာင့္ရသည္ခံစားခ်က္တခုရွိေနသည္ကိုေကာင္းေကာင္းႀကီးသတိထားမိသည္၊
'နရီ...´
'ေၾသာ္ေမာင္´
'နရီၾကာေနလို႔ေမာင္လိုက္လာတာ´
'ဟုတ္ကဲ့ပါ၊သြားၾကမလား´
'အင္း၊အျပန္နရီႀကိဳက္တဲ့ၿမီးရွည္ဆိုင္ဝင္ၾကမလား´
'ဟာ၊ေမာင္ကေတာ္လိုက္တာ၊ဒါေၾကာင့္ခ်စ္ေနရတာ´
'ဟားဟား၊ငခြၽဲေလး´
ေကသြယ္လင္းေက်ာင္းဝန္းထဲကခံုတန္းေပၚမွာတစ္ေယာက္တည္းထိုင္ေနသည္၊
'ဟိတ္!´
'အမဘာလို႔အၿမဲၿပံဳးေနတာလဲ´
'ဘာေၾကာင့္လို႔ထင္လဲ´
'မသိဘူး၊အမရဲ႕ပံုစံတမ်ိဳးေပါ့´
'မင္းေလးေၾကာင့္ၿပံဳးေနတာဆိုရင္ေကာ´
ဖူးငံုနားသယ္စပ္နားတြဲလဲခိုေနသည့္ေခြၽးတို႔ကိုေကသြယ္လင္းတစ္ရူးထုတ္ကာသုတ္ေပးသည္၊
'ေက၊ခ်စ္တယ္´
'အင္း´
'ဘာအင္းလဲ၊မမကိုေကဘယ္လိုသေဘာထားလဲ´
'ကပ်က္ကေခ်ာ္နဲ႔ေျပာခ်င္ရာေျပာတတ္တဲ့မိန္းမ´
'ဟားဟား၊ေကမင္းကေတာ့ေလတကယ္မလြယ္ေၾကာပဲ၊မင္းသတိေလးဘာေလးထားပါဦး၊မမနဲ႔ေကကရည္းစားေတြဆိုတာ´
ေကသြယ္လင္းမ်က္ႏုာပ်က္သြားသည္၊ဖူးငံုၿပံဳးၿမဲၿပံဳး၍
'ေက၊မင္းသိပ္ေလာဘႀကီးတယ္၊လူတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္တယ္ဆိုသူကိုေပ်ာ္ေနေအာင္ထားရမွာ´
'အဲ့အေပ်ာ္ဟာေကနဲ႔မွမဟုတ္ရင္ဘယ္သူနဲ႔မွမျဖစ္ေစခ်င္ဘူး၊အမ´
'ဒါဟာအတၲပဲ၊အခ်စ္ဆိုတာဒါေတြမပါဘူး၊ေက၊ငါအခ်စ္မွာလည္းမပါဘူး၊ငါခ်စ္တဲ့မင္းဘယ္ေလာက္ပဲရင့္သီးေနပါေစ၊ငါဘက္ကေနမင္းအေပၚႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ျခင္းေတြပဲေပးေနမွာမို႔၊မင္းမခ်စ္လို႔ငါမငိုေနဘူး၊ေက၊မင္းဘာမင္းႀကိဳက္တဲ့လူနဲ႔တြဲ၊ႀကိဳက္တဲ့လူကိုႀကိဳက္တာလုပ္၊အရာအာလံုးကိုစိတ္နာသြားခဲ့ရင္၊တခုခုေၾကာင့္မင္းငိုခ်င္လာရင္၊မင္းလူတစ္ေယာက္ကိုစိတ္ကုန္သြားရင္ငါဟာမင္းအတြက္တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာမွာေစာင့္လ်က္သားပဲရွိေနမွာ၊ဒါေပမဲ့ငါရွိေနခ်ိန္ေလးေတြကိုသတိထားေပးပါ၊ငါလည္းလူပါ၊ဘယ္ေန႔ေသမယ္မွန္းမေျပာနိုင္ဘူး´
႐ြက္ေႂကြေတြကိုသူမေငးေနသည္၊
'အနည္းဆံုးေတာ့ငါေသသြားရင္မင္းလြမ္းလို႔ရေအာင္ငါမင္းမေပၚေကာင္းျပေနမွာ´
ဖူးငံုရဲ႕အခ်ိဳးက်က်မ်က္ႏုာကိုေသခ်ာၾကည့္ၿပီးေကသြယ္လင္းဖက္လိုက္တယ္
'ေကလည္းလူပါ၊ဒါေပမဲ့ပထမဆံုးအခ်စ္မွာကံမေကာင္းတဲ့လူ´
'မင္းကံေကာင္းပါတယ္၊ေက၊ငါမင္းကိုခ်စ္သလို၊ဆရာမကလည္းမင္းကိုသိပ္ၿပီးဂရုစိုက္တယ္´
'ေကေဘးနားမွာရွိေနေပးလို႔ေက်းဇူးပါ၊´
'မင္းေဆးလိပ္ေသာက္ဖူးလား´
'ဟင့္အင္း´
'ေသာက္ၾကည့္ခ်င္လား´
'အင္း´
'လာ၊သြားမယ္´
'ဘယ္ကိုလဲ၊အမ!´
'ေရာက္ရင္သိမယ္ေလ၊လာပါ´
ဖူးငံုကားျဖင့္ေက်ာင္းထဲကထြက္လာကာစတိုးဆိုင္တစ္ခုထဲဝင္သြားသည္၊ေဆးလိပ္ထုတ္ကိုေကသြယ္လင္းဆီေပးကာမ်က္ခံုးပင့္ျပသည္၊
'.....´
'စမ္းၾကည့္ေလ၊ေရာ႕မီးျခစ္´
ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ကိုထုတ္ကာေကသြယ္လင္းနႈတ္ခမ္းမွာေတ့လိုက္သည္၊ဖူးငံုကလည္းတစ္လိပ္ယူကာမီးညိွလိုက္သည္၊
ေကသြယ္လင္းရႈိက္သြင္းလိုက္သညိ၊
'အဟြတ္´
'ဟားဟား!´
'အဟြတ္!မရယ္နဲ႔ေလ´
'ဆရာမမင္းကိုကေလးလိုက္ဆက္ဆံတာမဆန္းပါဘူး၊မင္ကတကယ္ကိုကေလးေလးပဲကို´
'ေကကေလးမဟုတ္ဘူး၊´
'ကေလးကကေလးပဲ´
'အမေနာ္´
ဖူးငံုေဆးလိပ္ကိုလက္ၾကားထဲထည့္ကာေကသြယ္လင္းနႈတ္ခမ္းတို႔ကိုနမ္းလိုက္သည္၊
ေဆးလိပ္ေငြေတြၾကားမွာထိကပ္ထားေသာနႈတ္ခမ္းေတြ၊တိုးဝင္လာလိုက္ျပန္ထြက္သြားလိုက္ျဖစ္ေနတဲ့ဖူးငံုရဲ႕လ်ွာေၾကာင့္အနမ္းေတြဟာပညာသားပါေနၿပီးသားျဖစ္ေနသည္၊မ်က္လံုးခ်င္ဆံုနႈတ္ခမ္းခ်င္ထိသြားတဲ့တစ္ခဏမွာသတိလက္လြတ္သြားေပမဲ့ေကသြယ္လင္းျပန္ထိန္းလိုက္သည္၊
ဖူးငံုေသခ်ာျပန္ထိုင္ကာေခ်ာင္းဟန္႔လိုက္သည္၊
'ေတာင္းပန္ပါတယ္၊မမသတိလြတ္သြားလို႔´
'အင္းအိမ္ျပန္ခ်င္တယ္´
'အင္းျပန္ၾကမယ္´
တလမ္းလံုးေကသြယ္လင္းေဆးလိပ္တစ္လိပ္ၿပီးတစ္လိပ္ေသာက္ေနခဲ့သည္၊
'ေရာက္ၿပီ´
'ဟုတ္၊အမဂရုစိုက္ျပန္ေနာ္´
'အင္း´
ေကသြယ္လင္းကားေပၚကဆင္းေတာ့လက္ထဲကေဆးလိပ္ကက်န္ေနေသး၍အိမ္ေရွ႕မွာဆက္ေသာက္ေနခ်ိန္
'ေကသြယ္လင္း!´
'အန္တီ?´
လက္ထဲကေဆးလိပ္ကိုပုတ္ခ်လိုက္သည္၊
'မင္းရူးေနလား၊ေက်ာင္းတတ္တာျဖင့္တစ္ပတ္မျပည့္ေသးဘူး၊ေဆးလိပ္ေသာက္ေနၿပီ´
'ေကကိုလာမခ်ဳပ္ခ်ယ္နဲ႔!ေကဘာသာလုပ္ခ်င္ရာလုပ္မယ္!ေကဘာသာခ်စ္ခ်င္တဲ့သူနဲ႔ခ်စ္မယ္၊ေကဘာသာလုပ္ခ်င္ရာလုပ္မယ္´
'ေက!မင္းဘာျဖစ္ေနတာလဲ၊မင္ဘာေၾကာင့္ဒီလိုေတြလုပ္ေနရတာလဲ!´
'အန္တီနားလည္လို႔လား၊ေကခံစားေနရတာေတြကိုအန္တီမသိပါဘူး၊အန္တီနားမလည္ဘူး!´
'ငါကဘာနားလည္ရမွာလဲ!ဘာကိုနားလည္ေပးရမွာလဲ!´
'အန္တီကိုေကခ်စ္တယ္!´
'ေက....´
'အန္တီနားလည္ရဲ႕လား!အန္တီသိရဲ႕လားအန္တီေကကိုေကာေသခ်ာနားလည္းေပးရဲ႕လား၊အန္တီကိုေကခ်စ္တယ္´
'မခ်စ္နဲ႔၊နင္နဲ႔ငါကမိန္းကေလးေတြ၊ၿပီးေတာ့ငါအခုပဲေမာင္လင္ထပ္ခြင့္ေတာင္းတာလက္ခံလာတာ´
'.....´
'ငါဆီမလာနဲ႔ေတာ့၊နင္ငါနဲ႔ေဝးေဝးေန၊´
'လူေတြကေျပာင္းလဲတယ္၊အန္တီေကာပဲ၊ဒါေပမဲ့မွတ္ထားပါ၊အန္တီေကျပန္လာမယ္၊အန္တီေကကိုျပန္ခ်စ္လာေစရမယ္´
'ေကသြယ္လင္း၊ကိုယ့္ကိုကိုဂရုစိုက္ပါ´
'လိုလို႔လား၊ေကေဘးမွာအန္တီမရွိလည္းေကဘဝစုတ္ျပတ္သြားမွာ´
'မင္းကမိန္းမ!မျဖစ္သင့္ဘူး၊ငါနင့္ကိုမခ်စ္နိုင္ဘူး´
'ေကလို႔ေတာင္မေခၚေတာ့ဘူးလား၊အန္တီ´
'ျပန္ေတာ့ေကသြယ္လင္း၊ငါဆီမလာနဲ႔ေတာ့´
'အင္းပါ၊ေကသြားေတာ့မယ္၊´
Unicode
'နင်ကလည်းဟယ်ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ၊´
'ငါညီမလေးကိုသတိရသွားလို့ပါဟာ´
'ဖြစ်ရမယ်၊ငါမှာဖြင့်အပြေးလိုက်လာရတာ၊မောင်တောင်ပါတယ်´
'ဟမ်?မောင်လွင်လွင်လား´
'အေးလေ၊နင်ဘာစားပြီးပြီလဲ၊´
'ကျွန်တော်ဆန်ပြုတ်ယူလာပါတယ်´
'အကို?ဆရာမ?´
'ဖူးငုံ!´
'ဆရာမတို့နဲ့အကိုကသိနေတာပဲ၊´
'သူက....´
'ကျွန်တော်ညီမပါ´
'ဆရာမ၊မင်္ဂလာ၊သမီးကဆရာမကိုတွေ့ချင်နေတာ´
'အေးကွယ်၊ကေကောသမီး´
'သြော်ကေကျောင်းမှာပဲ´
'အေးကွယ်´
'အလင်းရောင်၊ဆန်ပြုတ်သောက်လိုက်ပါဦး၊´
အလင်းရောင်ဂုဏ်ရှိန်ဝါလက်ထဲပန်းကန်လုံးကိုယူပြီးတစ်ဖက်ကမှုတ်သောက်ရတာအဆင်မပြေပေ
'ကဲ၊ပေးပါ၊ကျုပ်တိုက်မယ်´
'ဟမ်....ဟုတ်´
နရီအခြေအနေကိုအလိုက်သိစွာပဲ
'ဒါဆိုငါအိမ်ပြန်ဦး၊ညနေဘာစားမလဲ၊ငါဝယ်ခဲ့ပေးမယ်´
'ရတယ်၊ငါအားဆေးသွင်းပြီးအိမ်ပြန်လိုက်မယ်၊နင်အမေကိုပြန်မပြောနဲ့နော်၊အမေစိတ်မကောင်းဖြစ်သွားလိမ့်မယ်´
'အေးပါဟာ´
'ဒါဆိုအကိုညီမလေးလည်းကျောင်းပြန်တော့မယ်´
'အေး၊ညီမလေးဓာတ်ကင်ပြီးပြီလား´
'ဟုတ်´
တပိုင်းတစစကားကိုနရီသတိထားမိသည်၊နုစ်ယောက်အတူထွင်လာပြီးတိတ်ဆိတ်နေကြသည်၊ဖူးငုံဆံပင်အကောက်တို့ကိုစုချည်နေရင်း
'ဆရာမကေကိုဘယ်လိုမြင်လဲ´
'ဟမ်...ကေလား´
'အင်း´
'ကေသွယ်လင်းကကလေးလေးပါပဲ၊ဆရာမအတွက်ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့တူမလေးတစ်ယောက်ပေါ့၊´
'ဆရာမနဲ့ဆရာနဲ့ကကော´
'လက်ထပ်ကြမှာဆရာမဆုံးဖြတ်ထားပြီးသား၊မောင်နဲ့တွဲကာUniထဲကလေ၊မောင်ကဆရာမကိုသိပ်ချစ်တာ၊အခုထိရင်တွဲလာတာ၅နုစ်ကျော်နေပြီ၊မောင်သစ္စာမဖောက်ဖူးဘူး၊ဆရာမကိုသူဂရုစိုက်တယ်၊ဆရာမတို့လက်ထပ်ကြမှာ´
'ဟုတ်´
'မင်းနဲ့ကေကကော၊ကျောင်းထဲမှာနမ်းနေကြတာတော့မဖြစ်သင့်ဘူးနော်´
'လူငယ်တွေချစ်ကြိုက်တာပါပဲ၊ကေကသမီးကိုသိပ်ချစ်တာဆရာမ၊ဒီကလေးမကပွင့်လင်းတယ်၊သိပ်လည်းလူကြီးဆန်တယ်၊အေးစက်စက်နဲ့ရေခဲတုံးလိုပဲ၊´
နရီသိလိုက်တာကကေပြောင်းလဲနေပြီဆိုတာပါပဲ
'ဖူးငုံ...´
'ရှင်´
'ကေကိုစောင့်ရှောက်ပေးပါနော်´
'သမီးသိပါတယ်၊ဆရာမ၊သမီးအသက်ရှင်နေသေးသ၍သမီးကကေနားမှာပဲနေမှာပါ၊သမီးသွားတော့မယ်ဆရာမ´
ဖူးငုံထွက်သွားတော့နရီကျန်နေခဲ့သည်၊နရီရင်ထဲကေသွယ်လင်းကြောင့်ရသည်ခံစားချက်တခုရှိနေသည်ကိုကောင်းကောင်းကြီးသတိထားမိသည်၊
'နရီ...´
'သြော်မောင်´
'နရီကြာနေလို့မောင်လိုက်လာတာ´
'ဟုတ်ကဲ့ပါ၊သွားကြမလား´
'အင်း၊အပြန်နရီကြိုက်တဲ့မြီးရှည်ဆိုင်ဝင်ကြမလား´
'ဟာ၊မောင်ကတော်လိုက်တာ၊ဒါကြောင့်ချစ်နေရတာ´
'ဟားဟား၊ငချွဲလေး´
ကေသွယ်လင်းကျောင်းဝန်းထဲကခုံတန်းပေါ်မှာတစ်ယောက်တည်းထိုင်နေသည်၊
'ဟိတ်!´
'အမဘာလို့အမြဲပြုံးနေတာလဲ´
'ဘာကြောင့်လို့ထင်လဲ´
'မသိဘူး၊အမရဲ့ပုံစံတမျိုးပေါ့´
'မင်းလေးကြောင့်ပြုံးနေတာဆိုရင်ကော´
ဖူးငုံနားသယ်စပ်နားတွဲလဲခိုနေသည့်ချွေးတို့ကိုကေသွယ်လင်းတစ်ရူးထုတ်ကာသုတ်ပေးသည်၊
'ကေ၊ချစ်တယ်´
'အင်း´
'ဘာအင်းလဲ၊မမကိုကေဘယ်လိုသဘောထားလဲ´
'ကပျက်ကချော်နဲ့ပြောချင်ရာပြောတတ်တဲ့မိန်းမ´
'ဟားဟား၊ကေမင်းကတော့လေတကယ်မလွယ်ကြောပဲ၊မင်းသတိလေးဘာလေးထားပါဦး၊မမနဲ့ကေကရည်းစားတွေဆိုတာ´
ကေသွယ်လင်းမျက်နုာပျက်သွားသည်၊ဖူးငုံပြုံးမြဲပြုံး၍
'ကေ၊မင်းသိပ်လောဘကြီးတယ်၊လူတစ်ယောက်ကိုချစ်တယ်ဆိုသူကိုပျော်နေအောင်ထားရမှာ´
'အဲ့အပျော်ဟာကေနဲ့မှမဟုတ်ရင်ဘယ်သူနဲ့မှမဖြစ်စေချင်ဘူး၊အမ´
'ဒါဟာအတ္တပဲ၊အချစ်ဆိုတာဒါတွေမပါဘူး၊ကေ၊ငါအချစ်မှာလည်းမပါဘူး၊ငါချစ်တဲ့မင်းဘယ်လောက်ပဲရင့်သီးနေပါစေ၊ငါဘက်ကနေမင်းအပေါ်နူးညံ့သိမ်မွေ့ခြင်းတွေပဲပေးနေမှာမို့၊မင်းမချစ်လို့ငါမငိုနေဘူး၊ကေ၊မင်းဘာမင်းကြိုက်တဲ့လူနဲ့တွဲ၊ကြိုက်တဲ့လူကိုကြိုက်တာလုပ်၊အရာအာလုံးကိုစိတ်နာသွားခဲ့ရင်၊တခုခုကြောင့်မင်းငိုချင်လာရင်၊မင်းလူတစ်ယောက်ကိုစိတ်ကုန်သွားရင်ငါဟာမင်းအတွက်တစ်ထောင့်တစ်နေရာမှာစောင့်လျက်သားပဲရှိနေမှာ၊ဒါပေမဲ့ငါရှိနေချိန်လေးတွေကိုသတိထားပေးပါ၊ငါလည်းလူပါ၊ဘယ်နေ့သေမယ်မှန်းမပြောနိုင်ဘူး´
ရွက်ကြွေတွေကိုသူမငေးနေသည်၊
'အနည်းဆုံးတော့ငါသေသွားရင်မင်းလွမ်းလို့ရအောင်ငါမင်းမပေါ်ကောင်းပြနေမှာ´
ဖူးငုံရဲ့အချိုးကျကျမျက်နုာကိုသေချာကြည့်ပြီးကေသွယ်လင်းဖက်လိုက်တယ်
'ကေလည်းလူပါ၊ဒါပေမဲ့ပထမဆုံးအချစ်မှာကံမကောင်းတဲ့လူ´
'မင်းကံကောင်းပါတယ်၊ကေ၊ငါမင်းကိုချစ်သလို၊ဆရာမကလည်းမင်းကိုသိပ်ပြီးဂရုစိုက်တယ်´
'ကေဘေးနားမှာရှိနေပေးလို့ကျေးဇူးပါ၊´
'မင်းဆေးလိပ်သောက်ဖူးလား´
'ဟင့်အင်း´
'သောက်ကြည့်ချင်လား´
'အင်း´
'လာ၊သွားမယ်´
'ဘယ်ကိုလဲ၊အမ!´
'ရောက်ရင်သိမယ်လေ၊လာပါ´
ဖူးငုံကားဖြင့်ကျောင်းထဲကထွက်လာကာစတိုးဆိုင်တစ်ခုထဲဝင်သွားသည်၊ဆေးလိပ်ထုတ်ကိုကေသွယ်လင်းဆီပေးကာမျက်ခုံးပင့်ပြသည်၊
'.....´
'စမ်းကြည့်လေ၊ရော့မီးခြစ်´
ဆေးလိပ်တစ်လိပ်ကိုထုတ်ကာကေသွယ်လင်းနှုတ်ခမ်းမှာတေ့လိုက်သည်၊ဖူးငုံကလည်းတစ်လိပ်ယူကာမီးညှိလိုက်သည်၊
ကေသွယ်လင်းရှိုက်သွင်းလိုက်သညိ၊
'အဟွတ်´
'ဟားဟား!´
'အဟွတ်!မရယ်နဲ့လေ´
'ဆရာမမင်းကိုကလေးလိုက်ဆက်ဆံတာမဆန်းပါဘူး၊မင်ကတကယ်ကိုကလေးလေးပဲကို´
'ကေကလေးမဟုတ်ဘူး၊´
'ကလေးကကလေးပဲ´
'အမနော်´
ဖူးငုံဆေးလိပ်ကိုလက်ကြားထဲထည့်ကာကေသွယ်လင်းနှုတ်ခမ်းတို့ကိုနမ်းလိုက်သည်၊
ဆေးလိပ်ငွေတွေကြားမှာထိကပ်ထားသောနှုတ်ခမ်းတွေ၊တိုးဝင်လာလိုက်ပြန်ထွက်သွားလိုက်ဖြစ်နေတဲ့ဖူးငုံရဲ့လျှာကြောင့်အနမ်းတွေဟာပညာသားပါနေပြီးသားဖြစ်နေသည်၊မျက်လုံးချင်ဆုံနှုတ်ခမ်းချင်ထိသွားတဲ့တစ်ခဏမှာသတိလက်လွတ်သွားပေမဲ့ကေသွယ်လင်းပြန်ထိန်းလိုက်သည်၊
ဖူးငုံသေချာပြန်ထိုင်ကာချောင်းဟန့်လိုက်သည်၊
'တောင်းပန်ပါတယ်၊မမသတိလွတ်သွားလို့´
'အင်းအိမ်ပြန်ချင်တယ်´
'အင်းပြန်ကြမယ်´
တလမ်းလုံးကေသွယ်လင်းဆေးလိပ်တစ်လိပ်ပြီးတစ်လိပ်သောက်နေခဲ့သည်၊
'ရောက်ပြီ´
'ဟုတ်၊အမဂရုစိုက်ပြန်နော်´
'အင်း´
ကေသွယ်လင်းကားပေါ်ကဆင်းတော့လက်ထဲကဆေးလိပ်ကကျန်နေသေး၍အိမ်ရှေ့မှာဆက်သောက်နေချိန်
'ကေသွယ်လင်း!´
'အန်တီ?´
လက်ထဲကဆေးလိပ်ကိုပုတ်ချလိုက်သည်၊
'မင်းရူးနေလား၊ကျောင်းတတ်တာဖြင့်တစ်ပတ်မပြည့်သေးဘူး၊ဆေးလိပ်သောက်နေပြီ´
'ကေကိုလာမချုပ်ချယ်နဲ့!ကေဘာသာလုပ်ချင်ရာလုပ်မယ်!ကေဘာသာချစ်ချင်တဲ့သူနဲ့ချစ်မယ်၊ကေဘာသာလုပ်ချင်ရာလုပ်မယ်´
'ကေ!မင်းဘာဖြစ်နေတာလဲ၊မင်ဘာကြောင့်ဒီလိုတွေလုပ်နေရတာလဲ!´
'အန်တီနားလည်လို့လား၊ကေခံစားနေရတာတွေကိုအန်တီမသိပါဘူး၊အန်တီနားမလည်ဘူး!´
'ငါကဘာနားလည်ရမှာလဲ!ဘာကိုနားလည်ပေးရမှာလဲ!´
'အန်တီကိုကေချစ်တယ်!´
'ကေ....´
'အန်တီနားလည်ရဲ့လား!အန်တီသိရဲ့လားအန်တီကေကိုကောသေချာနားလည်းပေးရဲ့လား၊အန်တီကိုကေချစ်တယ်´
'မချစ်နဲ့၊နင်နဲ့ငါကမိန်းကလေးတွေ၊ပြီးတော့ငါအခုပဲမောင်လင်ထပ်ခွင့်တောင်းတာလက်ခံလာတာ´
'.....´
'ငါဆီမလာနဲ့တော့၊နင်ငါနဲ့ဝေးဝေးနေ၊´
'လူတွေကပြောင်းလဲတယ်၊အန်တီကောပဲ၊ဒါပေမဲ့မှတ်ထားပါ၊အန်တီကေပြန်လာမယ်၊အန်တီကေကိုပြန်ချစ်လာစေရမယ်´
'ကေသွယ်လင်း၊ကိုယ့်ကိုကိုဂရုစိုက်ပါ´
'လိုလို့လား၊ကေဘေးမှာအန်တီမရှိလည်းကေဘဝစုတ်ပြတ်သွားမှာ´
'မင်းကမိန်းမ!မဖြစ်သင့်ဘူး၊ငါနင့်ကိုမချစ်နိုင်ဘူး´
'ကေလို့တောင်မခေါ်တော့ဘူးလား၊အန်တီ´
'ပြန်တော့ကေသွယ်လင်း၊ငါဆီမလာနဲ့တော့´
'အင်းပါ၊ကေသွားတော့မယ်၊´