ANG LIHIM SA LIKOD NG ABANDUNADONG CR (Ongoing)

𝗞𝗮𝗯𝗮𝗻𝗮𝘁𝗮 6✞︎

𝗞𝗮𝗯𝗮𝗻𝗮𝘁𝗮 6✞︎

^^^^

𝖬𝖺𝗀 𝖺𝖺𝗅𝖺𝗌 𝗍𝗋𝖾𝗌 𝗇𝗀 𝗁𝖺𝗉𝗈𝗇 𝗇𝖺 𝗂𝗒𝗈𝗇. 𝗇𝗀 𝗎𝗍𝗎𝗌𝖺𝗇 𝗄𝖺𝗆𝗂𝗇𝗀 𝗆𝖺𝗀𝗅𝗂𝗇𝗂𝗌 𝗇𝗀 𝖺𝗆𝗂𝗇𝗀 𝖺𝖽𝗏𝗂𝗌𝖾𝗋 𝖽𝖺𝗁𝗂𝗅 𝗌𝖺 𝗅𝗎𝗇𝖾𝗌 𝖺𝗒 𝗆𝖺𝗒 𝖽𝖺𝗋𝖺𝗍𝗂𝗇𝗀 𝗇𝖺 𝗆𝗀𝖺 𝖻𝗂𝗌𝗂𝗍𝖺 𝗄𝖺𝗒𝖺 𝗇𝗀𝖺𝗒𝗈𝗇 𝗉𝖺 𝗅𝖺𝗆𝖺𝗇𝗀 𝖺𝗒 𝗄𝖺𝗂𝗅𝖺𝗇𝗀𝖺𝗇 𝗇𝗀 𝗆𝖺𝗀𝗁𝖺𝗇𝖽𝖺 𝗉𝖺𝗋𝖺 𝖽𝗂𝗍𝗈.𝗄𝖺𝗆𝗂 𝖺𝗇𝗀 𝗇𝖺 𝖺𝗌𝗌𝗂𝗀𝗇 𝗌𝖺 𝗋𝗈𝗈𝗆. nandito ako ngayon sa loob ng banyo at nag lilinis mamaya ay mag floflorwax na naman kami sa sahig dahil puro alikabok at dumi na ang dumidikit dito. Nang matapos na namin ang aming paglilinis sa loob ng classrom ay inipon na namin ang mga basura mag aalas kwatro na iyon ng magtatapon na ako ng mga basura doon na lamang ako dumaan sa likod malapit sa abandunadong Cr.malapit na kase ang uwian kaya doon na lamang ako dumaan sa likod malayo na kase kung sa kabila pa ako dadaan..Sa unang pagkakataon ay dumaan ako sa likod ng room namin malapit sa abandunadong Cr. Sa aking pag daan doon ay ramdam ko ang presinsya na parang may nilalang doon ipinag sa walang bahala ko na iyon..Nang matapos kung itapon ang mga basura sa basurahan ay narinig ko na nag bell na para sa uwian.ng pabalik na ako ay nakita ko ang isang estudyanting babae na naka upo tabi sa abandunadong Cr 𝖺𝗍 𝗂𝗍𝗈𝗒 𝗎𝗆𝗂𝗂𝗒𝖺𝗄.

*𝗔𝘁𝗲 𝗼𝗸 𝗹𝗮𝗻𝗴 𝗽𝗼 𝗸𝗮𝘆𝗼?

𝖳𝖺𝗇𝗈𝗇𝗀 𝗄𝗈 𝖽𝗂𝗍𝗈 𝗌𝗎𝖻𝖺𝗅𝗂𝗍 𝖽𝗂 𝗇𝖺𝗆𝖺𝗇 𝗂𝗍𝗈 𝗌𝗎𝗆𝖺𝗀𝗈𝗍 𝖮 𝗍𝗎𝗆𝗂𝗇𝗀𝗂𝗇 𝗄𝖺𝗒𝖺 𝗂𝗇𝗎𝗅𝗂𝗍 𝗄𝗈 𝗇𝖺 𝗅𝖺𝗆𝖺𝗇𝗀 𝖺𝗇𝗀 𝖺𝗄𝗂𝗇𝗀 𝗍𝖺𝗇𝗈𝗇𝗀.

𝗔𝘁𝗲 𝗼𝗸 𝗹𝗮𝗻𝗴 𝗽𝗼 𝗯𝗮 𝗸𝗮𝘆𝗼?

𝖭𝖺𝗇𝗀 𝗍𝗎𝗆𝗂𝗇𝗀𝗂𝗇 𝗂𝗍𝗈 𝗌𝖺 𝖺𝗄𝗂𝗇 𝗇𝖺𝗇𝗂𝗇𝖽𝗂𝗀 𝖺𝗇𝗀 𝗆𝗀𝖺 𝖻𝖺𝗅𝖺𝗁𝗂𝖻𝗈 𝗄𝗈 𝖺𝗍 𝗆𝖺𝗌 𝗅𝗎𝗆𝖺𝗄𝖺𝗌 𝖺𝗇𝗀 𝗉𝗂𝗇𝗍𝗂𝗀 𝗇𝗀 𝗉𝗎𝗌𝗈 𝗄𝗈.𝖭𝖺𝗇𝗀𝗂𝗀𝗂𝗍𝗂𝗆 𝖺𝗇𝗀 𝗆𝗀𝖺 𝗅𝖺𝖻𝗂 𝗇𝗂𝗍𝗈 𝖺𝗍 𝗆𝖺𝗒 𝗆𝗀𝖺 𝗉𝖺𝗌𝖺 𝗉𝖺 𝗂𝗍𝗈 𝗌𝖺 𝗆𝗎𝗄𝗁𝖺.𝖺𝗄𝗆𝖺𝗇𝗀 𝗍𝖺𝗍𝖺𝗄𝖻𝗈 𝗇𝖺 𝗌𝖺𝗇𝖺 𝖺𝗄𝗈 𝗇𝗀 𝖻𝗂𝗀𝗅𝖺 𝗇𝗂𝗒𝖺𝗇𝗀 𝗁𝖺𝗐𝖺𝗄𝖺𝗇 𝖺𝗇𝗀 𝗄𝖺𝗆𝖺𝗒 𝗄𝗈.

*𝗧𝗨𝗟𝗨𝗡𝗚𝗔𝗡 𝗠𝗢 𝗔𝗞𝗢!

𝗌𝖺 𝗌𝗈𝖻𝗋𝖺𝗇𝗀 𝗄𝖺𝖻𝖺 𝗄𝗈 𝖺𝗒 𝗐𝗂𝗇𝖺𝗀𝗅𝗂𝗍 𝗄𝗈 𝖺𝗇𝗀 𝗄𝖺𝗆𝖺𝗒 𝗇𝗂𝗍𝗈 𝖺𝗍 𝗄𝗎𝗆𝖺𝗋𝗂𝗉𝖺𝗌 𝗇𝗀 𝗍𝖺𝗄𝖻𝗈 𝗉𝖺𝗉𝗎𝗇𝗍𝖺 𝗌𝖺 𝗋𝗈𝗈𝗆 𝗇𝖺𝗆𝗂𝗇 𝗉𝖺𝗀𝖽𝖺𝗍𝗂𝗇𝗀 𝗄𝗈 𝖽𝗈𝗈𝗇 𝖺𝗒 𝗄𝗂𝗇𝗎𝗁𝖺 𝗄𝗈 𝖺𝗀𝖺𝖽 𝖺𝗀𝖺𝖽 𝖺𝗇𝗀 𝖻𝖺𝗀 𝗄𝗈 𝖺𝗍 𝗍𝗎𝗆𝖺𝗄𝖻𝗈 𝗉𝖺𝗉𝗎𝗇𝗍𝖺 𝗌𝖺 𝗆𝖺𝗋𝖺𝗆𝗂𝗇𝗀 𝗍𝖺𝗈 𝖽𝖺𝗁𝗂𝗅 𝗇𝖺𝗀 𝗌𝗂𝗌𝗂𝗆𝗎𝗅𝖺 𝗇𝖺 𝗄𝖺𝗆𝗂𝗇𝗀 𝗆𝖺𝗀 𝗅𝗂𝗇𝖾 𝗉𝖺𝗋𝖺 𝗌𝖺 𝗎𝗐𝗂𝖺𝗇.𝖯𝖺𝗀𝖽𝖺𝗍𝗂𝗇𝗀 𝗄𝗈 𝗌𝖺 𝗅𝗂𝗇𝖾 𝗇𝗀 𝗆𝗀𝖺 𝗄𝖺𝗄𝗅𝖺𝗌𝖾 𝗄𝗈 𝖺𝗒 𝗁𝗂𝗇𝖽𝗂 𝗉𝖺𝖽𝗂𝗇 𝗆𝖺 𝖺𝗐𝖺𝗍 𝖺𝗇𝗀 𝗄𝖺𝖻𝖺 𝗄𝗈.𝖺𝗅𝖺𝗆 𝗄𝗎𝗇𝗀 𝗆𝖺𝗄𝖺𝗇𝗂𝗅𝖺𝗇𝗀 𝗎𝗅𝗂𝗍 𝗇𝖺 𝗂𝗍𝗈𝗇𝗀 𝗇𝗀 𝗉𝖺𝗄𝗂𝗍𝖺 𝗌𝖺𝗄𝗂𝗇.𝗌𝗎𝖻𝖺𝗅𝗂𝗍 𝗂𝖻𝖺 𝗉𝖺𝖽𝗂𝗇 𝖺𝗇𝗀 𝗆𝗀𝖺 𝗇𝖺𝗀𝖺𝗇𝖺𝗉 𝗄𝖺𝗇𝗂𝗇𝖺 𝖽𝖺𝗁𝗂𝗅 𝗇𝖺𝗀𝖺𝗐𝖺 𝗇𝗂𝗒𝖺 𝖺𝗄𝗈𝗇𝗀 𝗁𝖺𝗐𝖺𝗄𝖺𝗇. 𝗇𝖺𝗉𝖺𝗁𝖺𝗐𝖺𝗄 𝖺𝗄𝗈 𝗌𝖺 𝖺𝗄𝗂𝗇𝗀 𝖽𝗂𝖻 𝖽𝗂𝖻 𝗇𝖺 𝗁𝗂𝗇𝖽𝗂 𝗉𝖺𝖽𝗂𝗇 𝗆𝖺 𝖺𝗐𝖺𝗍 𝖺𝗇𝗀 𝗄𝖺𝖻𝖺 𝗄𝗈 𝗆𝖺𝗌 𝗇𝖺𝗀𝗎𝗅𝖺𝗍 𝗉𝖺 𝖺𝗄𝗈 𝗇𝗀 𝗆𝖺𝗒 𝖻𝗂𝗀𝗅𝖺𝗇𝗀 𝗁𝗎𝗆𝖺𝗐𝖺𝗄 𝗇𝗀 𝖻𝖺𝗅𝗂𝗄𝖺𝗍 𝗄𝗈.. 𝗆𝖺𝖻𝗎𝗍𝗂 𝗇𝖺 𝗅𝖺𝗆𝖺𝗇𝗀 𝖺𝗍 𝗇𝖺𝗉𝗂𝗀𝗂𝗅𝖺𝗇 𝗄𝗈 𝖺𝗇𝗀 𝖺𝗄𝗂𝗇𝗀 𝗌𝗂𝗀𝖺𝗐.

*𝗢𝘆 𝗔𝘆𝗮 𝗼𝗸 𝗸𝗮𝗹𝗮𝗻𝗴 𝗯𝗮?

𝖭𝖺𝗇𝗀 𝗍𝗂𝗇𝗀𝗇𝖺𝗇 𝗄𝗈 𝗄𝗎𝗇𝗀 𝗌𝖺𝖺𝗇 𝗇𝖺𝗀 𝗆𝗎𝗆𝗎𝗅𝖺 𝖺𝗇𝗀 𝗍𝗂𝗇𝗂𝗀 𝖺𝗒 𝗄𝖺𝗄𝗅𝖺𝗌𝖾 𝗄𝗈 𝗅𝖺𝗇𝗀 𝗉𝖺𝗅𝖺.

𝗔-𝗵 𝗼-𝗼𝗸 𝗹𝗮𝗻𝗴 𝗮𝗸𝗼.𝗵𝗲-𝗵-𝗵𝗲.

𝗔𝗵𝗵 𝗼𝗸. 𝘂𝗿𝗼𝗻𝗴 𝗽𝗮𝗱𝗮𝘄 𝗸𝗮𝘀𝗲 𝗻𝗮𝗴 𝘀𝗶𝘀𝗶𝗸𝘀𝗶𝗸𝗮𝗻 𝗻𝗮 𝘀𝗶𝗹𝗮 𝘀𝗮 𝗵𝗮𝗿𝗮𝗽𝗮𝗻.

𝗔𝘆 𝘀𝗶𝗴𝗲 𝘀𝗶𝗴𝗲 𝗽𝗼.

𝖠𝗀𝖺𝖽 𝗇𝖺𝗆𝖺𝗇 𝖺𝗄𝗈𝗇𝗀 𝗎𝗆𝗎𝗋𝗈𝗇𝗀 𝗉𝖺 𝖺𝗍𝗋𝖺𝗌 𝖽𝖺𝗁𝗂𝗅 𝗆𝖺𝗌𝗂𝗄𝗂𝗉 𝗇𝖺 𝗇𝗀𝖺 𝗌𝗂𝗅𝖺 𝗌𝖺 𝗁𝖺𝗋𝖺𝗉𝖺𝗇.𝖭𝖺𝗇𝗀 𝗆𝖺𝗀 𝗌𝗂𝗆𝗎𝗅𝖺 𝗇𝖺 𝖺𝗇𝗀 𝗉𝖺𝗆𝖻𝖺𝗇𝗌𝖺𝗇𝗀 𝖺𝗐𝗂𝗍 𝖺𝗒 𝗇𝖺𝗀 𝗌𝗂 𝗍𝗂𝗀𝗂𝗅 𝗇𝖺 𝗄𝖺𝗆𝗂 𝗌𝖺 𝖺𝗆𝗂𝗇𝗀 𝗆𝗀𝖺 𝗀𝗂𝗇𝖺𝗀𝖺𝗐𝖺 .𝖽𝖺𝗁𝗂𝗅 𝗂𝗍𝗈 𝖻𝗂𝗅𝖺𝗇𝗀 𝗉𝖺𝗀 𝗋𝖾𝗌𝗉𝖾𝗍𝗈 𝗌𝖺 𝖺𝗍𝗂𝗇𝗀 𝗉𝖺𝗀𝗄𝖺 𝖥𝗂𝗅𝗂𝗉𝗂𝗇𝗈..𝖭𝖺𝗇𝗀 𝗉𝖺𝗉𝖺 𝗎𝗐𝗂 𝗇𝖺 𝗄𝖺𝗆𝗂 𝖺𝗒 𝗁𝗂𝗇𝖽𝗂 𝗇𝖺𝗀𝗂𝗇𝗀 𝗆𝖺𝗀𝖺𝗇𝖽𝖺 𝖺𝗇𝗀 𝗉𝖺𝗇𝖺𝗁𝗈𝗇 𝖽𝖺𝗁𝗂𝗅 𝗂𝗍𝗈𝗒 𝗇𝖺𝗀 𝖻𝖺𝖻𝖺𝖽𝗒𝖺 𝗇𝗀 𝗎𝗅𝖺𝗇. 𝗁𝖺𝖻𝖺𝗇𝗀 𝗉𝖺𝗉𝖺 𝗎𝗐𝗂 𝗇𝖺 𝗄𝖺𝗆𝗂 𝖺𝗒 𝗉𝖺𝖽𝗂𝗅𝗂𝗆 𝗇𝖺 𝗇𝗀 𝗉𝖺𝖽𝗂𝗅𝗂𝗆 𝖺𝗇𝗀 𝗆𝗀𝖺 𝗎𝗅𝖺𝗉 𝗌𝖺 𝗅𝖺𝗇𝗀𝗂𝗍 𝗇𝖺 𝗐𝖺𝗋𝗂𝗇𝗀 𝗂𝗅𝖺𝗇𝗀 𝗌𝖺𝗇𝖽𝖺𝗅𝗂 𝗇𝖺 𝗅𝖺𝗆𝖺𝗇𝗀 𝖺𝗒 𝖻𝗎𝖻𝗎𝗁𝗈𝗌 𝗇𝖺 𝖺𝗇𝗀 𝗆𝖺𝗅𝖺𝗄𝖺𝗌 𝗇𝖺 𝗎𝗅𝖺𝗇. 𝖧𝗂𝗇𝖽𝗂 𝗄𝗈 𝗄𝖺𝗌𝖺𝗆𝖺 𝗇𝗀𝖺𝗒𝗈𝗇𝗀 𝗎𝗆𝗎𝗐𝗂 𝗌𝗂 𝗄𝗎𝗒𝖺 𝖤𝗇𝗓𝗈 𝖽𝖺𝗁𝗂𝗅 𝖨𝗌𝗂𝗇𝖺𝗆𝖺 𝗌𝗂𝗅𝖺 𝗇𝗀 𝗄𝖺𝗇𝗂𝗅𝖺𝗇𝗀 𝗀𝗎𝗋𝗈 𝗉𝖺𝗋𝖺 𝗆𝖺𝗄𝖺 𝗉𝖺𝗀 𝗍𝗋𝖺𝗂𝗇𝗂𝗇𝗀 𝗌𝖺 𝖡𝖺𝗌𝗄𝖾𝗍𝖻𝖺𝗅𝗅. 𝖺𝗅𝖺𝗆 𝗄𝗎𝗇𝗀 𝗇𝖺𝗀 𝖻𝖺𝗀𝗈 𝗇𝖺 𝗇𝗀𝖺 𝗌𝗂 𝖪𝗎𝗒𝖺 𝖤𝗇𝗓𝗈 𝗆𝗎𝗅𝖺 𝗇𝗎𝗇𝗀 𝗅𝗎𝗆𝗂𝗉𝖺𝗍 𝗄𝖺𝗆𝗂..𝖭𝖺𝗌𝖺 𝗄𝖺𝗅𝖺𝗀𝗂𝗍𝗇𝖺𝖺𝗇 𝗄𝖺𝗆𝗂 𝗇𝗎𝗇 𝗇𝗀 𝖽𝖺𝖺𝗇 𝗇𝗀 𝖻𝗂𝗀𝗅𝖺𝗇𝗀 𝖻𝗎𝗆𝗎𝗁𝗈𝗌 𝖺𝗇𝗀 𝗎𝗅𝖺𝗇..𝗄𝖺𝗒𝖺 𝗒𝗎𝗇 𝗇𝖺𝗀 𝗌𝗂𝗅𝗈𝗇𝗀 𝗆𝗎𝗇𝖺 𝗄𝖺𝗆𝗂 𝗌𝖺 𝗂𝗌𝖺𝗇𝗀 𝗆𝖺𝗅𝖺𝗄𝗂𝗇𝗀 𝗉𝗎𝗇𝗈 𝗌𝗎𝖻𝖺𝗅𝗂𝗍 𝖽𝗎𝗆𝖺𝗍𝗂𝗇𝗀 𝖺𝗇𝗀 𝗆𝗀𝖺 𝗌𝗎𝗇𝖽𝗈 𝖻𝗂𝗅𝖺 𝗁𝗂𝗇𝖽𝗂 𝗇𝖺𝗆𝖺𝗇 𝗄𝖺𝗆𝗂 𝗆𝖺𝗀 𝗄𝖺𝗌𝗂𝗒𝖺 𝗄𝖺𝗒𝖺 𝗇𝖺𝗀 𝗉𝖺 𝗂𝗐𝖺𝗇 𝗇𝖺 𝗅𝖺𝗆𝖺𝗇𝗀 𝖺𝗄𝗈 𝖽𝖺𝗁𝗂𝗅 𝗍𝗈𝗍𝖺𝗅 𝗐𝖺𝗅𝖺 𝗇𝖺𝗆𝖺𝗇𝗀 𝗉𝖺𝗌𝗈𝗄 𝖻𝗎𝗄𝖺𝗌. 𝗁𝖺𝖻𝖺𝗇𝗀 𝗁𝗂𝗇𝗂𝗁𝗂𝗇𝗍𝖺𝗒 𝗄𝗎𝗇𝗀 𝗅𝗎𝗆𝗂𝗉𝖺𝗌 𝖺𝗇𝗀 𝗆𝖺𝗅𝖺𝗄𝖺𝗌 𝗇𝖺 𝗎𝗅𝖺𝗇 𝖺𝗒 𝗇𝖺𝗉𝖺 𝗎𝗉𝗈 𝗇𝖺 𝗅𝖺𝗆𝖺𝗇𝗀 𝖺𝗄𝗈 𝖺𝗍 𝗂𝗍𝗂𝗇𝖺𝗀𝗈 𝗄𝗈 𝖺𝗇𝗀 𝗆𝗎𝗄𝗁𝖺 𝗄𝗈 𝗀𝖺𝗆𝗂𝗍 𝖺𝗇𝗀 𝖻𝖺𝗀 𝗄𝗈 𝗆𝗀𝖺 𝗂𝗅𝖺𝗇𝗀 𝗆𝗂𝗇𝗎𝗍𝗈 𝖽𝗂𝗇 𝖺𝗄𝗈𝗇𝗀 𝗇𝖺𝗇𝖽𝗈𝗈𝗇 𝗌𝗎𝖻𝖺𝗅𝗂𝗍 𝗇𝖺𝗋𝖺𝗆𝖽𝖺𝗆𝖺𝗇 𝗄𝗈 𝗇𝖺 𝗉𝖺𝗋𝖺𝗇𝗀 𝗆𝖺𝗒 𝗁𝗎𝗆𝖺𝗉𝗂𝗌 𝗇𝗀 𝖻𝗎𝗁𝗈𝗄 𝗄𝗈 𝗇𝗀 𝗅𝗂𝗇𝗀𝗎𝗇𝗂𝗇 𝗄𝗈 𝗄𝗈𝗇𝗀 𝗌𝖺𝖺𝗇 𝗄𝗈 𝗂𝗍𝗈 𝗇𝖺𝗋𝖺𝗆𝖽𝖺𝗆𝖺𝗇 𝖺𝗒 𝗐𝖺𝗅𝖺 𝗇𝖺𝗆𝖺𝗇 𝖺𝗄𝗈𝗇𝗀 𝗇𝖺𝗄𝗂𝗍𝖺 𝗌𝗎𝖻𝖺𝗅𝗂𝗍 𝗇𝗀 𝗉𝖺𝗀 𝗁𝖺𝗋𝖺𝗉 𝗄𝗈....

♡︎

𝗧𝗵𝗮𝗻𝗸 𝘆𝗼𝘂 𝘀𝗼 𝗺𝘂𝗰𝗵 𝗳𝗼𝗿 𝗿𝗲𝗮𝗱𝗶𝗻𝗴 𝗽𝗼 𝗚𝗼𝗱𝗯𝗹𝗲𝘀𝘀🤗🥺
(𝖭𝖾𝗑𝗍 )