Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Tüm gün benimsin"
June duyduğu sözlerle koltukta kendisiyle JJ arasına mesafe koydu. Kalbini kırmıştı ve ona karşı eskisi gibi olması uzun sürecekti ya da öyle sanıyordu.
"Orada dur bakalım, yaptığın şeyleri bir çırpıda silemem. Söylediğin şeyler beni gerçekten incitti."
"June, ne diyeceğimi gerçekten bilmiyorum." JJ saçlarını iyice karıştırdıktan sonra yüzünde oldukça tatlı bir gülümseme ile ona bakmaya başladı. "Ama bu yüzü reddedebilecek misin?"
"JJ ben ciddiyim." June kollarını birbirine dolamış halde kahverengi eski koltuğa yayıldı. Bir gün içinde hayatında değişen çok şey olmuştu ve buna alışması zor olacaktı.
"Özür dilerim, böyle konularda konuşmak benim için zor." JJ June'un yanına yaklaşınca June rahatsız bir homurdanma ile ayağa kalktı.
"Bunu asla yapmam! Özellikle de sana." JJ yavaş yavaş gözlerinin dolmaya başladığını hissetti. June'un ona olan duygularının ne kadar gerçek olduğunu bilmemesi onu kırmıştı.
"Nereden biliyorsun?"
"Biliyorum çünkü-"
"Çünkü ne? JJ gerçekten öyle bir şey olursa üstesinden kalkabileceğimi sanmıyorum. Sana karşı olan duygularımı anlamıyorsun."
"Sen benimkileri anlıyor musun? Kaç gündür sana aşık olup olmadığımı anlamaya çalışıyorum!" JJ anlık adrenalinle söylediği şeylere inanamadı ama bir yandan rahatlamıştı. Bu düşüncesi onu içten içe kemiriyordu, cevabını bilse bile.
"Ne dedin sen?" June'un çıplak ayakları istemsizce JJ'in olduğu yönü takip etti.
"Duydun, ve sanırım sana aşığım oldu mu?" JJ'in sözlerinden sonra ikili arasında uzun süren bir bakışma yaşandı. JJ beklenti içerisinde June'un da aynı şeyi söylemesini bekliyordu ama June ne diyeceğini bile bilmiyordu. Ondan gerçekten hoşlanıyordu ama ona aşık olma düşüncesi bile onu her zaman korkutmuştu.
"Bunun öpüştüğümüz hatta belki daha fazlasını yaptığımız kısım olması gerekmiyor muydu?" JJ yüzünde sırıtma ile sordu. Fakat sırıtışının altında hala June'dan cevap bekleyen endişeli birisi yatıyordu.
"Ne?" June dayanamadan güldü.
"Evet bilirsin filmlerde öyle bir an olur ki kız sonunda beynindeki o aptal sesi susturur ve çocuğu öper."
