ေကရဲ႕လူသား(ကေရဲ့လူသား)completed

Part 21(end)

'အသြန္း၊ငါေျပာထားတာစံုစမ္းၿပီးၿပီလား'
'ဟုတ္၊အခုေဒၚေကသြယ္လင္းကအခုစာေရးဆရာမေဒၚနရီေထြးနဲ႔ရိွေနတယ္'
'ေျမးေလး၊'
'ဖြားဖြား၊'
'အေမေျမးကိုၾကည့္ၪီးLAကျပန္လာတာသူ႔ဒါဒါနဲ႔ပိုတူလာတဟ္'
'ဂုဏ္ရိွန္!'
ညီမျဖစ္သူဆံုးသြားတာႏွစ္ေတြပင္ၾကာေနၿပီ
'ၪီးေလး၊ဒါဒါအတြင္းေရးမွဴးကယ္ရိုကိုသိလား'
'ကယ္ရိုလားသူလက္ထပ္သြားၿပီ၊ဒါရိုက္တာဟာနာနဲ႔'
'သူဆီကဒါဒါလုပ္ငန္းေတြကိုလြဲယူမလို႔'
'ဒါဒါကိုေတြ့ၿပီးၿပီလား၊ဖူးသြယ္ေလး'
'မလိုဘူးထင္တယ္'
'သမီး၊ဖူးသြယ္၊မိဘဟာမိဘပဲ၊သူမွားတာကိုကိုယ့္ကထပ္မမွားနဲ႔ကြယ့္'
ဖူးသြယ္ေလးအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့တိတ္ဆိတ္ေနေသာသူမငယ္ငယ္ကအိပ္ခန္းေလးထဲဖုန္တတ္ေနေသာမိသားစုဓာတ္ပံုေလးကိုၾကည့္ကာ
'မားမား'
'သူေဌး....'
ငိုေနတဲ့ဖူးသြယ္ကိုျမင္ေတာ့သူမေရ႔ွမွာပဆစ္တုပ္ထိုင္ကာ
'မငိုပါနဲ႔'
'အသြန္း'
'သူေဌးငိုတာမလွဘူး'
မ်က္ရည္မ်ားကိုသူမအိတ္ထဲကတစ္ရူးထုတ္ကာသုတ္ေပးသည္၊သြားေလးႏုစ္ေခ်ာင္းကထြက္ေနတာလား
ႏႈတ္ခမ္းေလးေတာင္ဟလို႔
'မင္းကယုန္လား၊အသြန္း'
'ရွင္'
ထူးပံုေလးကအစရင္ခုန္မိသည္၊
'ေပးေတာ့၊ငါ့ဘာသာသုတ္မယ္၊ကယ္ရိုဘယ္ွာရိွလဲသိရၿပီလား'
'ဟုတ္သူတို႔ကရန္ကုန္.......မွာပါ'
'သြားၾကမယ္'
'ဟုတ္'
ထဘီစကတ္​နဲ႔သြန္းရတနာကိုဖူးသြယ္ၾကည့္ကာေနမိသည္၊
'ဖူးသြယ္လား'
'ဟုတ္ပါတယ္၊မင္းေလးေတာင္ႀကီးလာၿပီပဲ'
'အန္တီဆီမွာဒါဒါလုပ္ငန္းစာခ်ဳပ္ေတြရိွတာတကယ္လား'
'အင္းရိွတယ္၊ဒါေပမယ့္Bossကိုယ္တိုင္လက္ွတ္ထိုးေပးၿပီဴမွေပးလို႔ရမွာ၊သမီး'
'ဒါဒါကဘယ္မွာလဲ'
'သမီးဒါဒါကိုမေတြ့ရေသးဘူးလား'
'ဟင့္အင္း...'
'ဒါဆိုအခုသြားၾကမယ္'
ၿမိဳ႔ျပင္အေက်ာ္ေလးကရြာထဲကၿခံႀကီးထဲကိုကယ္ရို၊ဖူးသြယ္ႏွင့္သြန္းရတနာတို႔ေရာက္လာသည္၊
'ကယ္ရိုပါလား၊ဘယ္သူေတြပါတာလဲ'
'ဒါဖူးသြယ္ေလးေလ၊bossရဲ့သမီး'
'ေကသမီးေလးလား၊လာ၊ေကကိုျပမယ္'
အေပၚထပ္မွာေသာ့ခတ္ထားတဲ့အခန္းရဲ့ျပတင္းေပါက္ကေနေငးကာ
'အမ....ေကကေလ....'
တစ္ေယာက္တည္းတီးတိုးေျပာဆိုေနတဲ့မိခင္ကိုၾကည့္ကာ
'ဒါဒါ'
ေကသြယ္လင္းေသခ်ာၾကည့္ကာ
'မင္းဘယ္သူလဲ'
'ဒါဒါသမီးေလး၊'
'ငါသမီးဟုတ္လား၊ငါမွာသမီးရိွတာလား'
'ေက၊ဟုတ္တယ္ေလ၊ေကသမီးေလ'
'ဒါေကသမီးဟုတ္လား၊အန္တီဒါေကသမီးတဲ့'
ပံုမွန္မဟုတ္တဲ့စကားမ်ားဆိုေနတဲ့မိခင္ကိုမ်က္ရည္မ်ားဝဲကာၾကည့္ေနရင္း
'အမ!မလာနဲ႔!မလာနဲ႔ေနာ္!မလာနဲ႔!'
အခန္းနံရံမ်ားနားကပ္ကာေအာ္ဟစ္ေနတဲ့မိခင္ကိုၾကည့္ကာပို၍ငိုခ်င္လာသည္၊
'သူေဌးအျပင္ခဏထြက္လိုက္ပါလား'
'အင္း'
ကယ္ရိုနဲ႔နရီေထြးကေကကိုထိန္းရင္းက်န္ခဲ့သည္၊
'သူေဌးအဆင္ေျပရဲ့လား'
'ေျပပါတယ္ '
ထိုအခ်ိန္အိမ္ထဲကေျပးထြက္သြားတဲ့ေကသြယ္လင္းကိုျမင္ေတာ့
'ဒါဒါ!'
*ကြၽီ!ဝုန္း!*
'ေက!'
ေခါင္းမွေသြးမ်ားရဲေနသည္၊
'ဒါဒါ'
'သမီး...ဖူးသြယ္ေလး'
'အာ...ဒါဒါ...လုပ္ပါၪီး၊ဒါဒါကိုကယ္ၾကပါၪီး'
ေဆးရံုကားလာ၍မရ၍ဖူးသြယ္ကားျဖင့္သာအျမန္ေဆးရံုကိုေျပးရသည္၊
အိမ္မက္အရွည္ႀကီးမက္တယ္...
ေလျပင္းတိုက္တဲ့တစ္ေနရာဗန္ဒါပင္ႀကီးေအာက္မွာေကရိွေနတယ္
'ေက....'
'အမ...'
'မင္းဒီမွာဘာလုပ္ေနတာလဲ'
'ေကအခုဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ'
အမၿပံဳးျပသည္၊
'ေက၊အမကဗန္ဒါပင္ႀကီးလိုမင္းကိုအက်ိဳးျပဳလားေက'
ေကသြယ္လင္းမ်က္ရည္မ်ားက်ကာ
'အင္း၊အမေကေတာင္းပန္ပါတယ္....ေကအမအေပၚဆိုးခဲ့တာေတြေကာ၊အမကိုမခ်စ္ႏိုင္ခဲ့တာေတြေကာအတြက္ေကေတာင္ူပႏ္ူပါတယ္'
အမေကမ်က္ရည္ေတြကိုသုတ္ေပးတယ္
'ကေလးေလးရယ္၊အမေပ်ာ္တယ္၊ေကအမအတြက္ငိုေပးေနတယ္၊ေကကိုအမခ်စ္တယ္၊ေကမ်က္ရည္ေတြကလည္းေကအမေပၚသံေယာဇဥ္ရိွတယ္ဆိုတာျပေနတာပဲ'
ေလေတြထန္လာတယ္၊ဗန္ဒါပင္ႀကီးကအရြက္ေတြေႂကြက်လာတယ္၊
'ေက၊အမသြားေတာ့မယ္၊ေကနားမွာေနခဲ့ရတဲ့တခဏတိုင္းကိုအမသေဘာက်တယ္၊အမသာလ်ွင္ေကရဲ့လူသားျဖစ္တယ္'
ဗန္ဒါရြက္ေႂကြေတြၾကားကေနဖူးငံုေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္၊
မ်က္လံုးမ်ားကိုဖြင့္ေတာ့
'အန္တီ...'
'ေက၊ႏိုးၿပီးလား'
'သမီး....'
'ဒါဒါ'
'ဒါဒါကေလးေလး၊လက္ျဖန္႔'
ဖူးသြယ္ေလးလက္ျဖန္႔လိုက္သည့္ႏွင့္
လက္ထဲကိုထည့္ေပးတာသၾကားလံုးတစ္လံုး
'ဒါ...ဒါ...ဒါဒါ'
'မစိုးရိမ္ရပါဘူး၊ေခါင္းထိသြားတာကပဲေကာင္းတယ္ေျပာရမလား၊သူစိတ္ေတြပံုမွန္ေတာင္ျပန္ျဖစ္သြားတယ္'
'ေက်းဇူးပဲ၊အလင္းေရာင္'
'ေအး၊ရတယ္'
ဖူးသြယ္တရိႈက္ရိႈက္ငိုကာသၾကားလံုးကိုစားေနသည္၊
'အန္တီ...'
'ေက၊သက္သာလား'
'အင္း၊ေကအမကိုေတာင္းပန္ခဲ့တယ္'
'ေကာင္းတာေပါ့ေက၊'
အန္တီမ်က္ဝန္းမွာအရည္လဲ့လဲ့ေလးေတြက်လာေတာ့ေကသုတ္ေပးႏိုင္ၿပီ
ေကအန္တီလက္ကိုဆုတ္ကိုင္ထားႏိုင္ၿပီ၊
'ကယ္ရို၊စာခ်ဳပ္ေတြပါလား'
'ပါတယ္၊boss'
'ဒါဒါကဒါဒါသမီူေလးနဲ႔ေခြၽးမေလးအတြက္ဒါဒါလုပ္ငန္းေတြလြဲေပးမယ္'
'ဒါဒါဘယ္သူကိုေျပာတာလဲ'
'သမီးေနာက္ကေကာင္မေလးကသမီးေကာင္မေလးမဟုတ္ဘူးလား'
'ရွင္!'
'ဟာ....မဟုတ္ပါဘူး၊ဒါဒါကလည္း'
'ဟိုေလ....သူေဌးအသြန္းအျပင္ကေစာင့္ေတာ့မယ္'
'အင္း'
'ဖူးသြယ္ေလး....အန္တီသမီးကိုအႀကံေပးမယ္၊ခ်စ္ရင္ခ်စ္တယ္ေျပာပါ၊တခါတေလအခ်စ္ေတြကဖြင့္ေျပာလိုက္မွသာလ်ွင္ျဖစ္တည္ၾကတယ္၊အခ်စ္ဆိုတာဖံုးကြယ္ထားရင္တခ်ိန္က်အဆိပ္ျဖစ္တတ္တယ္၊၊ကေလူမေလးၾကည့္ရတာလည္းရွက္ေမပံုေထာက္ရင္သေဘာက်ေလာက္ပါတယ္'
'ဟုတ္ကဲ့၊အန္တီ၊ဒါဒါ၊သမီးနဲ႔အတူေနမလားဟင္'
'ဟင့္အင္း၊ဒါဒါအစီအစဥ္ေလးတခုလုပ္ခ်င္တယ္၊သမီးကူေပးမလား'
လၾကာတဲ့အခါေကသြယ္လင္းလူေတြေရ႔ွလူလံုးထြက္ျပခဲ့သည္၊
'ညခင္းသတင္းေၾကျငာခ်က္၊ယမန္ေန့ကျမန္မာႏိုင္ငံထိပ္တန္းစာရင္းဝင္companyပိုင္ရွင္ေဟာင္းေဒၚေကသြယ္လင္းဟာျဖင့္သမီးျဖစမသူမဂၤလာေဆာင္ကအျပန္ယာဥ္မေတာ္တဆမႈျဖင့္ဆံုးပါးသြားေၾကာင္းသိရ၊သူမႏွင့္အတူစာေရးဆရာမနရီေထြးလည္းပါဝက္ေၾကာင္းသိရပါသည္၊ကားဟာေခ်ာက္ထဲကိုက်ကာေပါက္ကြဲပ်က္ဆီးသြားၿပီ၊ထိုလူႏွစ္ေယာက္လည္းပြဲခ်င္းၿပီးေသးဆံုးသြားေၾကာင္းသိရပါသည္၊'
'အန္တီ....'
အန္တီမ်က္လံုးေလးေတြေတာက္ပေနသည္၊
ရွမ္းျပည္ကေလာၿမိဳ႔စြန္တစ္ေနရာျမဴမ်ားအုပ္ဆိုင္းေနေသာေတာင္ကုန္းေလးေပၚမွာဗန္ဒါပင္ႀကီးရိွသည္၊
'ေအးေနၿပီလား၊အန္တီ'
'အင္း၊ခ်မ္းတယ္'
'ဒါဆိုေကေကာ္ဖီေဖ်ာ္ေပးမယ္'
အန္တီမ်က္ႏွာနီရဲေနသည္၊
'အမယ္ေလး၊ေက!ဘာလုပ္တာလဲ'
'အန္တီေညာင္းေနမယ္၊ေကခ်ီရမွာေပါ့'
'ဒီကေလးႏွယ့္ေတာ့ေနာ္'
'ေကကေလးမဟုတ္ဘူး၊ေကကလူႀကီး'
အသက္ေတြသာႀကီးလာတယ္
အန္တီရဲ့ေကဟာလွတုန္းပါလား
မီးဖိုေရ႔ွမွာႏုစ္ေယာက္အတူထိုင္ေနတုန္း
'အန္တီေခါင္းမွာဆံပင္ျဖဴၾကီး'
ဆြဲႏႈတ္ကာလူကိုလာျပသည္၊
'ဟာ...အန္တီေတာင္ဆံပင္ျဖဴေနၿပီ၊အန္တီေတာင္အဖြားႀကီးျဖစ္ေနၿပီပဲ'
'ေအာင္မာ၊မင္းလည္းအိုေနပါၿပီေနာ္'
မနက္ခင္းတိုင္းေဘးကမွာတစ္ေစာင္းေလးလဲအိပ္ေနတဲ့အန္တီရိွတယ္
ေကႏိုးလာရင္အန္တီကေကာ္ဖီေဖ်ာ္ေနၿပီ၊
မနက္ခင္းစကားေတြအမ်ားႀကီးေျပာၾကတယ္၊
ေန့လည္စာအတြက္ေစ်းအတူသြားၾကတယ္
'အန္တီ၊မ်က္လံုးမိွတ္ထားပါ'
'ဘာတုန္း၊ေကရဲ့'
'မိွတ္ပါဆို'
ဧည့္ခန္းထဲကစကၠူပံုးေလးထဲကိုလက္ထဲေပးလိုက္ေတာ့အန္တီအံၾသစြာၾကည့္ေနသည္၊
Golden Retrieverေခြးအမ်ိဳးအစားေခြးေပါက္ေလးျဖစ္သည္၊
'ဟယ္၊ေခြးေလး'
'သေဘာက်ရဲ့လား'
'အင္း'
ညေနေတြဆိုစက္ဘီးစီးၾကတယ္၊ဗန္ဒါပင္ႀကီးေအာက္မွာထိုင္ၾကတယ္
'ဒါဒါ'
'ေကေရ!သမီးေလးေရာက္ေနတယ္၊လာသမီးတို႔ထိုင္ၾက'
'သမီး၊လာလည္လား'
'ဟုတ္၊ဒါဒါတို႔အဆင္ေျပလားလာၾကည့္တာ၊အသြန္းလာေလ'
'ဒါဒါကေလးေလးေတာင္လူႀကီးေလးျဖစ္ေနၿပီပဲ၊'
မေအတူသမီးပင္၊Suitအျပည့္ႏွင့္ဆံပင္တိုတိုေတြကိုေနာက္ကိုအေျပာင္သိမ္းထားသည္၊ေယာက်ာ္းဆန္မႈအျပည့္ႏွင့္ဖူးသြယ္၊
ဗန္ဒါပင္ႀကီးေအာက္ကိုပန္းစည္းေလးခ်ကာ
'အမ၊ေကပါ'
အရိုးျပာတခ်ိဳ႕ကိုဗန္ဒါပင္ေအာက္မွာျမဳပ္ထားလိုက္သည္
ရွမ္းျပည္ရဲ့ခ်မ္းေအးမႈမ်ားေၾကာင့္အိမ္တံခါးမ်ားအလံုပိတ္ကာခ်စ္ရတဲ့သူကိုဖက္ကာမီးလႈံေနရသည္၊
'အန္တီ၊'
'ရွင္'
'ေကအန္တီကိႁခြင္းခ်က္မရိွခ်စ္တယ္၊အန္တီကိုစေတြ့တုန္းကမွတ္မိတယ္၊အန္တီကေလရင္ဖံုးအဝါေလးနဲ႔ဆံပင္ေလးကိုေလတစ္ဝက္စည္းထားတာ၊သိပ္လွတာပဲ၊'
'အန္တီလည္းမွတ္မိတယ္၊ဆံပင္ဂုတ္ဝဲေလးနဲ႔ေကကို၊ဖရိုဖရဲအၿမဲဝတ္တဲ့ေကကိုေလအန္တီကရိုက္ပစ္ခ်င္တာ'
'ဟာ၊ဘာလို႔လဲ'
'မိန္းကေလးျဖစ္ၿပီးေသေသသပ္သပ္မေနလို႔ေလ'
'အန္တီကလည္း'
ရယ္သံေလးေတြသဲ့သဲ့ကေလးထြက္လာသည္၊
'ေကမင္းဟာကေလးပဲ၊အန္တီရဲ့ကေလးငယ္ေလး၊အန္တီလက္မလႊတ္ႏိုင္ေသာအရာ၊အန္တီဘဝရဲ့အမွားေလး၊သို႔ေသာ္အဲ့အမွားေလးကိုအန္တီသေဘာက်မိတယ္၊မွားခဲ့ၾကပံုကိုေတာ့အန္တီေနာင္တရမိတယ္'
'ထားပါ၊အန္တီရယ္အတိတ္ဆိုတာျပင္ဆင္လို႔မွမရတာ'
'ေက....အန္တီဆံုးရႈံးရေတာ့မယ္လို႔ေတြးလိုက္တိုင္းအေျပးဆြဲထားခ်င္မိခဲ့တဲ့အရာေလး၊အန္တီေတာင္းပန္ပါတယ္၊ေကကိုအျပည့္အဝမဖက္ထားႏိုင္ခဲ့လို႔'
'ေတာင္းပန္ဖို႔မလိုပါဘူးအန္တီ၊ေကဟာအန္တီရိွေနမယ္ဆိုခြင့္လႊတ္မွာပါ၊ေကတို႔ပတ္ဝန္းက်င္မရိွတဲ့ေနရာေတာ့မဟုတ္ပဲလူေျခတိတ္တဲ့ေနရာေလးမွာေကတို႔ရိွေနၾကရၿပီ၊အန္တီလြတ္လပ္စြာေနပါ၊ေကတို႔ကိုကဲ့ရဲ့မယ္သူေတြမရိွဘူး၊ေကတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုခြဲ႔မယ့္သူေတြမရိွဘူး'
အန္တီႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးေတြကိုေကနမ္းလိုက္တယ္၊
ေကဒီအနမ္းေတြကိုရပ္မတန္႔ပစ္ခ်င္ဘူး၊
'လြမ္းေနခဲ့ရတာအန္တီ'
အန္တီအက်ႌေတြကိုေကခြၽတ္ေပးလိုက္သည္၊
အန္တီနားရြက္ေတြရဲေနသည္၊
'မရွက္ပါနဲ႔၊ေကလက္ေတြကိုကိုင္ထားေပးမယ္'
တင္းက်ပ္ေသာခံစားခ်က္မ်ားႏုင့္အတူဒီညတာရွည္လြန္းသည္
မီးဖိုထဲကမီးမ်ားကုန္သြားသည့္အထိ....
ေစာင္တထည္ကိုႏုစ္ေယာက္ၿခံဳကာတဝ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ဖက္ထားသည္၊
Markingေတြနဲ႔အန္တီေက်ာေလးကိုျမင္ရတာေလေကအန္တီကိုပိုင္ၿပီဆိုတာသိလိုက္ရတယ္
ေကႏႈတ္ဖ်ားကေန
'ေမာနီး၊အန္တီ၊ေကအခုေဘးမွာရိွေနတယ္'
အျဖသ္အပ်က္ေတြမွန္ဆန္ပါတယ္
လူေတြဟာခ်စ္လိုက္မုန္းလိုက္ႏုင့္သံသရာၾကားမွာဆန္းၾကယ္စြာခ်စ္တတ္ၾကသလို၊ဆန္းၾကယ္စြာလည္းမုန္းတီးရန္ရွာၾကသည္၊
လူဘဝတခဏဆို႔ေပမယ္
ကြၽန္မစာဖတ္ပရိသတ္တို႔အခ်စ္ကိုမဖံုးကြယ္ေစခ်င္ပါဘူး
ဖံုးကြယ္လိုက္တံအခ်စ္ေတြကိုမၿမိဳသိပ္ႏိုင္တဲ့အခ်ိန္အခါက်
ေဖာက္ျပန္မႈေတျြဖစ္ေစတယ္၊
လူေတြမုန္းတီးမႈေတျြဖစ္ပြားေစတယ္၊
အခ်စ္ေၾကာင့္မုန္းသြားၾကတာေပါ့
လူတိုင္းဟာခ်စ္တတ္ၾကပါတယ္
ခ်စ္ၾကပံုခ်င္းမတူၾကရံုပါ
ေကနဲ႔နရီလိုအျဖစ္အပ်က္ေတြလည္းေလာကႀကီးမွာရိွေနႏိုင္ပါတယ္
ဖူးငံုလိုခ်စ္တတ္ၾကသူေတြလည္းအမ်ားႀကီးရိွေနႏိုင္ပါတယ္ဂုဏ္ရိွန္ဝါနဲ႔အလင္းေရာင္တို႔လိုကဟ္ရိုနဲ႔ဟာနာတို႔လို႔ညားသြားတာလည္းရိွၾကတာပါပဲ
ဒီFicဟာericaရဲ့စိတ္ကူးသာျဖစ္ေပ့မယ္ေလာကမွာမျဖစ္ႏိုင္တာမရိွဘူးေလ၊ဒီficနဲ႔ပံုစံတူေနတဲ့သူေတြလည္းရိွေနႏိုင္ပါတယ္
အဆံုးသတ္ေလးလွေပ့မယ္ေဖာက္ျပန္တာမေကာင္းဘူးလို႔ေျပာလိုပါတယ္၊အတုယူမလြဲမွားေစဖို႔ေျပာလိုတာပါ၊ဘယ္ေဖာက္ျပန္ျခင္းမွလွပစြာအဆံုးမသတ္ပါဘူး၊Ericaရဲ့စိတ္ကူးျဖင့္happy endingလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္၊
Ericaရဲ့readerေလးေတြလည္းခ်စ္တဲ့သူနဲ႔​ေပါင္းရပါေစရွင့္
The end