Superfamily |Stony|

~Dear Brother~

BÖLÜM MÜZİĞİ -SWEATER WEATHER

Şimdi bazı şeyleri suskunlukla 

Geçiştirme zamanı.

...

Günün ilk saatlerinde Harley Peter'in odasına  sessizce girmişti. Odasının darmadağın olduğunu görünce bir hayli şaşırmıştı. Babasıyla ne konuştu da bu hale geldi merak ediyordu. Devrilmiş armutlardan birini düzeltmiş ve kardeşini izlemeye başlamıştı.

Küçücük bir şeydi ve fazlasıyla cılız gözüküyordu. Harley gerçeklerle yüzleşecek cesareti yaklaşık 10 dakika sonra  kendinde bulmuş ve armuttan kalkarak Peter'in vücudundaki yaralara bakmak adına başına dikilmişti.

Peter'in sırtı ona dönüktü bundan faydalanarak bol sweeti uçlarından hafifçe kaldırdı ve sırtına bakmaya başladı. Gözleri sırtını taradığında ağzından koca bir inleme dökülüverdi. Ellerini hızla ağzına kapattı ve geri geri giderken ayağı takılıp kalça üstü yere düştü. Peter birkaç mırıldanma çıkarmış battaniyesini yüzüne kadar çekip uyumaya devam etmişti. Sırtı morluklarla kaplıydı ve çoğu yeri çürümeye yüz tutmuştu.  Tanrı aşkına o evde neler yaşamıştı böyle, bu küçük sıska bedeniyle nasıl acılara göğüs germişti? En kötüsü de küçük kardeşi acı çekerken o  bu zamana kadar mutlu mesut bir hayat yaşıyordu ...

Sevgili kardeşi uyurken o kadar masum gözüküyordu ki, yatağında yan yatıyordu bu yüzden de dudakları büzülmüştü, hafif çatılmış kaşlarıyla Rönesans tablolarını aratmıyordu. 

Harley telefonunun alarmı çalınca yerinden sıçradı ve alarm olduğunu kavrayınca telaşla kapattı.  Peter uyandı mı diye baktı, ancak o uykusuna devam ediyordu. 

"Cidden de uykusu derin olmalı." diye düşündü ve ayağa kalktı kuyruk sokumu  fena halde sızlıyordu sızlayan yeri kaşırken Peter'in başucuna çoktan gelmişti. Yanlış anlaşılmasın ve rahatsız olmasın diye seslenerek uyandırmayı denemişti.

''Peter, hadi uyan kardeşim. Saat sabahın 7'si ve ilk gününden geç kalmak istemezsin değil mi?'' Pete huysuzlanıp yorganı başına kadar çekince uykucu biri olduğundan emin oldu. Yatağının uç kısmına geçerek yorganı hızla Pete'den çekip almış tepkisini ölçmeye çalışıyordu. Pete artık sinirlenmeye başlamıştı ki sırtını kapıya dönmüştü. Ama Harley onu uyandırmakta o kadar kararlıydı ki Peter'in cama dönük olmasından yararlanarak perdeleri açmıştı. Bu seferde güneş ışınlarıyla boğuşan Pete, artık uykusunun onu terk ettiğini net bir şekilde hissetmişti.

 Yatağında hızla doğruldu ve gözlerini ovalamaya başladı bu anı ölümsüzleştirmek isteyen fırsatçı Harley, kardeşinin fotoğrafını çekmişti. Harley'in ne yaptığını fark eden  Peter ise, bağırmaya başlamıştı.

''HEY SİL ONUU!!'' ama Harley çoktan tekmelerini kıçına vura vura odadan kaçmayı başarmıştı. Peter ağzında birkaç küfür mırıldanmış yatağının üzerinden inmişti. Odasındaki banyo da uzun uzun yıkanmış dün gecenin kalıntılarından arındığını hissedene kadar vücudunu yıkamıştı. Sıcak suyu kapatmış havlusunu beline dolayıp odasına girmişti dolap kapağına asılmış uzun ve kısa kollu formalardan uzun olanı üzerine geçirmiş saçını havlu yardımı ile kurutmuş ve aşağı inmek üzere yeni okul çantasını eline almıştı.

 Aşağı kata inen merdivenleri kullanmış yemek masasında yalnız oturan kardeşinin tam karşısına oturmuştu.

''Günaydın kardeşim iyi uyudun mu ''dedi Harley dalga geçerek bu sabah ki uyandırıştan sonra Pete onu dövmediği için şükretmeliydi açıkçası.