Written Blah Blah Blah

Special Page for the Special Person

Hello :)
Katulad ng nabasa no sa title, This page is made just for you. Alam ko naman name hindi mo mababasa 'to kasi walang ka namang account. Hindi din kita friend sa Facebook and lastly busy ka sa kaniya :)

My friend Julia told me to write you a letter in order for me to release this weird feeling. Actually the letter is done. Nabasa na nga nilang lahat.
Ikaw lang ang hindi...

Tinapon ko yung letter. I got scared. Natakot ako sa magiging outcome kapag nabasa mo. Ano ba laman ng letter? Confession at madami pang iba. Sabi ko sa letter. GUSTO KITA. I REALLY LIKE YOU ALOT. Nasabi ko na siya sayo yun diba? Hindi lang natin sineryosong dalawa.

This page is not a story... Kung sino man any nakakabasa nito 'wag kayong magexpect ng 'Once upon a time' at wag maghanap ng 'happily ever after' kasi wala naman nangyaring ganun. I'm not his damsel in distress. He was not my prince. He was somebody's prince.

Balik tayo. Hey.. Special ka sa akin.. Hindi ko alam kung paano pero feeling ko lang.. Ang gulo wait.

Ayoko nang isa-isahin pa yung mga pagkakataong nagkakasama tayo. Masyadong madami.. I just want to say..

I'll miss you.

Mamimiss ko yung late night phone call and texts.

I'll miss your concerned face kapag hindi ako kumakain

Mamimiss ko yung laging pag exchange natin ng drinks.

I'll miss your smile..

Mamimis ko yung mata mong hindi makatingin sa akin ng deretso.

I'll miss your weird texts.

Mamimiss ko yung paghatid mo sa akin pag uwi.

I'll miss my bowling buddy. My extreme ride buddy... And my Sunset buddy.

I'll miss this guy who offered me his coat. The guy who held my hand when I was injured.

and lastly.

I'll miss that kilig feeling whenever we will meet or hinihintay mo kami sa gate.

Nope
I'm not going anywhere.
Lagi naman akong nandito diba? Kailan ba ko umalis?

I'm not saying goodbye. Well sort of.

Naisip ko kasi baka kailangan ko ng Space. . masyado na akong attached sa'yo. I need to get myself back.

Feeling ko din na you are not good for me. Kasi every time na magkikita tayo.. Laging umuuwi akong luhaan. Alam mo yung feeling na.. Sa una lang masaya tas mararamdaman mo nalang na at the end of the day narerealize mo nalang na 'Mali' 'bawal tong ginagawa ko' 'may gusto siyang iba'..

Sa una kinakaya ko pa. But April 9 came. Yes. Alam kong hindi ka pupunta kasi aayusin mo na yung gulo niyo.. Pero tinext padin kita... Natuwa ako kasi pumunta ka.. Ang tanga ko kasi inisip ko that day na hindi mo tinuloy yung plano mo. That you chose me. Inisip ko na siguro narealize mo nang she's not the one for you. Pero asado ako. Tanga na kung tanga.

Napansin ko that day. Na iwas ka na. Kaya hindi nadin kita kinausap. Napansin mo yun alam ko. Sorry.

Ramdam ko yung big change nung araw na yun. Himala di tayo magkatabi nung sunset. Hindi ka din pumayag magpapicture.

5:09 yes tinignan ko yung oras.. Sumakay tayo sa extreme ride.
Hinawakan mo kamay ko.. Sabi mo "kapit lang"

Nagulat ako. Hindi ko name nagawang tanggalin yung kamay ko..

Sobrang weird. I should be shouting and screaming during the ride. Pero malungkot ako.

That is the moment na I conditioned myself na tapusin na.

I told myself na I should enjoy this last 5 min.

The moment you said "bitaw na" was like a switch. Parang pinatay niya lahat ng feelings.

I was trying to control my tears. Good news sumunod naman sila.

Hindi ko alam kung paano ako nakauwing buo sa bahay.

Nakita ko si mommy.. I hugged her tas doon na tumulo yung luha ko.

Bakit ko sinasabi sayo? Ewan I dunno.

Pero di ako galit sayo. Galit ako sa sarili ko kasi nahulog ako..

Hindi ko alam kung magkikita tayo or what.
Pero sana pagnakita tayo. Kaya ko na.

Thank you for everything.
Good bye for now Christian.

*************

Kawawang bata kausapin niyo nga.