✓ but i love you so ⌗ sunoo × ni-ki

1.4

Bir buçuk saat içinde Sunoo iki mektubu da yazmayı bitirmişti. Riki'nin yanına gitti, hala uyuyordu. Ve Sunoo filmi kapatmayı unutmuştu. Önce televizyonu kapattı. Ardından Riki'nin yanına uzandı. Kollarını beline sardı ve başını boynuna gömdü. Gerçekten iyi hissetmiyordu, belki de uyuduğunda... bu son uyuyuşu olacaktı. Bu düşünceler onu ürpertiyordu. Sonra Riki ona döndü.

"Neyin var? Ağlayacak gibi nefes alıyorsun."

"U-uyandırdım mı? Üzgünüm..."

"Sorun değil, neyin var?"

"Ben korkunç hissediyorum Riki..."

"Çok mu kötü hissediyorsun?"

"Hm.."

"Tamam, sorun yok... Geçecektir, uyuyalım ve sabah olduğunda geçmiş olacak."

"Evet, öyle olacak değil mi?"

"Hm, sabah iyi olacak."

"Evet."

Sunoo başını Rikinin göğsüne koydu.

"Böyle uyuyabilir miyim?"

"Evet, elbette uyuyabilirsin."

"Tamam."

Riki elini Sunoo'nun saçlarında gezdirdi. Yumuşak tutamlara bir öpücük bıraktı.

Sabah iyi olacak mıydı? Bilmiyordu. Göz yaşlarını gözlerinde tutmak için kendisini epey sıkmıştı. O da korkuyordu. Hatta belki de, o daha çok korkuyordu. Ya sabah iyi olmazsa? diye düşünüyordu. Ya sabah daha kötü olursa?

Ya sabah onu uyandıramazsam?

Zordu. Bu, ikisi için dr zordu. Riki uyumadan önce dualar etti, eğer orada bir tanrı varsa... Sunoo'ya yardım etmesi için yalvardı. Fakat ya tanrı dualarını görmezden gelmişti, ya da yoktu... Çünkü Sunoo'nun  ruhu minik bedenini terk etmişti.

_______
25.02.22
aglitorum bu gun ne xok ilham geldi amk sokucam cpk ifrenc iyk