-Nisa-
Uyandığımda öğlen olmuştu yerimden kalktığımda karşımda gördüğüm ilk ismin verim olması tuhaf gelse de tepki vermeden suratına baktım.Yanıma oturup ayılmamı beklemeden konuşmaya başladı.
"Bak Nisa seninle sorunlar yaşasak da şu adada şu an senden daha sinsi birsürü insan var bu yüzden senden önce onlarla uğraşmam gerek"
İfademi asla bozmadan suratına boş boş bakmaya devam ediyordum.
"Bir kaç şey duydum senin hakkında aslında sana değil yasine söylemiştim ama o sana anlatmam için ısrar edip nisayla konuş diye beni buraya gönderdi"
Gerçekten neyin peşinde hiç bir tahminim yoktu tepkimi bekliyordu ama vericek tepkim bile yoktu şu an "Evrim dediklerin şu ana kadar bende hiç bir şey ifade etmedi konuyu daha açık söylesen"
Evrim dönüp yasine baktı yasin anlat gibi bi işaret yapınca bakınca bana geri döndü.
"Bir şey anlatmıycam konunu da tekrar ben açmışım gibi gösterme açıcak olsam kamera önünde açarım sadece yasin zorladığı için söylüyorum Barışa dikkat et bu aralar bakışları hiç hayra alamet değil"
Barış mı? One alaka şimdi? Şu adada adını duymak istediğim en son kişi bile değil onun hakkında düşünmek bile beni geriyorken Evrimin tekrar konuyu açması beni sinirlendirmişti.Ayrıca neyine dikkat ediyim? Ne yapabilir ki sanki aynı adada bile değiliz.Konuyu kurcalamak hiç istemiyordum adını duymak bile yaşadığım kötü anılarımı tetiklemeye yetiyordu çünkü.
-1yıl önce-
-Nisa-
Set için hazırlanırken bir yandan da kahvaltı yapmaya çalışıyordum.Son dakika uyanmayı bırakmam gerek acilen.Bi elimde çantam bi elimde tostla tişörtümü giymeye çalışırken kapının çaldığını duydup kapıya yöneldim.Kapıyı açınca açmamış olmayı dilesem de açmıştım bi kere artık.İçeri davet etmeden içeri daldı ve koltuğa yayıldı.
B*rış: Nereye gidiyorsun
Nisa: Sete
B*rış: Set yok demiştin ne seti şimdi
Nisa: Varmış unutmuşum.Çıkıyorum şimdi
B*rış: Ben bırakırım seni
Nisa: Arkadaşlarım alıcak saol
B*arış: Ne gerek var ben varken
Nisa çantasını alıp çıkar çıkar, B*rış da arkasından gider*
B*rış: Bekle
Nisa aşşağı inerek arkadaşlarının arabasına yönelir*
B*rış: Bekle diyorum
*Arabanın önüne geldiklerinde nisanın kolundan tutarak çeker*
Nisa: Bırakır mısın gidicem
B*rış: Teşekkür et arkadaşlarına
Nisa: Bırak barış
Barış: Teşekkür et gidelim olay çıkmasın.
*Arabadan setteki arkadaslari nisaya seslenir "Hadi Nisa geç kaldık"
B*rış Nisa'dan önce atlayarak*: Siz gidebilirsiniz o sonra gelicek
*Arkadaşları onay için Nisaya döner.Nisa iç çekerek başıyla onaylar*
*Sete geldiklerinde nisa inmek için kapıya yöneldiğinde b*arış onu durdurur*
B*rış: Kaçta bitiyor setin
Nisa: Sahneye göre değişir
B*rış : Net bi saat ver ona göre gelirim
Nisa: Barış gelme
B*rış: Fikrini sormadım sana duyduysan
Nisa: Gelsen bile çıkışta işim var burda olmuycam
B*rış: Ne işi bu benden habersiz
Nisa: Setten arkadaşlarla bir şeyler yiyicez
B*rış: Setten arkadaş kim oluyor tam olarak
Nisa: Sanane Barış kendi kendine yaşadığın şeylere beni dahil etme
B*rış: Konuştuk bunu açıp durma konuyu tekrar yoksa bi şeyleri tekrar hatırlatmamı istersin tekrardan.
*Nisa inmek için kapıya uzandığında kapının kitlenme sesiyle geri arkasına döner*
Nisa: Aç şunu geç kaldım
B*rış: Akşam bana geliyorsun yemeği bende yiyoruz
Nisa: Şaka mı yapıyorsun sana işim var dedim
B*rış: Onla burda sürtmek ne zamandır iş oldu
Nisa içindeki siniri daha fazla tutamaz ve ani bi refleklse tokat atar*
Nisa: Benimle böyle konuşamazsın aç şu kapıyı yoksa bağırmaya başlıycam.
*B*rış yüzündeki alaycı ifadeyle gülmeye başlar*
Nisa: Aç şunu barış
B*rış: Bu sefer kimin yanından topluycam seni ben *sesini yükselterek konuşmaya devam eder*
onun bunun tweetlerinde dediğini mi doğurmaya çalışıyorsun sen?Nerde ne yaptığın belli değil geldin bu saçma sapan set olayına da girdin aptal saptal tiplerle takılıp duruyorsun.Zorlama beni Nisa.
Nisa: Aç şunu son uyarım
B*rış: 5 de burdan alıcam seni,bitir işini ona göre.Sonra fotoğraf çekimi var dergi için ona göre hazırlan ben giyiceklerini getircem.
Nisa kapının kilit senini duyduğu gibi kendini arabadan atarak dışarı çıkar,kapıyı sertçe kapattıktan sonra sete doğru yönelir.Gözlerinin hafif dolduğunu hissederken kimseyle karşılaşmamak için dua eder içinden.
Lavaboya gidip kendini biraz topladıktan sonra settekilerin yanına gider aynı enerjiyle.Çekimler 3 saate yakın sürdükten sonra set dağılmaya başlar.Herkes toplanırken Nisa da kenarda arkadaşlarıyla sohbete dalar.
Aradan geçen on on beş sonunda kapıdan elinde çicekle b*rışın geldiğini görür.
B*rış yanlarına gelerek arkadaşlarına selam verir çiçekleri Nisaya uzatarak*
"hazırsan çıkalım artık hayatım
"
Nisa:Gelemiycem bugün canım arkadaşlarla yemeğe gidicez söylemeyi unuttum sana galiba
Setten arkadaşlarından biri söze girerek: E sen de gelsene hem sizin Survivor tayfadan da gelenler var sıkılmazsın.
B*rış: Saol ama bizim işimiz var ama Nisayla
*Barış nisanın bileğini sertce kavrayarak kenara çeker*
Nisa: Gelme dedim sana
B*rış: Telefonuna bak kaç kere aradım ne halt ediyorsun da açılmıyo bu telefon
Nisa: Setteyim ya hani her dakika elimde olmuyor telefon
*Barış tam kızmaya hazırlanırken kapıdan giren enerjik sesi duyup bakışlarını ona çevirir*
Ogeday : Evet beyler bayanlar yedi kıtanın en iyi mangalını yemeye hazır mısınız ?
Barış bakışlarını tekrar Nisaya çevirir*
B*rış: Bunun olduğu yemeğe mi gidiceksin sen bi de
Nisa: Evet sana mı vericem bunun hesabını
*Barış gülmeye başlayarak ogedaya bakar *
Barış : Tamam beraber gideriz o zaman akşam söyle arkadaşlarına beni de saysınlar.
-Nisa-
Yemeğe istemeyerek de olsa geldim bu güzel günümü bile bozmayı başarmıştı,artık dayanmak daha zor bi hâl almaya başladı.Yanlış kişilere güvenmenin bedelini o kadar ağır ödüyorum ki.Yemek için bi lokantaya gelmiştik,salaş ve güzel bir mekandı ama benim mekana odaklanabilmem imkansızdı.Yanımda oturan B*rıştan dolayı kimsenin yanına gidemiyordum bile çünkü ki her an bi sıkıntı çıkarabilir.Mesela Ogeday setten yakın olduğum sayılı isimlerdendi ve çok iyi anlaşıyorduk ama b*rış ona o kadar takık ki sırf günaydın mesajına cevap verdiğim için üç gün telefonumu vermemişti,üstüne benimmişim gibi ona saçma sapan şeyler yazdığı için aramız da açıktı son zamanlarda. Sonrasında sinirli anımda yazdım gibi şeyler söylesem de eskisi gibi olmamıştı aramız.Bu mesaj olayını nerdeyse yakınım olan herkese yapmıştı zamanında.Artık yaptığı şeylere tepki bile veremiyorum o yüzden.Düşünceleri bi kenara bıraktım ve yanından kalkıp nefes almak için dışarı çıkmaya karar verdim.Kalktığım anda bakışlarını sorgularcasına bana çevirdi.Peşimden gelmemesi için lavaboya gittiğimi söyleyerek dışarı çıktım.
Derin bi nefes alıp kendimi rahatlatmaya çalıştım.Bütün bunların bitmesi için her şeyimi vermeye hazırdım.
