Yarım saattir burdayım ve artık içeri girmem gerektiğini biliyorum.Ama oraya tekrar dönmek bana o kadar kötü geliyor ki burda sabaha kadar beklemek hatta kaçıp gitmek istiyorum burdan.Kaçma düşüncelerimle boğuşurken arabasını park eden Ogedayı gördüm gözlerimi kaçırdım ve başka tarafa doğru baktım selam verirsem ve Barış lavabo diye gittiğim yerde onunla konuşurken görseydi beni kıyameti koparırdı çünkü.Gelmemesi için dua ederken arkamdan seslendiğini duydum.
Ogeday: Nisa iyi misin sen?
Gerginlik bütün bedenimi sarmıştı kendimi sakinleştirmeye çalıştım derin bi nefes alıp onun buraya bakmamasını umdum ve arkamı döndüm."İyiyim sen?"
Ogeday: Gergin gibisin biraz
Nisa: Sana öyle gelmiştir
Ogeday: Peki öyle olsun.Geç kaldım biraz bitti mi yemek
Nisa: Ben yemedim daha ama diğerleri başlamıştır galiba
Ogeday: İyi bari en azından yalnız yemek zorunda kalmıycam yemeği
Hayır hayır resmen kendi kendimi yaktım ben.Beynim donmuştu resmen cevap veremediğim bir kaç dakika sonunda sessizliği bozan Ogeday oldu yine "Girelim mi artık?"
Girsem kıyamet kopardı girmesem de tuhaf algılıycaktı zaten son olaydan sonra aramız tam düzelmemişti. Ogeday bana bakıp bi cevap bekliyordu ama ben hiç bir şey düşünemiycek kadar gerilmiştim.
Aklıma gelen ilk bahaneyi söylemek zorundaydım şu an oraya beraber girmemiz daha kötüydü çünkü.
"Başım dönüyor biraz içerisi bastı galiba sen git ben de gelirim"
Ogeday: Hiç iyi görünmüyorsun bi hastaneye gitmek ister misin?
Nisa: Yok yok bana oluyo böyle hep geçer şimdi.
Arkasından kapıyı kontrol ettiğimde barışın gelişini görmek umduğum son şeydi.Ogedayın konuşması sadece arka planda çalıyordu.Kalbimin atışı o kadar hızlanmıştı ki nefes alamıyordum.Yüzündeki siniri o kadar net görüyorum ki.O yaklaştıkça benim nabzım daha da artıyordu.Yer ayaklarımın altından kayıyor gibiydi. Sendelediğimde Ogedayın kolunun beni kavradığını hissettim.Olabilcek en kötü şeylerin arka arkaya gelmesi olayı daha da batırmıştı.Kafamı kaldırıp yüzüne baktığımda endişesini görebiliyordum.Bakışlarımı Barışa çevirdiğimde karşımda duruyordu.Gelip beni Ogedayın kollarından çekerek yanına aldı.Bir şeyler konuşuyorlardı ama galiba ben panik atak geçiriyordum.Barışın Ogedaya bağırdığını duyduğumda Ogeday sadece benimle konuşmaya çalışıyordu.Barış Ogedayı itip yanımdan uzaklaştırdı ve gitmesini söyledi.Başımla gitmesini onayladıktan sonra yanımızdan uzaklaştı.Nefesimi hâlâ düzenleyememiştim ve karşımda sinirle bana bağıran Barış da hiç yardımcı olmuyordu buna.Olduğum yere çöktüm ve yüzümü ellerimle kapattım.Burda değilim şu an.Sakinim.Geçti her şey.Sadece kötü bir kâbus.Bir kaç dakika geçtikten sonra nefes alış verişim biraz daha düzelmişti ama midem ağzıma gelmişti resmen.Olduğum yerden zar zor kalktığımda barış hâlâ bağırıyordu.Ne dediğini dinlemeden içeriye girdim lavaboyu ararken Ogedayın beni izlediğini fark ettim.Gözlerindeki endişe hâlâ aynıydı.İyi olduğumu işaret ettim ve lavaboya koştum.Gördüğüm ilk kabine girip midemdeki her şeyi orda bıraktım.Elim ayağım titriyordu resmen.Kabinden çıkıp yüzümü yıkadım.Biraz daha rahatlamıştım galiba.Nefesim eski ritmine döndükten sonra derin bir nefes aldım.Dışarı çıkıp olayı düzeltmem gerekti.Kapı kolunu açar açmaz karşımda barışı gördüm.Gözlerindeki sinirden başka bir şey göremiyordum ona bakarken.Bana bakıp imalı bi şekilde "bitti mi " dedi
"Ne bitti mi " neyden bahsediyor bu?
"Hasta numaran" dediğinde duyduklarıma inanmakta zorlanıyordum.Bu kadar mı düşmüştü gerçekten.
Cevap vermeden yemek alanına doğru ilerledim.Olay daha çok büyümeneliydi artık.Gitmeme izin vermeden kolumdan tutarak beni çekti.
Barış: Konuşmam bitmedi
Nisa: Herkesin önünde seninle kavga etmiycem bırak *kolunu çekmeye çalışır
Barış: Hesabını vericeksin yaptığın şeyin o kadar kolay değil gitmek
*Nisayı kolundan çekerek boş bulduğu ilk odaya sürükler*
Barış: Söyle hadi şimdi nasıl açıklıycaksın yaptığın şeyi
Nisa: Hiç bir şey yapmadım ben
Barış:Hadi ya kızlar tuvaletinde Ogedayla mı karşılaştınız yoksa
Nisa: Geçerken selam verdi sadece
Barış: Sana selam veren bitmiyor ne tesadüfse bi setten arkadaş verir bi spordan hocan verir bitmedi bi selam sabah
Nisa: Ne-
Barış bağırarak yineler: Bitmedi
Nisa : Ne istiyorsun barış
Barış: Bi daha yanyana gelmiyceksiniz
Nisa: Aynı sette çalışıyoruz
Barış: Bırakıcaksın o zaman diziyi
Nisa: İyi misin sen.Sırf sen ve menejer bozuntusu arkadaşın yüzünden katlanıyorum bu saçma sapan tavırlarına ama haddini bil artık bana böyle davranamazsın sen.
Barış: Dikkat et yalnız o konuşmalarına
Nisa: Etmezsem nolur? Bıktım senden de şu tavırlarından da
Barış: Senin dilin çok uzadı bu aralar unuttun bazı şeyleri
Nisa: Tehdit mi yine ha?Onu yaparım, bunu yaparım. Böyle beni nereye kadar tutucaksın zorla yanında? Vazgeç artık istemiyorum barış ben.
Barış:Yok sinirlerin gerilmiş senin
Nisa: İki aydır mı gergin benim sinirim?
Barış: Boş konuşuyorsun buna devam edersen nasıl konuşman gerek hatırlatmam gerekicek sana.
Nisa:Benimle böyle ko nu şa maz sın
anlıyor musun *bağırmaya başlar* seni de şizofren düşüncelerini de istemiyorum.Kendini neye inandırdıysan çık o dünyadan. Dayanıcak gücüm kalmadı benim duyuyor musun beni? Senin yüzünden çevremde doğru düzgün kimse kalmadı ya benim. Bırak beni. sevmiyorum ki seni ben defalarca söyledim.
*Barış başını sallayarak gülmeye başlar eline yanına duran bardağı alır*
"Kes kesisini çabuk"
Nisa: Gerçekleri duymak zorundasın çık o hayal dünyandan barış olmadı olmuycak zorla olmaz anlas-
*Barış elindeki bardağı Nisanın arkasındaki duvara fırlatarak bağırır* "Kes sesini dedim sana"
*Kapının önünde beliren Ogeday bardak sesinden sonra odaya dalar*
Ogeday:Napıyosun sen
Barış: Bi sen eksiktin çık git şurdan
Ogeday: O attığın bardağı yedirmemi mi istiyorsun sen?Nasıl bi üslup bu nasıl konuşuyorsun sen bu kızla
Barış: Sana mı sorucam sevgilimle konuşma şeklimi
Ogeday: Sevgilin diye böyle konuşma hakkın olduğunu mu sanıyorsun sen
Barış:Sanane bas git dedik sana
*Kavgaları devam ederken Nisa olduğu yerden kalkarak konuşmadan ve etrafına bakmadan koşarak odadan çıkıp gider*
