Akşam yemeğe indiğimde herkes bana bakıyordu, olay 2 dk da yayıldı tabii.(yayan matt değil) Nefret ediyorum böyle haraketlerden. Slytherin masasına baktım en sonda boş 2 yer vardı, herkesten uzak olmak için en sona oturdum. Tam yemeye başlayacakken yanıma biri oturduğunu hissettim ve döndüğümde..Draco tabii fırsatçı...
Draco: Çifte kumrular ayrılmış.
Yüzündeki neşeyi çok net görebiliyordum neredeyse göbek atacaktı.
Laura:Evet bay fırsatçı.
Draco:Ne fırsatı?E tabii bana olan aşkından ayrıldın, benim ne suçum var?"Diyip dudağını kıvırdı".
Laura: Draco havamda değilim defol git!
Draco: Fazla ileri gittim sanırım..
Laura: Boşversene, her zamanki sen.
Diyip yemek yemeden ordan kalkıp gittim.
Cidden çok sinirlenmiştim, yeni ayrılan birine böyle ukalâca yaklaşılır mı ya?
~1 hafta sonra~
Dersler bitmişti, kütüphaneye gidip biraz kitap okumaya karar verdim.
Kütüphane bomboştu, herkes yemekhanede olması gerek. Rafları elimi sürterek ilerliyordum, aradığım bölüme geldiğimde durdum, ki beni biri çevirip kitaplığa yaslayana kadar. Hafif çığlık atıp "Draco! Korkuttun beni ne işin var!?"dedim fısıldayarak.
"Kimse yok ki neden fısıldıyorsun" diyip dudağını kıvırdı. "Doğru" dedim ve ordan ayrılmaya çalıştım fakat Draco kollarıyla beni arasına aldı.
Yüzüme yaklaştı, aramızda resmen hiç mesafe kalmamıştı. Nefesini yüzüme vurarak "seni özledim...". O an ordan gitmek istiyordum, ama sanki ayaklarım yürümeyi unutmuştu. Gidemiyordum... "Bende seni özledim..." dedim. Ben söylemedim, kalbim söyledi...
Bana yaklaştı ve...
----------------------------------
Biraz kısa oldu biliyorum fakat derslerden dolayı pek zaman bulamıyorum♡♡♡
