-Nisa-
Bitti.Her şey bitti.Artık kimsenin yüzüne bakamıycam belki de bi daha.Kaçmak istiyorum ondan olabildiğinde uzağa gitmek.Yerden kalkıp koşabilceğim en hızlı şekilde koşmaya başladım.Ama nereye? Onun olmadığı beni bulamıycağı tek bir yer bile yok gibiydi bu dünyada.Saklanabilceğim kimsenin beni bulamayacağı bir yer bulmak için koştum.Yoldaki arabaları,yağan yağmuru çalan kornaları umursamadan koştum.Aynı yerde dönüp duruyor gibiyim.Evler aynı, sokaklar aynı buraya kısılı kaldım çıkamıyorum.Bu his beni daha da tetikledi daha da hızlanarak koşmaya devam ettim.Yıkık dökük harabelerin olduğu bi yerde buldum kendimi karşımda denizi görmek içimdeki korkuyu biraz da olsa dindirmişti.Kendimi suya bırakma isteğiyle dolup taşıyordum.Soluk soluğa kalmıştım daha fazla koşamıycak kadar kötüydüm.Saklanmak için yıkık dökük eski evlerden birinin bahçesine girdim.Bahçedeki tek ağacın dibine oturdum.Yağan yağmur sanki ağlamam için beni cesaretlendiriyor gibiydi.Bir kaç dakika sonunda koşarken unuttuğum şeyler tekrar hafızamda belirdi.Gözlerimdeki yaşlara direnicek gücüm kalmamıştı.Ağlarken sessiz olmaya çalıştım ama hıçkırıklarımı kontrol edemiyordum.Ne yapıcam ben şimdi?
Boğulduğumu hissediyorum,çaresiz hissediyorum.Belki gereken tek şey benim yok olmamdır.Ben ağladıkça gök gürlüyordu, düşen damlalar göz yaşlarıma karışıyordu.Yaşananları düşünmemek için elimden geleni yapıyordum.Ne kadar kaçabilirim gerçeklerden.Sete nasıl gidicem şimdi.Gidemem bırakmak zorundayım.Kimseye anlatmış mıdır acaba Ogeday duyduklarını? Daha fazla kişinin öğrenmemesi gerek.Beni kırmaz ve anlatmaz belki kimseye.Ya başkaları da duyduysa?
Şarjı bitmek üzere olan telefonumu açtığımda iksisininde defalarca aradığını gördüm. Konuşabilcek halde değildim.Tittreyen elimden düşen telefonu yerden alıp Ogedaya mesaj yazdım " lütfen kimseye bahsetme"
Mesaj attıktan sonra aradığını gördüm.Hazır değilim konuşmaya.Aylardır sakladığım şeyleri birinin öğrenmesi istediğim son şeydi.Telefonum kapanmak üzereyken gelen mesajı gördüm " açmazsan polise gidicem"
Ben kimse duymasın derken polisin dolayısıyla medyanın bunu ögrenmesi felâket olurdu.
Aramasını açıp açmamak arasında bi seçim yapmam gerekti.Açmak zorundaydım.
Ogeday: Nerdesin Nisa?
Sesindeki korkuyu hissedebiliyordum.
Titreyen sesimi saklamaya çalıştım ama hiç faydası yoktu "bilmiyorum" diyebildim sadece.
Ogeday: Konum at gelicem seni almaya tamam mı?
Hayır kimseyi istemiyorum şu an gelmemeliydi.
Ogeday: Biliyorum yalnız kalmak istiyorsun söz veriyorum kalıcaksın da ama bu şekilde değil.
Barışın şu an sinirle beni aradığını biliyorum eğer beni ogedayla görürse ikimize de zarar verirdi.
Ogeday:Korkma Nisa sana bir şey yapamaz.Gelip alıcam seni ve buna bi çözüm arıycaz tamam mı? Ama benden önce o seni bulmamalı.
Hiç bir cevap veremeden sadece ağlıyordum.
Benden bi cevap bekleyerek "Nisa " dedi
Ağzımdan kelimeler çıkmıyordu konuşamıyordum.
"Güven bana lütfen her şey geçicek" dediğinde ona inanmayı o kadar istedim ki.Her şeyin bitmesini.Daha fazla bu yükü taşıyamazdım tek başıma.Polise gitmesini de istemiyordum.Telefon kapanmak üzereyken konumu gönderdim.
Sırılsıklam olmuştum ve ağaçtan sular damlıyordu.Oturduğum yerden kalkıp döküntülerin arasında bulduğum bi oyuğa girip olanları unutmaya çalıştım.
Dakikalardır bomboş gözlerle etrafima bakıyordum.Hislerim bi anda yok olmuş gibiydi.Bu yoğun duygu karmaşası galiba sonunda yerini hissizliğe bırakmıştı.Hafif esen rüzgar sırılsıklam olan kıyafetlerime değince soğuğu tekrar hissetmeye başladım.Birinin bana seslendiğini duyduğumda Ogeday olması için dua etmeye başladım.Sesi tam duyamadığım için dışarı çıkıp bakmaya cesaretim yoktu.Olduğum yerde bekledim sadece.Küçükken bir şeyden korktuğumda da böyle yapardım.Keşke korktuğum şey şimdi de aynı olsaydı.Ses kesilmişti ve birinin bahçenin içerisinde gezindiğini duyabiliyordum.Kafamı hafifçe olduğum yerden çıkardığımda etrafa bakınan Ogedayla göz göze geldik.Her ne kadar buraya gelmesi için konumu atan ben olsam da hâlâ konuşmaya hazır değildim.Hemen içeri geri geçtim ama o beni çoktan görmüştü bile.Olduğum yere gelip dizlerinin üstüne çökerek beni görebilceği bi hizaya geldi.
