-Στην χώρα των θαυμάτων
_________________________________
- αλήθεια;?
- χμ. Ναι! Αληθεια! ...
- μα...
- τι έγινε ;
Μου ρώτησε εκείνος φτάνοντας στο ύψος μου
- κάποια στιγμή αυτό θα τελειώσει σωστά;...
δεν θέλω να πάω σπίτι.. Του απευθύνθηκα...-others pov-
-....... Πρέπει να πας στην άλλη μεριά της πύλης...
-Γιατί τι συνέβη;...
-Εκει είναι κάποιος όπου πρέπει να αναλάβεις... Είπε και με κοιταξε λυπημένος δίνοντας μου ένα χαρτί...με τις πληροφορίες του ατόμου
...-8 ετών?
Είπα ενώ τα δάκρυα μου απείλησαν να βγουν από τα μάτια μου... Καθώς κοιτάζοντας τον διπλανό μου...
-μπορείς; η να πάει κάποιος άλλος...
-Οχι όχι θα πάω εγώ...
(- το παιδί έχει πέσει σε καρδιακό κόμμα...)
- others pov -
- που ήμαστε;...
- στην χώρα των θαυμάτων... Εδώ όπου όλα είναι δυνατά...
στο άκουσμα αυτόν τον λεξεων...
Τα μάτια μου έλαμψαν...- στην χώρα των θαυμάτων;...
-ναι
είπε καθώς με κοίταζε μεσα στα μάτια κΙ χαμογελούσε στοργικά.
- τουλάχιστον η μαμά θα είναι χαρούμενη τώρα...
-τότε το χαμόγελο του κυρίου σβήστηκε καθώς με πείρε μια μεγάλη αγκαλιά...
- Που είναι η μαμά;..
Με ρώτησε και τότε εσκηψα το κεφάλι κάτω λυπημένη...
- δεν με ήθελε...
Είπα ενώ σήκωσα το πολύχρωμο μπλουζάκι μου δείχνοντας του την τεράστια ουλη όπου μου είχε χαρηστει χωρίς την θέληση μου...
- μην ανυσηχεις κοριν... Θα με δίπλα σου... Θα γίνουμε αχώριστοι φίλοι μ;
(-μπορεί να είναι χρόνιο, μπορεί και για κάποιες μονο ώρες)
- οι φίλοι χτυπάνε ο ένας; τον άλλον;
- οχι.. Οχι φυσικά...
- οο τότε.. Σιγουρα φωνάζουν....
- οχι... Ούτε αυτό... Οι φίλοι είναι μαζί στις δύσκολες και εύκολες στιγμές δημιουργώντας μόνο όμορφες και χαρούμενες αναμνήσεις.
- τότε θέλω να γίνεις φίλος μου..
Του εγνεψα καθώς πήγα κοντά του και τον αγκάλιασα.... περνώντας τα χέρια μου γύρω από το λαιμό του καθώς ήταν πάλι στο ύψος μου γονατιστός..
Τότε εκείνος σηκώθηκε κρατώντας εμένα στον αέρα... Κλεισμένη και προστατευμενη μέσα στην αγκαλιά του...
- όμως δεν μου είπες
πως σε λένε ομορφε κύριε...;Του είπα καθώς τον κοίταξα στα μάτια καθώς τότε τα δικά μου ξεκίνησαν να κλείνουν από την χαλάρωση που μου προκαλούσε το άγγιγμα του πάνω στο κεφάλι μου...
- jungkook με λένε jungkook...
Είπε καθώς με κοίταξε ενώ εγώ εκείνη τη στιγμή άφησα όλο μου το βάρος ελεύθερό καθώς ακούμπησα το κεφάλι μου στο στήθος του...
τότε ήταν που με πείρε ο ύπνος... Πάνω στον κύριο jungkook.
_________________________________
Επόμενοι επεισόδιοοοο
Μην ξεχνάτε τους ψήφους... Και
Τώρα ξεκινάμε και μπαίνουμε λίγο στο νόημα της ιστορίας...
Πως σε φαίνεται τι συναίσθημα σας προκαλεί;
Σας άρεσε;...
Μοιραστείτε τις εντυπωσεις σας μαζί μου! ♥️
Καλο βράδυ σε όλους σας...
YOU ARE READING
still with you { the other side }
FanfictionΗ αιτία ενός ατυχήματος προκάλεσε ένα δυστηχημα.... Πάντα αυτό κάνει... Ομως αυτήν την φορα προκάλεσε και κάτι ακόμη... Άγνωστο για όλους... - jungkook με λένε jungkook... - 8 χρόνων?! - όμορφε κύριε? - ΚΟΡΙΝ!! -πως θα μπορέσω την αποχωριστώ; μα...