Her zaman sesini duyduğum annem bugünde beni kaldırmak için bağırıyordu:
"Bahar hadi kızım saat kac oldu sen hâlâ yataktasın" 'of'layarak kalkmama sebep olan bu ses, bir kerede uykumu bölmese olmazmıydı?
Yataktan doğruldum,lavaboya gidip ihtiyaçlarımı hallettim. Üzerime rahat bir t-shirt ve pantolon giydiğimde aşşağı kata indim.
Annemle babama kocaman bir öpücük bırakırken elime bir kaç parça bir şey alıp yemeye başladim.
Annemden gelen ses ürkmeme sebep olasada hızlıca anneme döndüm ve sorularını cevaplamak için 'seni dinliyorum' dercesine anneme bakıyordum.
"Nereye böyle daha doğru dürüst bir şey bile yemedın kızım"
"Anne Nuray ile buluşucağım, malum bayadır gorüşemıyoruz." Dedim anneme yavru köpek bakışları atarken.
"Peki,selam söyle kızım."
Kafamı 'tamam' anlamında salladıktan sonra hızlı adımlarla Nuray ile buluşacağim cafe'nin yerini arıyordum.
Buraya yeni taşınmıştık ve neyin nerede olduğu hakkında fazka bilgim yoktu.
Nuray en yakın arkadaslarımdandır.
Sırdaş, dost diyebileğim arkadaslarımdandır. Uzun zamandır da tanıştığımızdan dolayı aramızda gizlimiz saklımız olmaz.
★★★
Sora sora taksicinin yerini öğrendim
ve taksiye bidiğim zaman elimdeki kağıdı taksiciye uzattım. Ve beni Nuray'ın söylediği cafe'nin önüne getirdiğinde teşekkür ederek borcumu ödeyip taksiden indim.
Taksiden inmemle Nuray'ın boynuma sarılmasi bir olmuştu. İki aydır gorüşemiyorduk ve bize ölüm gibi gelmişti. Bir yere oturduğumda
"Çok özledim seni Bahar görüşemiyoruz." Nuraya taşındığımızı söyleyememiştim.
"Evet canım ya, bende seni özledim."
Pek fazla belli etmemeye çalışsamda taşındığımız yer ile onların evi arasında baya bir mesafe vardı.
"Neyin var senin Bahar?" Diyen Nuraya şaşkın gözlerle bakıyordum.
Ne yani bukadar belli mi etmiştim?
"Yok bir sey canım." Dediğimde Nurayin 'hadi ama söyle' bakışını bildiğim için hemen lafa girmiştim.
"Biz...ben..yani taşındık biz canım ve ben sizleri çok özleyeceğimden dolayı bu bende hüzün ve üzülmeme sebep oluyor. Sizlerden ayrılmayı kabul edemiyorum." Gozlerim dolmaya başlamıştı. Biliyorum belki fazla abartıyorum ama onlarsız düşünemiyorum.
Nurayin yüzünde olusan gülümsemeye şaşırsamda, devam ettim.
"Neden gülüyorsun" soran gözlerle bakiyordum.
"Çünkü okulumu değiştirdim. Artık seninle ayni okuldayım. Ne dersin belki ayni sınıfa bile düşeriz."
Dediğinde göz bebeklerim yerinden cıkacak gibidi mutluluktan Nurayın boynuna sarılmamak için kendimi zor tutuyordum.
"Nasil yani"
"Artık üzülmek yok Bahar".
★★★
Sizce bolüm nasildi?
Nuray Bahara artık üzülmek yok derken neyi kast etmiş olabilir?
Yorum ve beyenilerinizi bekliyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Bahar Akşamı
RandomAşk: Hiç beklemediğin zamanda karşına çıkmasıdır. Bu hikayemizde de hiç beklenmedik aşklar ortaya çıkar belli olmayan zamanlarda birbirlerine sıkıca kenetlenerek bağlanırlar.
