still with you { the other side }

1

Γειά!

_________________________________

Άκουσα μια φωνή  και γυρησα αμέσως προς το μέρος  της...

- γειά σου...

Άκουσα την φωνή ξανα μα να πλησιάζει...

Φοβόμουν Ξεκίνησα να τρέχω δεν ήξερα που πήγαινα...
ήταν σκοτεινά όλα...
Δεν φαινόταν τίποτα...
Υπήρχε Μόνο...
Το άκουσμα εκείνης της φωνής να με ακολουθεί...
Τοτε εμφανίστηκε μπροστά μου ένα φως τότε  ξεκίνησα να τρέχω προς τα εκεί...

( θα βάζω σε παρένθεση ότι γίνεται στο ζωντανό περιβάλλον)

(ΤΙ ΧΆΝΟΥΜΕ... 30 ΒΟΛΤ)

- ΕΕ! περίμενε!

Φώναζε η φωνή  πίσω μου όμως ο τρόμος μεσα μου όλο και μεγάλωνε  μου έλεγε να τρέξω όσο πιο γρήγορα μπορούσα...

Οταν ξαφνικά με σταματάει ένα τραβιγμα...
Αμέσως αντιστάθηκα με το σώμα μου ώστε να μην γυρησω να κοιτάξω οτιδήποτε ήταν αυτό το οποίο με κρατούσε ώστε να μην ξεκινησω πάλι το τρέξιμο
προς το φως που έβλεπα από τόσο μακρυά που για κάποιο λόγο δεν πλησίαζα ποτέ...

- για που το έβαλες ..

Μου είπα μια γλυκιά φωνή...

Με έκανε να γυρησω...

Ήταν ένας κύριος
.. Και ήταν πολύ χαριτωμένος και όμορφος...
Για μια στιγμή νόμιζα ότι ήταν άγγελος...
Φορούσε άσπρα παπλώματα...
Ντυμένα και ραμενα με τρόπο που τον κολακευαν πολύ..

Ήταν ένας πολύ όμορφος κύριος...

Για κάποιο λόγο δεν ντράπηκα να του δείξω" τις πληγές μου" ... Έτσι γυρησα να τον κοιτάξω με ένα λυπημένο βλεμα... Ομως εκείνος... Με κοιτούσε χαρούμενος... Το χαμόγελο του ήταν δυνατό και φωτεινό...

( 60 ΠΆΜΕ ΠΆΜΕ
-Ελα μικρή μου μπορείς να τα καταφέρεις)

Ένιωθα πως μπορούσα να τον εμπιστευτώ...

- θελω να φύγω από δω...

Του είπα καθώς το δάκρυ μου κύλησε στο μικρό μου ροδοκόκκινο πρόσωπο...

Εκεινος έκρυψε την τούφα από τα μαλλιά μου που έπεφταν μπροστά στο πρόσωπο μου πίσω από το μικρό μου αυτάκι...

- πάμε σπίτι

Ειπε και μου έδωσε το χέρι του ενω εγώ το έπιασα... Και το έσφιξα στο δικό μου το οποίο ήταν 3 φορές μικρότερο
..

( ΧΤΥΠΆΕΙ... χτυπάει... Επανήλθε!!
Είπαν όλοι και ξεκίνησαν να χειροκροτουν...)

- πως είναι το όνομα σου... Με ρώτησε ο κύριος...

- Κοριν...

Απάντησα και του χαμογελασα... Δείχνοντας του όλα μου τα δόντια... Τουλάχιστον όλα όσα δεν μου είχαν βγει... Ενώ χαχανισα κοιτοντας τον...

- είσαι μια γλύκα Κοριν.. Είπε και με χαιδεψε στο κεφάλι...

- που ήμαστε...

Τον ρώτησα... Και εκείνος με κοιταξε από ψηλά...

- στην χώρα τον θαυμάτων.
_________________________________

Still with youuu

Επόμενο κεφάλαιο ελπίζω να αγαπήσετε αυτήν τη ιστορία όσο κι εγώ...

Ελπιζω να σας αρέσει το κεφάλαιο και να ανυπομονητε για το τέλος οπου θα προκύψει.!!!!

Μην ξεχάσετε να ψιφισετε!!!! Καλό υπόλοιπο...