1 hafta öyle böyle geçip gitti yine. Mattheo'dan soğuyordum lanet olsun ki ve bu durum emin olun ki matt den daha çok üzüyordu beni.
Akşam suları mattheo benle astronomi kulesinde buluşmak istediğini söylediği için şimdi oraya gidiyorum.
Gittiğimde mattheo dışarıyı izliyordu, beni duyar duymaz arkasını dönüp baktı. Üzgün duruyordu...
Mattheo: Hoş geldin:)
Gülümsedim,"bir sorun mu var matt?".
"Uzatmayacağım, benden soğudun mu Laura?" Dedi. Kalbim durmuş gibiydi birden şok etkisi yarattı, gerçeklerden artık kaçamayacağımı anladım.
Matt'e olanları anlatmaya başladım.
"...olay buymuş, Mattheo gerçekten özür dilerim ama gerçekleri ögrendiğimden beri ona olan sevgim ortaya çıktı, belki de her zaman ona karşı bu sevgi vardı sadece senle bastırdım..."dedim gözümden yaş düşerken, ardından "özür dilerim. Seni çok seviyorum ve kaybetmek istemiyorum ama yapamıyorum kalbimi durduramıyorum... asla seni kullandığımı düşünme seni çok seviyorum."
Mattheo dolmuş gözlerle bana bakıp.
" Bize bunu yapma..." dedi.
"Biliyorum çok bencilce davrandım ve sana umut vermemeliydim çok ama çok özür dilerim ama böyle yapmamın nedeni seni çok seviyorum ama bu aşk olarak değilmiş maalesef ki..." dedikten sonra hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım ve o da ağlamaya başlamıştı. Onun ağlaması kalbime ok gibi saplanıyordu âdeta... kendimi biraz toparlayarak;
"Bana düşman olma olur mu? Senin için zor olucak belki ama bu sarılışa her zaman ihtiyacım olucak... 1 ay , 1 yıl fark etmez ne zaman hazır hissedersen o zaman gel arkadaş olalım çünkü seni kaybetmek isteyeceğim son şey bile olamaz."
Dedim ağlamam gittikçe şiddetlenirken.
Bana biraz daha yaklaştı ve kafasını boynuma gömdü... boynumun ıslandığını fark ettim, ağlıyordu.
Onun ağlayışı kalbime ok gibi saplanırlen konuşmaya başladım "Bana düşman olma, olur mu? Senin için zor olucak belki ama sen benim için çok değerlisin. 1 ay, 1 yıl fark etmez..o zaman gel arkadaş kalalım çünkü seni kaybetme düşüncesi bile isteyeceğim son şey bile olamaz..." dedim sonlara doğru sesim kısılırken.
Kafasını boynumdan kaldırdı ve gözlerime bakarak"beni kaybetmeyeceksin Laura, ben her zmn yanındayım, beni artık sevmesen bile..."
"Teşekkür ederim, kendimi asla affetmeyeceğim!" Dedim net konuşarak . Anında konuşmaya başladı "Ne kötü! Çünkü ben seni affediyorum, ben seni affediyorum Laura. Ayrıca bende sana, bana yaşadığım en güzel 1 ayı yaşattığın için teşekkür ederim:) dedi içten gülümseyerek, bende gülümseyip kafamı salladım ve son kez sarılıp oradan ayrıldım...
----------------------------------------------------
Bu bölümde çok kötü duygulandım...
Mattheo'ya sövenin anasına sövüyorum vallah çocuk çok iyi laf ettirtmem ösnwdnc
