Part2

20 2 0
                                    

မနက္ခင္းသည္႐ွန္ဟိုင္းၿမိဳ႕တြင္ေနေရာင္ျခည္သည္။ေတာက္ပၾကသည္။လွပတဲ့ဆည္းဆာကလူတိုင္းရဲ႕ႏွလံုးသားထဲမွာေႏြးေထြးၾကသည္။
လမ္းမွာ ကိုယ္ကာယေလ့က်င့္သူကက်င့္ၾကသည္။ေကာ္ဖီဆိုင္ထိုင္သူကထိုင္ၾက။Companyသြားသူကသြားၾကသည္နဲ႔႐ွန္ဟိုင္းၿမိဳ႕မွာစီကားသည္။လူဦးေရမ်ားျပားလွသည္။ၿမိဳ႕ျပႀကီးေတြမွာ လဲအရမ္းကိုလွပၾကသည္။

သို႔ေသာ္ CEO (ပိုင္လုေဝ) အခန္းထဲတြင္ေတာ့

"ကြၽန္ေတာ္အတက္ႏိုင္ဆံုး ျမန္ျမန္လုပ္ေပးပါ့မယ္ သူေဌး"

ေအးစက္ၿပီးရက္စက္တဲ့မ်က္လံုးေတြမွာ မန္ေနဂ်ာလင္း ေၾကာက္ဒူးတုန္ေနသည္။ဘယ္ူ႔ကိုမွစကားအမ်ားႀကီးမေျပာတက္တဲ့ ပိုင္လုေဝတစ္ေယာက္ကေတာ့ ေအးေဆးစြာထိုင္ေနသျဖင့္လက္ထဲမွာေဘာ့ပင္ကို စားပြဲနဲ႔ေတာက္ေနသည္။ အခန္းထဲမွာေဘာ့ပင္သံနဲ႔တင္ႀကီးစိုးေနသည္။မန္ေနဂ်ာလင္းမွာေတာင္းပန္ရံုနဲ႔မတက္ႏိုင္ေပ။

"ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ သူေဌး ကြၽန္ေတာ္ဝန္ထမ္းသစ္ေတြထပ္ခန္႔လိုက္ပါ့မယ္"

"အဟက္"

ေလွာင္ေျပာင္တဲ့အသံမွာေအးစက္လွသည္။တစ္ဖကိသူကိုေက်ာခ်မ္းေစသည္။

"မင္းကိုငါရက္သတ္မွတ္ေပးၿပီးသားမလား ဘာေၾကာင့္အခ်ိန္ေတြၾကာေနတာလဲ ဟမ္ မင္းမသံုးက်ရင္ဘာေၾကာင့္မန္ေနဂ်ာလုပ္ေနလဲ အလုပ္သမားေတြအေပၚအျပစ္ပဲလႊဲခ်တက္တာလား လင္းေဟြ"

မန္ေနဂ်ာလင္းမွာေတာင္းပန္ရံုကလြဲရင္မတက္ႏိုင္ေပ။

"မင္းအေၾကာင္းကိုမင္းသိတယ္ေနာ္ သြားလို႔ရၿပီ"

"ဟုတ္ကဲ့ သူေဌး"

ပိုင္လုေဝတစ္ေယာက္မွာ ဝန္ထမ္းေတြရဲ႕အထပ္ကအႀကီးအကဲေတြကိုစမ္းသပ္ေနရတာျဖစ္သည္။သူ႔company မွာလူေတာ္ေတြပဲထားခ်င္သည္။ၿပီးေတာ့အလုပ္သမားမ်ားေပၚလဲတာဝန္ေက်တဲ့ႉေတြကိုပဲထားခ်င္သည္။သို႔ေသာ္မန္ေနဂ်ာလင္းမွာ အလုပ္သမားမ်ားေပၚအျပစ္လႊဲခ်တက္ေပ။အဲ့လိုလူမ်ိဳးကဘယ္လိုလုပ္ဝန္ထမ္းမ်ားကအလုပ္ကိုလုပ္ကႊာသေဘာမက်ေပ။သို႔ေပမဲ့သူလည္းသေဘာမက်ေပ။ဒီcompanyသည္အျမဲတမ္းနံပါတ္တစ္မွာေနေနတဲ့companyေလ။အဲ့လိုမ်ိဳးကိုထိန္းသိမ္းဖို႔ကေတာ့သဘာဝပဲျဖစ္သည္။

Villain မက ၾကာပန္းျဖဴရဲ႕မ်က္ႏွာဖံုးကိုခြာခ်ျပမယ္Where stories live. Discover now