rozwarstwione kształty drzew
rozrosły się: obco ㅡ płynnie ㅡ
na strukturze niebios-wszech
milcząc szeptem ㅡ utopijnie
rozedrgały przestwór zim
tnąc (na ukos!) zórz-sklepienie
wplatać się zaczęły w sny ㅡ
widnokręgów smug istnienie
kontur drzew przysłania dal:
bezkres toni rozebranej ㅡ ㅡ
zarys mgieł nie niknie ㅡ trwa
przestwór nocy rozpłatanej
CZYTASZ
słowa-szkic //𝒑𝒐𝒆𝒕𝒚𝒌𝒂
Poesiepoezja lotów Ikara ale tych słono-morskich "[...]myśl człeka Zrazu wiele ma krasy, lecz gdy się rozsypie W garść spaczonych wyrazów, które znów poszczypie Pióro zatrutym żądłem - i tak porozwleka Po bladych stepach księgi - coż z tej pastwy gadu ...
