Koruma işe alındığı günden beri o gölgeyi hiç görmemiştim. Anlaşılan işe yaramıştı. Artık rahattım ve korumayada alışmıştım hatta arkadaş bile olmuştuk ona çok güveniyordum
Güvenimin boşa çıkıcağını hiç düşünmüyordum ama taki o güne kadar...
Koruma ve ben okula giderken koruma bir yol gösterdi ve oradan daha hızlı bir şekilde okula gidebileceğimizi söyledi başta biraz istemedim ama malesef o an okula geç kalıcağımızı fark ettim ve kabul ettim..
...Keşke kabul etmeseydim...
Çünkü tenha boş bir sokak arasıydı korkarak yürüyordum ve gölgeyi görüceğim diye çok korktum ve kısık bir sesle burası çok tenha diye korumaya seslendim..
Ama koruma umursamadı ve bende tek kalmaktan korktuğum için arkasından ilerlemeye devam ettim..
Bir süre sonra koruma burada duralım dedi.
Çok korkunç bir sokakta ben ve korumam
Bir süre bekledik ve korumanın telefonu çaldı..
Ve evet getirdim.. Hayır hayır kimse yok.. Evet bir o bir ben... Eee benim ödemem ne olucak?..
Diye konuşmalarını duydum ve kafamda bir acı hissettim gözümün önü kapkaranlık oldu son duyduğum şey ise..
??:_Tamamdır gerisi bende
Uyandığımda ise karanlık bir odada tek başımayım elim, ayağım ve ağzım bağlıydı konuşamıyordum sadece konuşmaya çalışıyorken garip sesler geliyordu konuşuyordum ama dışarıdan anlaşılmıyordu..
Olduğum yataktan yuvarlanarak kendimi yere attım ve orada bir şekilde ayağa kalktım..
Odadaki ışığa doğru gittim loş bir ışık vardı gittiğim yerde..
Gitmem uzun sürdü çünkü iki ayağım birbirine bağlıydı ve sadece bir yerden bir yere zıplayarak gidebiliyordum elimde ise plastik kelepçeler vardı.
Plastik kelepçelerle bakışırken aklıma sosyal medyada izlediğim video aklıma geldi iki kolumun direklerini iki yana ayırdım ve karnıma doğru getirip kelepçeyi karnıma vurdum ve kelepçeyi açmayı başardım..
Tam o anda ise kapının kilidinin açılma sesi duyuldu..
