BİLMEZDİN

" BEN BÖYLE DEĞİLDİM "

Böyle değildim ben küçükken. Annem gözünden bile sakınırdı beni. Zarar görmemi istemezdi. Kimseye değişmezdi beni. O kadar çok severdi. Bunun nedeni babamın küçük yaşımda ölmesiydi. Biliyordum. Hem annelik hem babalık yaptı bana. Şimdi ise o da öldü. Kimsesizim şimdi. Gerçi "O" hep yanımda. Fotoğrafları yani. Masamda, kalem kutumda, odamın duvarlarında. Hep burada işte. Ona çok aşığım ve hiç bir zaman kimseye söylemeyeceğim.

Daha 18' ine yeni basmış bir genç kızım ben. Hayatımda bir hareket yok. Okuyorum. Gerçi okulada yağız için gidiyorum ya neyse.

Yine bu sabah aynı şeyler.. Kalk birşeyler ye ve üstünü giy. Daha sonra okula git.

18' imdeyim. Ama bu evde tek kalıyorum. Bu ev annem ve babamdan kalan tek hatıra bana. Her eşyanın ayrı bir değeri var bende. Tabiki kendi evimizdi. Yoksa sadece okuldan sonra gidebildiğim part-time işimle bu evin kirasını da ödemem beklenemezdi.

Üstümü giyindim. Çantamı dünden hazırlamıştım. Bu zamandan kazanmamı sağlıyor. Bunu yapmayı seviyorum doğrusu. Kapıyı açmamla beraber tanıdık gelen bir ses kulağımı doldurken gözlerim aniden bu sese doğru yöneldi.

Kulaklarımı tırmalayan ses karşı komşumun kızı İlayda 'nındı. Onunla aynı okuldaydık. Ama ondan pek hoşlandığım söylenemez doğrusu.

"Ece !" dedi birden. Karşılık vermemi beklemeden atıldı.

"Bugün okulda tiyatro seçimleri var. Seçilene ünlü bir tiyatrocuyla tanışma fırsatı veriyorlar. Ben katılacağım. İstersen beraber gidip adımızı yazdıralım.

"Hayır. Olmaz. Böyle şeyler bana göre değil !" diye atıldım.

"Neden hemen geri çeviriyorsun ? Bence eğlenceli olabilir. Ayrıca kazanma şansımızda yüksek. Sadece 1-2 kişi katılıyormuş. 12-B den Yağız, 12-C den de Onur Ve Zeynep biz d......"

Konuşmasını bitirmeden "Yağız mı !" diye atıldım.

"Evet. Dedi. O çocuktan hoşlanan gerçekten çok fazla bu yüzden tiyatro seçmelerini izlemeye birçok kız geleceğini tahmin ediyorum." dedi.

"Evet. Hm. Olabilir. Yani. Doğrudur. Diye birşeyler geveledim. Ama bu alışık olduğum bir durumdu çünkü Yağızın ismini her duyduğumda ne dediğimi bilemezdim..

İlayda cevap bekleyen gözlerle bana bakıyordu.

"Katılalım mı? Yoksa katılmayalımmı ?"

"Ben.. Bilmiyorum..." dedim şaşkın bir ifadeyle. "Daha önce hiç bi tür oyunda yer almadım. Ayrıca ezberimde çok kötü."

Napıyorsun Ece ! Dedim içimden. Yağızda seçmelere katılıyordu ve belki onunla konuşma hatta aynı oyunda yer alma fırsatı yakalayabilirdim. Ama ben hala kararsızdım..