Izmir'den ayrılmak çok zordu benim için. Fakat yeni bir hayata alışmak ve biryerden başlamak zorundaydım. Bazen hayat insanın istediği gibi devam etmiyor bunu hepimiz biliriz. Gitmek ve kalmak Arasında seçim Hakkı sunuyor.
O kadar sıkılmıştım ki sesli bir şekilde şöyle dedim:
'Offf kafamdaki bu boşlukları doldurmam gerek' dedim. Ve hemen aklıma kulaklık ve şarkı geldi .
Yalnızlığımızı ve yaralarımızı bunla kapatabiliyorduk. Hemen çantamın ön Tarafından kulaklığını çıkarıp telefonuma taktım. Ve DUMAN dinlemeye başladım. O adamın sesi huzur veriyordu. Aynı şey gibi evet itiraf ediyorum.
Ceren gibi...
