"Sınav süreniz 10 dakika! Diye bağırdı aniden öğretmen. Şuna bak. Hem sürpriz sınav yapıyor hemde on dakika veriyor..
Ne! 10 dakikamı diye geçirdim içimden. Kafama daha yeni dank etmişti. Jeton köşeli bende :) Derken hoca birden tahtaya birşeyler yazmaya başladı. "Geçirin!"dedi. Yazmaya başladım. Allahım ne biçim sorulardı bunlar. Sanki özellikle bu kadar zor hazırlamıştı.. neyse artık başladık.
Birkaç dakika sonra soruları yazmayı bitirdik. "Süreniz başladı" dedi öğretmen. 10 dakika, sadece 10 dakikan var ece. Çabuk olmalısın. Diye geçirdim içimden..
10 DAKİKA SONRA
Başladığım zamanki kağıtla şimdiki kağıdım arasındaki tek fark soruların olmasıydı. Kalem bile oynatamamıştım. Öğretmene kağıdı çekinerek verdim. Sınav boyunca yağızı düşünmüştüm ve kağıda yağız yazmamış olmayı umuyordum.
........
Zil çaldı.İlk tenefüstü ve ben daha hiçbirşey yememiştim. Karnımı doyurmak amacıyla kantine doğru ilerledim. Sıraya girdim..
Yağız sıradaydı ve ben sıraya girip girmemekte kararsızdım. Ve tuhaf bir şekilde ayaklarım kantinin önündeki bir masaya gitmek ister gibiydi. Masada kerem oturuyordu. Yanına gittim.
E: Selam.
K: Selam.
E: Burada tek başına ne yapıyorsun?
K: Buraya oturmak için birşey yapmam mı gerekiyor Ece? :)
Yüzünde tatlı bir gülümseme vardı. Neden bilmiyorum ama sınav zamanından beri bu çocuk aklımda kalmıştı.
E: Yok, yani şey. Arkadaşını falan bekliyorsun sandım da.
K: Gerçekten mi?
E: Evet.
K: 4 yıldır aynı sınıftayız ece. Beni hiç yanımda bir arkadaşla gördün mü?
E: Hayır, yani bilmiyorum. Çok tuhaf değilmi? 4 yıldır aynı sınıftayız ama ödevler haricinde hiç konuşmamıştık öyle değil mi?
K: Evet. Biraz tuhaf. Yani sana göre tuhaf aslında ben alışkınım kimseyle konuşmamaya. Çünkü sınıfta hep inek ve aptal veya saf durumunda tanınıyorum ve bana kimse yaklaşmıyor. Ama alışkınım..
Zırrrrr !! Zil çalmıştı. Beraber sınıfa gittik. Tabi konuşmaya dalınca birşeyler yemeyi unuttum. 2. Derse giriyoruz.. Diğer ders seçmelere adımı yazdıracağım. Yağızda orda olacakk .. Daha ne isterim ki hayattan ?
.......
Dersten çıktık. Bu teneffüs yemeğimi yiyeceğim düşüncesiyle tekrar kantine doğru yol aldım. Etrafa bakındım yağız yoktu. Sıraya rahatça girdim. Yemeğimi aldım ve yemek üzere bir masaya oturdum. Kerem bir süre sonra yanıma geldi.
"Oturabilir miyim ?" Dedi. Sırıttım ve tam karşımdaki sandalyeyi elimle gösterdim.
K: Çok iyi birisin.
E: Nereden anladın?
K: Gözler ece. Gözler herşeyi anlatır. :)
Nedenini bilmediğim tuhaf bir his oluştu içimde. Bu çocukta farklı birşey vardı.. Çok farklı..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİLMEZDİN
Teen FictionArkadaşlar Hikayeye Lütfen Oy Veriniz Bir De Yorumlarınızı Eksik Etmeyiniz Teşekkürler :))