"အမေ ကျွန်တော်မြို့တက်ပြီး အလုပ်လုပ်ချင်တယ်..."
ကျားသားမိုးကြိုး။ သူ့သား ရဲ့ပါးစပ်ကနေထွက်ကျလာတဲ့ အလုပ်လုပ်မယ်ဆိုတဲ့ စကားတစ်ခွန်း။ ဒါတောင် ရွာမှာမဟုတ်ဘူး။ မြို့တက်မယ်ဆိုပဲ။
"ပြောပါဦး...နင်က မြို့တက်ပြီး ဘာလုပ်မှာလဲ..."
"ဘယ်လိုလုပ်သိမှာလဲ အမေရ...အရင်ဆုံးသွားကြည့်ပြီးတော့မှ သင့်တော်တာကို လုပ်ရမှာပေါ့..."
"နင်က ဘာစိတ်ကူးပေါက်ပြီး အလုပ်လုပ်ချင်သွားတာလဲ..."
သူ့အမေမေးတော့ ငကျန့်ပြုံးသည်။ စိတ်ကူးထဲမှာလည်း ရွာတောင်ပိုင်းက ဝိုင်းစိန်နဲ့ နှစ်ယောက်တစ်ကမ္ဘာတည်နေသည့်ပုံတို့က အထပ်ထပ်ပေါ်လို့လာသည်။
လူမိုက်ကြီး ငကျန့် ဆိုးတာတော့တော်တော်ဆိုးတယ်။ သို့ပေမယ့် ဆန်စက်ပိုင်ရှင် သူဌေးကြီးရဲ့ သမီးဖြစ်သူ ဝိုင်းစိန်လေးအပေါ်တော့ ကြင်နာတတ်တယ်။တစ်ခါတစ်လေကျတော့ ငကျန့် ပေါက်ပေါက်ရှာရှာတွေးမိသား။ ဗိုလ်အောင်ဒင် သီချင်းက သူ့အချစ်ကိုများဖော်ကျူးရေးဖွဲ့ထားသလားပေါ့။ ဘာတဲ့ လူကြမ်းကြီးပေမယ့် အသည်းကတော့ နုပါတယ် ဆိုပဲ။ တကယ်ကို စာသားတွေက သူနဲ့ အကိုက်ပဲ။
"ကျွန်တော် ဝိုင်းစိန်ကို တင်တောင်းမလို့..."
"အလိုလေးတော့...! ဟိုက သူဌေးသမီး သူက နင့်ကို ကြိုက်လို့လား..."
"ဪ ကျွန်တော်လည်း ကြိကြိတက်ချမ်းသာသွားရင်တော့ ဝိုင်းစိန်ပြန်ကြိုက်မှာပေါ့..."
"နင်ရယ် တန်ရာတန်ရာ လုပ်စမ်းပါ...တခြားအပျိုလေးတွေလည်း ရှိပါတယ်ဟယ်...သူ့အဖေက နင်နဲ့ သဘောတူမှာမဟုတ်ဘူး..."
"အမေ အချစ်ဆိုတာ တွေ့ကရာလူကိုပေးရတာ မဟုတ်ဘူး...ကျွန်တော့်အသည်းဟာ ဝိုင်းစိန်လေးအတွက်ပဲဗျ...ဟ...ဟ..."
လူမိုက်တွေ ရယ်သည့် အသံမျိုးဖြင့် ငကျန့် ရယ်မောလိုက်ပြီး ရွာထဲသွားဖို့ပြင်လိုက်၏။ အကြောင်းကား နေ့ခင်းကြောင်တောင် သူကြီးရဲ့ နွားတစ်ရှဉ်းကို သွားခိုးပြီး ရောင်းစားရငွေဖြင့် မြို့တက်ဖို့ဖြစ်သည်။
YOU ARE READING
ချုံချင်းလူမိုက်ကြီး
Fanfictionမြန်မာမှုပြုထားသည့် mini ဖြစ်ပါသည်။ ကြိုပြောထားပါမယ်။ ပေါက်တတ်ကရတွေပါ ။ ဖတ်လိုက်ပြီးမှ... အချိန်ဖြုန်းမိတယ်လို့ မပြောပါနဲ့ ။ 😛 မည်သည့် platform မှာမှ share ခြင်းမပြုရ။ Cover Photo Crd:
