Bütün gün tek başıma oturdum ne kimseyle konuştum ne de yanlarına gittim.Ogeday'ın olmaması canımı yeterince sıkıyordu zaten üstüne bir de takımla uğraşamam.Oyuna gittiğimizde Ogeday da ordaydı.Seçimlere geldik ve dünyanın en saçma eşleşmesini yaptık yine yeniden sürekli aynı şey bu saçma eşleşmelerle kazanmak imkansız zaten.Erkekler oynarken takımın moodu ilk 4 sayı sonrasıdan baya düştü resmen ses kesilmişti böyle modumuzun düşmesi kimseye yaramaz bu yüzden gidip biraz daha etkin kullanmayı önerdim takıma ve asla beklemediğim bir tepki verdi berkan.Sert bi üslüpla çıkıştı? Ne bu Üslüp ya? Çocuk mu var senin karşında hayırdır? Neyse konuyu kapattık tam sakinleştim ordan bi de yasinden küfür yedim derdiniz ne kardeşim benimle hepinizi kılıçtan mı geçirmemi istiyorsunuz? Hepsi bitti tam gidicez üstüne bi de sercanla Perviz ogedaya sarmış bu sefer de ya allahim bu ne sabır testi mi yaşanıyor sağlı sollu hepsini tokatlamamız mı gerek yeter.
Zar zor adaya gittiğimizde berkanla konuştuk başından beri bana olan saçma tavrı zaten yeterince sinir bozucuyken sanki ben yapmışım her şeyi gibi sakin sakin konuştu tamam berkancim sus artık.Biraz daha konuştu sonra konseye geçtik.Yine mertin klasik flörtlesmesini izledikten sonra tabiki yine bu konu açıldı konuşmak istemiyorum çünkü kelimeleri seçerken doğrusunu bulamıyorum ve gereksiz uzuyor yine şaşırtmadı herkes birden konuşmadan ben bana sallamaya başladı acun beyde dahil sinirlendim ve ağlamak istemiyordum ama tutamadım artık kendimi.Susup konseyin bitmesini bekledim.Konsey bitti ve adaya gidince ateşin başında konuşmaya başladılar yine o kadar sinirliyim ki kimseyi görmek istemiyorum şu anda örtümü alıp sahile gittim kimseye bakmadan.Bu kadar içten pazarlıklı insanlarla aynı adada olmak burda beni delirten tek olay. Koşarak gidip kuma oturdum.Sizene benim turkcemi tartışmak size ki kaldı koskoca yarışma 30 kişiyiz orda gelmiş benim türkceyi konuşuyorlar abicim beni bi kendi halime bıraksana sen ben bi oyunuma bakıyım? Herkes atlıyor ordan bi yerden.Yasinin ettiği küfrü sormadı bile ama ya neden onu da sorsana sinirim tavan yapmıştı ve kendi kendime yüksek sesle konuştuğumu fark etmemiştim aysenin beni izlediğini fark edince susup ona baktım.Ne var kendimden başka adam akıllı konuşucak adam mı var şurda.Yanıma gelip oturdu.Yalvarırım beni yalnız bırakın da bi sakinleşiyim. "Kendi kendine mi konuşuyorsun kız " diye söze girdi. Dönüp "Sence" demekle yetindim."Anladım sen sinirlisin hâlâ" diyerek kalktı yanımdan." Kusura bakma yalnız kalmak istiyorum diyerek onu yolladım.Sinirden kumları dövüyordum.Burda benimle böyle dalga geçenler tek tek giderken arkalarından el salladığımda görürler Türkçeyi de fasçayı da.Kaç saattir kendi kendime konuşuyorum hiç bilmiyorum ve sakinleşmek yerine daha da dellendim kendimle tartışmaya devam ederken bi yandan da ağlamaya başlamıstım.Ayak seslerini duyduğumda arkamı döndüm yaşlı gözlerle gelenin kim olduğunu anlamaya çalıştım.Ogedaydı. Bi saattir ortada yokum Ayşe bile duyup geldi ama konsey kritiği yapma gibi inanılmaz önemli işleri vardı kendisinin eminim.Bana hak vermesini ya da savunmasını istemiyorum ama gelip bi üzülme demek bu kadar mı zor?Yanıma gelip "iyi misin?" dediğinde hayır diyip yanında ağlamayı o kadar istiyordum ki çünkü bu yalnızlık hissini artık kaldırmak bana çok zor geliyordu ama diyemem çünkü bu olaylara girmek istemediğini biliyorum."İyiyim" dedim kısaca yanımda olmasına o kadar ihtiyaç duyuyordum ki şu an.Gözlerini kaçırarak "Yatmıyor musun daha " dedi
" Yatarım birazdan " gözlerimin dolduğunu hissettiğimde başımı öne eğdim.O da bana bakmıyordu " İyi geceleri o zaman" diyerek gitti.
Of çekip gözyaşlarımı serbest bıraktım.Herkesin dediği şeyler birleşince yaptıkları planları gördükçe ağlayışım daha da şiddetlenmiş,kalbimdeki ağrı daha da çoğalmıştı.Ogedayın da beni burda bırakışı canımı çok yakmıştı biliyorum ondan bunu bekleyemem belki ama bu seferlik kalsaydı?Kendimi hiç bu kadar yalnız hissetmemiştim.Kafamı kaldırıp gökyüzüne baktım,derin bi nefes aldım ogedayın uzaklaştığından emin olunca kendimi tamamen saldım kaç saat bilmiyorum ama güneşin doğuşunu görene kadar hıçkırıklarım gözyaşlarımla beni büyütmeye devam etti.
-ogeday-
Berkanla Nisanın olaylarına hiç girmek istemiyorum ikisi de benim için değerli kimseyi kıramam ama nisanın şu an sahilde kendi başına bir şeyleri halletmeye çalıştığını düşünmek de beni bitiriyor.O çok güçlü bana ihtiyacı yok ama bu kadar güçlük çekmesine de hiç gerek yok.Barakada oturuken yine nisa olayına geldi konu duymak istemiyorum ne dediklerini bu yüzden ortamdan gitmek için kalktığımda berkanın söylediği şeyler beni gerçekten rahatsız etti biraz fazla ağırdı bu sözler.Nisayla olan olaylarının iç yüzünün farklı olduğunu bildiğim için küslükleri saçma geliyor konuşsalar ve nisa asıl olayı anlatsa sıkıntı yok aslında ama anlatmamak kendi tercihi yaşadıklarını anlatmak zor geliyor onu da anlıyorum.Yerimden kalkıp ağaçlara doğru yürüdüm belki nasıl olduğunu görebilirim umuduyla sahile doğru yöneldim.Kısık sesini duydum ve yaklaşmaya devam ettim. İyice yaklaştığımda ağladığını fark ettim.İçimden bi şeylerin koptuğunu hissettim o an.Yanına gittim hiçbir şey düşünmeden,içimdeki o dürtüyü engelleyemedim.Peki şimdi ne yapıcaksın Ogeday? Yanına gidip sarılabilir misin? Ağlama diyebilir misin göz yaşlarını silerek? Kendime sorduğum bu sorulara hayır demek beni zorluyordu.Beni gördüğünde bir şey diyemedim.İyi değildi.Paramparça görünüyordu.Sinirinin altındaki üzüntüsü apaçık ortadaydı ne kadar öfkeyle saklamaya çalışsa da başaramıyordu.Sorularıma sesi titreyerek verdiği cevaplarla beni geçiştirdi.Geldiğimde üzüntüsünü saklayan öfkesinin yerini tamamen hüzün almıştı.Gözlerine bakamadım bile gözlerindeki o kırgınlığı görmeye hazır değildim çünkü.Ellerimle tamir ettiğim kalbinin şimdi gözümün önünde parçalanıyor oluşu nefes almamı zorlaştırıyordu.Özür dilerim Nisa.Yanında olamadığım her dakika için binlerce kez özür dilerim.
