Is That True? S2

51. Can't Hide

'liu ကို တောင်းပန်ပါတယ် , ကားပေါ်ကမဆင်းမှာစိုးတာနဲ့ ကတိ‌လွယ်လွယ်ပေးလိုက်မိတယ် ဟူး.... ဖုန်းခေါ်ပြီးအိမ်သေချာပြန်ရောက်လား မေးမှပါ'

တီတိတိ

'အင်းwang, အိမ်‌ပြန်ရောက်နေပါပြီ'

'ကို ဟယ်လိုတောင်မပြောရသေးပါဘူးနော်'

'မေးမှာကြို‌သိနေတာကို'

'ဟုတ်ပါပြီ, ကိုတောင်းပန်ပါတယ်နော် လိုက်မပို့ဖြစ်လို့'

'အရေးမကြီးပါဘူး'

'အိမ်သေချာပြန်ရောက်လို့တော်သေးတာပေါ့'

'စာလုပ်ရအုံးမယ်, ဖုန်းချလိုက်တော့မယ်နော်'

'အင်း, ကိုလည်းစာလုပ်ရမယ်'

တီ။

'ဒါဆို liu မနတ်မှတွေ့ ... ဖုန်းချလိုက်တာလား, စိတ်မြန်ပါပေတယ်'

Liuစားပေါ်၌ ဖုန်းကိုင်ထားလျှတ်
ကျောင်းဆင်းချိန်က အဖြစ်ပျတ်အား ပြန်တွေးနေ

'ကို ကားသွားယူလိုက်အုံးမယ်'

'ဘယ်မှာ ရပ်ထားတာလဲ လိုက်ခဲ့မယ်လေ'

'ရပါတယ် ခနလေးပဲစောင့်'

Wangထွတ်သွားပြီး

'အာ ငါမေ့နေတာ ကျောင်းနောက်ဘက်ကနေသွားလည်း ရောက်တာပဲငါ့အိမ်က, ပြန်ကွေ့လာရမှာ အလုပ်ရှုပ်နေအုံးမယ် လိုက်သွားလိုက်တာကောင်းမယ်'

'ရရဲ့လားxia'

'အစ်ကို'

'ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ'

'ညီမ ညံလို့ပါ'

Liuမှ မြင်၍ တခြားကားနောက်မှကွယ်ကာ ကြည့်နေ

'အိမ်လိုက်ပို့ပေးမယ်လေ'

'ဟုတ်'

'အကို့ကောင်မလေးနဲ့အတူပြန်ရမှာ ရတယ်မလား'

'ဒါဆို မလိုက်တော့ဘူး'

'ဘာလို့လဲ liuက သဘောကောင်းပါတယ်'

'ညီမက အကို့ကို သဘောကျနေတာကို အကို့ကောင်မလေးနဲ့တစ်ကားထဲစီးနိုင်ပါ့မလား'

'ဟူး ...'

Liuဆီသို့ ဖုန်းဝင်လာ

'ဟယ်လိုliu'