'ေမာင္၊လက္ထပ္ၾကရေအာင္´
'ဟာ...နရီဟုတ္ပါတယ္ေနာ္´
'ဘာလို႔လဲေမာင္ရဲ႕´
'၅ႏုစ္ေတာင္တြဲလာခဲ့တုန္းကခဏခဏလက္ထပ္ၾကရေအာင္လို႔ေျပာခဲ့တုန္းကက်အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပၿပီး၊အခုက်မွခ်က္ခ်င္းႀကီးနရီေျပာလာေတာ့ေၾသာ္ေမာင္ရဲ႕နရီဘာျဖသ္လာလဲေပါ့´
'ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး၊ေမာင္ရယ္၊ေမာင္နဲ႔မခြဲနိုင္ေတာ့လို႔ပါ´
'ဟုတ္ပါၿပီ၊နရီအမကိုဆက္သြယ္ၿပီးေမာင္တို႔လက္မွတ္အရင္ထိုးထားၾကမလား´
'အင္း၊ဘယ္လိုပဲဖစ္ျဖစ္ေမာင္နဲ႔လက္ထပ္ၿပီးတယ္ဆိုရင္ၿပီးတာပါပဲ´
'အမယ္ေလး၊မဂၤလာဦးညက်မွေနာ္ဟင္းဟင္း´
'ေမာင္ေနာ္၊´
ရယ္ေမာေနေသာခ်စ္သူႏုစ္ဦးကိုအသက္မပါေသာမ်က္လံုးေတြႏုင့္ၾကည့္ေနေသာသူမွာေကသြယ္လင္းျဖစ္ေနသည္
'အဲ့လိုႀကီးေတြၾကည့္ေနေတာ့ဘယ္သူကိုေလာင္ေစလဲ´
'ေကကိုပဲေလာင္ေစတယ္´
'ဒါဆိုမၾကည့္ပါနဲ႔ေလ´
ေကသြယ္လင္းၿပံဳးရွာသည္
'ေလာင္ပါေစေလ၊ေလာင္ၿမိဳက္ေနတဲ့မီးေတာက္ဆိုရင္ေတာင္ရပ္ၾကည့္ၿပီးမီးစြဲေစလိုက္မယ္´
'ေကေဘးမွာမမရွိတာပဲ´
'အမအခ်စ္မခံရတာဝဍ္ပဲေနာ္´
'သံသယပဲ´
'....´
'မင္းကသူကိုေငး၊ငါ့ကမင္းကိုေငးေနရတာသံသယပဲေက´
'အမဘာလုပ္ခ်င္လဲ´
'မင္းကိုေပ်ာ္ေအာင္လုပ္ခ်င္တယ္´
'အဲ့အတြက္အခြင့္အေရးေပးမယ္´
'ဒါဆိုကစားကြင္းသြားမယ္´
ကစားကြင္းေရာက္ေတာ့ေကသြယ္လင္းလက္ကိုတင္းက်ပ္စြာဆြဲကာကိုင္ကာေျပးလာသည္၊
'အမ၊ေကကေလးမဟုတ္ဘူး´
'မမဘာေျပာလို႔တုန္း´
'ကစားကြင္းဆိုတာကေလးေတြပဲလာတာေလ´
'အတြဲလည္းလာပါတယ္၊လူႀကီးေလးရယ္၊ေတြ႕လား၊ေခါင္းကသန္းေတြထိုင္ရွာေပးေနတဲ့အတြဲေတြ´
လက္ညိဳးထိုးကာျပေတာ့အတြဲမ်ားေခါင္းေလးကိုင္သူကကိုင္ေပါင္ေပၚလဲေနေသာေကာင္မေလးကိုေကာင္ေလးကေခါင္းပုတ္ေပးသူႏုင့္၊ေကသြယ္လင္းထရယ္ေတာ့သည္၊
'ဒါပဲလား၊´
'ဟင့္အင္း၊ေကမင္းရွက္တတ္လား´
'ဟင့္အင္း´
နားထဲကိုနားၾကပ္ထဲေပးၿပီ၊တီးလံုးသံသဲသဲေလးကက်ယ္လာသည္၊အရာအာလံုးထက္ဒီသီခ်င္းကိုခံစားလာမိသည္၊ေႏြ႐ြက္ေႂကြေတြၾကား၊လူအုပ္ႀကီးၾကားမွာဆံပင္နီေၾကာင္ေၾကာင္ေတြကိုေျဖခ်လိုက္ၿပီးသူမေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကိုသတိမမူပဲယိမ္းႏြဲ႕ကာကေနသည္၊စီးထားတဲ့ဖိနပ္ကိုခြၽတ္ကာေျခဗလာနဲ႔သူမေကနားမလိပ္ျပာေလးတစ္ေယာက္ရစ္ပတ္ေနသည္၊ဝမ္းနည္းစရာအဓိပၸါယ္ေတြနဲ႔သီခ်င္းကိုသူမေပ်ာ္႐ႊင္စြာကေနသည္၊သြားတန္းညီညီေလးေတြေတာက္ပေနသည္၊႐ြက္ေႂကြေတြၾကားထဲဆံပင္ေကာက္ေကာက္ေလးေတြပ်ံဝဲေနသည္၊ၿငိမ္ၿငိမ့္ကေလးသူမလႈပ္ကာကသည္၊
အၾကည့္ေတြကိုတခ်က္တခ်က္ေကဆီပို႔သည္၊
သီခ်င္းအဆံုးမွာေမာသျဖင့္ဖိနပ္ကိုတဖက္ကကိုင္ကာထိုင္ခ်လိုက္သည္၊သူမရယ္သည္၊ေမးေေငါ့ကာသီခ်င္းကိုျပန္ဖြင့္ခိုင္းသည္၊သီခ်င္းကိုဘယ္ႏုစ္ခါမွန္းမသိျပန္ကာဖြင့္ေနမိသည္၊ေကပါသူမနဲ႔ကလာမိသည္၊သူမခါးေသးေသးကိုဖက္ကာလက္ကိုကိုင္လိုက္သည္၊
လူေတြဝိုင္းၾကည့္ေနလား...
ေကဂရုမစိုက္ဘူးအမ...
ေကရယ္ေနမိတာလား...
အင္းဟုတ္တယ္...
အမေတာ္တယ္...
ေကအန္တီအေၾကာင္းမေတြးမိေတာ့ဘူး
ေျပာေနရင္းသတိရမိတယ္..
ေကသြယ္လင္းမ်က္လံုမွိတ္ကာသီခ်င္းကိုျပန္ခံစားေပ့မဲ့မရပါ၊
သီခ်င္းကိုပိတ္ပစ္ကာခံုတန္းမွာထိုင္လိုက္သည္၊
'ဘာလို႔လဲေက´
'အန္တီ...´
'ေက´
ေကသြယ္လင္းလွည့္အၾကည္မွာသူမနႈတ္ခမ္းအေပၚအေႏြးဓာတ္တခုရလိုက္သည္၊
'ေရကူးရေအာင္´
ေရကူးကန္ဘက္ကိုသူတို႔နစ္ေယာက္ထြက္လာသည္၊ေအးစိမ့္ေနတဲ့ေရထဲဖူးငံုခုန္ခ်လိုက္သည္၊
'လာပါ၊ေက၊ရင္ထဲကအပူကတခါတေလေရနဲ႔ၿငိမ္းရင္ေအးတက္ပါတယ္´
ေကသိလိုက္သည္၊
ေမာ္ဒယ္တစ္ေယာက္လိုအလွမ်ိဳး
ေယာက်ာ္းမဟုတ္ေပ့မဲ့ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္လိုျပတ္သားမႈ
ႏုင့္
မိန္းမတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ေသာႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕မႈဟာလည္းေပ်ာက္မသြားဆံပင္ေကာက္ေကာက္ေတြဟာေရစိုေတာ့တမ်ိဳးလွေနသည္၊
တံလွပ္ဟာမ်က္ႏုာမွာထင္ကာနီေၾကာင္ေၾကာင္ဆံႏြယ္ေတြဟာဖြာေယာင္းျခင္းမရွိပဲပိုမိုေတာက္ပေနသည္၊
ျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့အသားရည္ဟာေသြးမရွိေသာသတၲဝါလိုပင္
မိစာၦလား၊လူလား
အလွတရားေတြဟာတစ္ျပည္သူဆန္ေနသည္၊
နိုင္ငံျခားသူလိုအလွတရားဟာရွာမွရွားပါပဲ၊
'အမ´
'အင္း၊´
'လွတယ္´
သူမၿပံဳးသည္ထိုမွတစ္ဆင့္သြားတန္းေလးေပၚလာသည္အထိရယ္သည္၊
'ေက....မင္းအန္တီကေကာလွရဲ႕လား´
'အန္တီကပိုလွတယ္၊အန္တီဆံပင္ရွည္ရွည္ေတြ၊အန္တီမ်က္လံုးေတြ၊မ်က္ခံုး၊ႏုာတံ၊အၿပံဳးေတြ၊လြတ္ထြက္သြားတဲ့အသိစိတ္ဟာျပန္ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ခက္တယ္၊အန္တီအလွေတြေၾကာင့္ေကရူးေပါင္းမ်ားၿပီ၊ရင္ဖံုးထဘီကိုအဆန္းတကာ့အဆန္းဆံုးသူထြင္ဝတ္တယ္၊အလွဆံုးၿပံဳးၿပီး၊အေကာင္းဆံုးဂရုစိူက္မႈေတြေပးတယ္၊အခုေတာ့ပစ္ပစ္ခါခါျငင္းပစ္တယ္၊အန္တီအနမ္းကဘယ္လိုေနမလဲ၊ေကမသိဘူး၊သိခ်င္တယ္၊ရိုးရိုးေအေအးေလးပဲလား၊မီးေတာက္တခုလိုစြဲၿပီးေတာက္ေနမွာလား၊အမာ႐ြတ္မခုလို႔ျမင္ရတိုင္းနာၾကည္းရမွာလား၊အန္တီနႈတ္ခမ္းပါးကခ်ိဳမွာလား၊ေကေမးခြန္းေတြအတြက္အေျဖကိုအန္တီဆီကပဲရနိုင္မယ္၊´
'ေကမမကိုနမ္းရင္ေကာဘာခံစားရလဲ´
'ဘာမွမခံစားရဘူး´
ဖူးငံုၿပံဳးကာ
'လူဆိုးမေလး၊´
'သို႔ေသာ္အမရဲ႕အနမ္းေတြကိုတုံျပန္ရတာခံစားခ်က္ေကာင္းတယ္´
'တခါတေလမင္းမခ်စ္တဲ့အခါခံစားရတယ္၊အဲ့ခံစားခ်က္ကိုသီခ်င္းေတြနားေထာင္ရင္းေနတဲ့အခါရုပ္ရွင္လိုပဲမင္းမ်က္ႏုာကျပန္ျပန္ေပၚလာတယ္၊တခါတေလမမမင္းကိုခ်စ္တာလားစြဲလမ္းတာလားမသဲကြဲဘူးကေလးငယ္´
'အမေကကိုကေလးလို႔မေခၚပါနဲ႔၊ေကဟာလူႀကီး´
'အခ်စ္တခုကိုပဲစိတ္ႏုစ္ထားနဲ႔မိန္းကေလးဟာကေလးပဲ၊အခ်စ္ထက္အေရးႀကီးတာေတြရိွတယ္၊ေက၊အခ်စ္ေၾကာင့္ဘဝပ်က္တယ္လူၾကားမေကာင္းဘူးေက၊ဘဝဆိုတာအခ်စ္တခုတည္းနဲ႔မၿပီးဘူး၊မင္းဘဝအတြက္မင္းတိုးတက္ေအာင္လုပ္ပါေလ´
ေကသြယ္လင္းဖူးငံုကိုေက်ာေပးကာရပ္လိုက္ခ်ိန္
ဖူးငံုႏုာေခါင္းနားကစိုလာသည္၊ေရထဲက်သြားတဲ့အနီေရာင္ေတြ၊ကန္ထဲပ်ံနံုသြားသည္၊ရုတ္ရပ္ေမာဟိုက္ကာေဝဝါးလာသည္၊ေခ်ာင္းမ်ားအဆက္မျပတ္ဆိုးကာေသြးမ်ားအန္လာသည္၊
ေရကေအးတယ္ေက
မင္းကေရထက္ပိုေအးစက္တယ္
ငါဟာနာမည္နဲ႔မလိုက္ေအာင္ခ်ဴခ်ာလြန္းတဲ့႐ြက္ေႂကြပဲ
ေရမ်ားအေရာင္းေျပာင္းလာ၍အေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ရာခ်င္းခ်င္းနီေနေသာဖူးငံုအက်ီ ၤ၊ေသြားမ်ားအဆက္မျပတ္အန္ေနတာမရပ္ပါ၊
'အမ!´
ကန္ေဘာင္ဘက္ကိုေခၚလာကာကန္ေဘာင္ေပၚေရာက္ေတာ့သတိလစ္ေနၿပီ
'အမ!လုပ္ၾကပါဦး၊ဒီမွာသတိေမ့သြားလို႔!´
ေကသြယ္လင္းအေတာ္ပင္လန္႔သြားသည္၊ေအးစက္ကာတုန္ယင္ေနသည္၊ဒီေလာက္ေသြးေတြအန္တာကိုေကမျမင္ဘူး၊
'ညီမေလးသူငယ္ခ်င္းလား´
'ဟုတ္ပါတယ္´
'ညီမေလးအေၾကာင္းမင္းသိလား´
'အကုန္မသိပါဘူး´
'သူမမွာbrain cancerရွိတယ္၊သူမမ်က္ႏုာဘာေၾကာင့္ျဖဴဖပ္ျဖဴေလ်ာ္ျဖစ္ေနလဲသိလား၊အဲ့လိုေသြးေတြအန္လို႔၊သူမတစ္လနခါဓာတ္လာကင္ရတယ္၊အေျခအေနကပိုဆိုးလာတယ္´
'သူကုလို႔မရဘူးလား´
'မရတာမဟုတ္ဘူး၊သူမကုတာ´
'ေကေျပာပါ့မယ္၊ေကသူနဲ႔ေတြ႕ခ်င္တယ္´
'မျဖစ္နိုင္ဘူး၊သူ႔ကိုအကိုေတာင္.....´
'အခြင့္အေရးေလးေပးပါ´
'ဆရာ၊ဖူးငံုနိုးၿပီ´
သူနာျပဳလာေျပာေတာ့ေကသြယ္လင္းကိုဂုဏ္ရွိန္ဝါစိုက္ၾကည့္ကာ
'ႀကိဳးစားၾကည့္ေပးပါ၊´
'ဟုတ္´
ေကသြယ္လင္းဝင္သြားေတာ့စက္ေတြတပ္ထားတဲ့သူမသက္သာလာပံုမေတြ႕ရ
'ညီမေလး၊သက္သာလား´
'ဟုတ္အကို´
'ဒီမွာညီမေလးသူငယ္ခ်င္းစကားေျပာၾကေနာ္´
'ဟုတ္´
ဂုဏ္ရွိန္ဝါထြက္သြားသည္ႏုင့္ေကသြယ္လင္းကုတင္ေဘးထိုင္ကာ
'အမဘာလို႔မေျပာတာလဲ´
'မမကမင္းခ်စ္တာခံခ်င္တာ၊မင္းသနားတာမဟုတ္ဘူး၊ေက´
'အမေဆးဆက္ကုပါ´
'ဟင့္အင္း´
'အမ၊ေကေဘးမွာအမကိုလိုတယ္´
ဘယ္ေလာက္နာေနပါေစ၊သူမအၿပံဳးမပ်က္ပါ၊
'ဒီအေျခအေန...ဒီအခ်ိန္ေလးကိုခဏခဏေနာက္ျပန္ရစ္ခ်င္ရဲ႕၊ေကမင္းမ်က္လံုးညိဳညိဳေတြကပူပန္မႈေတြကိုမမသေဘာက်တယ္၊မင္းမမကိုဆံုးရႈံးရမွာေၾကာက္တာကိုသေဘာက်တယ္၊ငါဒီတိုင္းေတာ့ေဆးျပန္မကုနိုင္ဘူးေကသြယ္လင္း´
'ဘာလို႔လဲ´
'ငါေဆးကုရင္နိုင္ငံျခားကိုထြက္ရမွာ၊မင္းငါနဲ႔လိုက္ခဲ့ရမယ္´
VOCÊ ESTÁ LENDO
ေကရဲ႕လူသား(ကေရဲ့လူသား)completed
Romanceေကသြယ္လင္း ေကအန္တီကိုခ်စ္တယ္၊ခြၽင္းခ်က္မရိွခ်စ္တယ္ နရီေထြး အန္တီတို႔ကမျဖစ္ႏိုင္ဘူးေလေက၊အန္တီမင္းကိုခ်စ္ေနရင္ေတာင္မွေပါ့ ဖူးငံု မင္းကသူ႔ကိုခ်စ္တယ္၊သူကလည္းမင္းကိုခ်စ္တယ္၊ဒီဇာတ္မွာငါကလူပိုသက္သက္ႀကီးပါလားေက ေမာင္လြင္လြင္ မင္းတို႔အရႈပ္ထုတ္မင္ူတို႔ဘာသာရွင...