Το ημερολογιο μιας τρελης νο2!

οχι δεν πεθανα!!!

Καλησπέρα!

Απο ποτε εχω να γράψω εδώ;

Θα νομίζετε οτι ψοφησα.

Βέβαια, με τις μαλακιες που κάνω θα μπορούσε, αλλά οχι.

Είμαι πολυ νέα και όμορφη για να πεθάνω.

Εχω τοσα πολλά να σας πω που υποθέτω οτι θα κάνω και 2ο κεφάλαιο.

Λοιπον, ας ξεκινησω σιγά σιγά.

Πολλοί θα αναρωτιεστε τι εκανα μετα απο αυτον τον υπέροχο μορίων που μαζεψα στις πανελλήνιες, που μοιάζει με τηλεφωνικό αριθμο.

Ε τελικά η μοίρα με πέταξε στη Φλώρινα.

Στη Φλώρινα για να γίνω νηπιαγωγός.

Ναι, εγώ νηπιαγωγός, καλά διαβασατε.

Οταν είδα που περασα ημουν σε 2 μουντ:
1) Κομπλε ο νηπιαγωγός, απλα οποτε με εκνευριζουν τα μουλικα θα τα yeetαρω απ το παράθυρο
2) ΠΟΤΕ ΣΚΑΤΑ ΔΗΛΩΣΑ ΕΓΩ ΤΗ ΦΛΩΡΙΝΑ;

Αλήθεια σας λέω, αυτή η πόλη είχε διαγράφει απ το μυαλό μου.

Αλλά τελικά άδικα.

Ναι, μπορεί να είναι στου διαολου τη μάνα, ναι μπορεί τα Σκόπια και Αλβανία να είναι πιο κοντά απ οτι είναι η Θεσσαλονίκη και η Αθήνα, ναι, μπορεί να έχει κρύο, ΑΛΛΑ

είναι τόσο γαμημενα όμορφη πόλη.

Με το ποτάμι, μαλακα αληθεια σας λέω, είναι τόσο τέλεια να πινεις τον καφέ σου δίπλα στο ποτάμι και να ακούς αυτον τον ωραίο ήχο.

Και οι άνθρωποι είναι τόσο ευγενικοί εδώ και φουλ βοηθητικοί.

Και αν ερχεσαι από επαρχια όπως εγώ, γλυτωνεις το πολιτισμικό σοκ.

Θα μιλήσω και για πολιτισμικό σοκ παρακάτω και θα καταλαβετε τι εννοώ.

Βρήκα που λέτε ενα σπιτάκι, είναι ακριβώς ετσι όπως το ήθελα. Είναι και κεντρικα που όλα είναι γύρω γύρω. Αλήθεια, μέχρι και το κλαμπ που πάμε είναι 5 λεπτά απ το σπίτι μου.

Και βρήκα γαματη παρέα. Βέβαια, παίχτηκαν και κάτι μαλακιες με κάτι παιδιά που δε κάνουμε πια παρέα, αλλά δεν θα κάτσω να τα αναλυσω. Εδώ δεν είμαστε για δακρυβρεχτες ιστορίες.

Για την ερωτικη μου ζωή μη ρωτησετε, αφήστε το.

Απλα δεν υπάρχει για ακόμα μια φορά.

Και καλυτερα να σας πω την αλήθεια.

No boyfriend, no problem που λέει και ενα φουτερ μου.