Real, Andrea.
Hindi ko alam kung totoo ba itong nakikita ko. Kung sya ba talaga ito. Hindi ako makapaniwala.
Gwapo talaga sya. Bagay sa kanya ang Red V-neck shirt nya.
Gulat na gulat din sya.
"I thnink I'm lost. Hahaha. Room 180 right?"
Tanong nya sa akin.
"Yes Gabriel. Room 180."
Sagot ko sa kanya.
Agad kong kinuha ang phone ko. Tatawagan ko si Dad. Sino ba talaga ang 'partner ko' ?
Calling Dad..
"Hello anak?"
"Dad! Sino po ba yung partner ko?"
Nakita kong tumabi sa akin si Gabriel habang kumakain ng pringles.
"Si Gabriel Drew Anak. Our biggest rival. Hahaha! Amazing right? Our companies will murge pag kasal na kayo!"
What??
"Seriously Dad? Okay po. Uhm. Bye"
Agad kong in-end. Totoo ba talaga to?
"Anong sabi?"
Tanong nya sa akin.
"Do you know about this Gab? Kaya mo ba ako sinita sa mall kasi alam mo na ako si Andrea Sy?"
Pinrangka ko na sya. Since kami naman yung mag partner, dapat walang secret.
"No! Hell no Andrea! Wala akong alam! Ang alam ko lang kailangan kong pumunta dito sa Canada para samahan ang Fiancé ko. Malay ko bang ikaw pala yun!"
"So, magpalakasal ka lang sa iba ng ganun anun lang pag hindi ako ang nandito?"
"Of course not! Mabuti nga at ikaw eh"
Alam kong nagblu-blush ako ngayon!
"A-Anong mabuting ako?!Tsk!"
Pumunta ako sa sala para makataas doon. Hay! Awkward moment !
"Andrea? May problema ba tayo?"
Ayan na naman sya. Ano bang poblema ko???
"Hah? Wala no!"
"Anong wala? Eh nakasimangot ka nga eh!"
Wala akong ganang makipagtalo sa kanya.
Pumunta nalang ako sa kwarto ko at nagkulong buong hapon.
Nagising ako dahil may kumakatok sa pinto. Tsk disturbance!
"Andrea, get out. You have to eat. I cooked dinner"
Wala akong gana.
"I'm full Gab!"
"Don't be silly Andrea!"
Uhhh!!!!
Imbes na makipagtalo pa ako sa kanya ay lumabas nalang ako.
"There you are! Come.."
Naglakad kami patungo sa kitchen. Inakbayan nya ako, tumigil ako sa paglalakad at tinignan sya ng matalim.
"What are you doing?!"
Tanong ko sa kanya.
"What? Being sweet I guess?"
"Sweet mo mukha mo! Che!"
Iniwanan ko na sya roon at nagmartsa ng mabilis sa kusina.
"Sungit nito. Hahaha!"
Tumatawa sya habang ina-arrange ang mga plato sa mesa.
"Hindi ako masungit Gabriel. I'm not in the mood. So, back off!"
Feeling ko walang epekto sa kanya ang sinasabi ko.
"Andrea, first night natin to together. Can't we just relax first and let go of everything else. I want to be with your soft side not your rude side. Okay?"
Wew!
"First night together??! Ano tayo? Mag asawa?"
Natawa sya at umupo sa upuan na nasa harapan ko.
"I mean, here we are. We're together in this little place. And we know na meron tayong future. What else do you want me to say? Ganon talaga. Your father is so excited. He doesn't even mind kahit tayo lang dito. He's happy Andrea."
Sinali pa nya dito si Dad. Tsk! Bakit ba ganito????
"Tsk! I don't know Gabriel! Kaya ako nagkakaganito. I am not really okay with this. Awkward ito!"
"Ikaw lang ba? Ako rin Andrea. So stop acting na ikaw lang ang nalilito. But, I must say na okay lang ito para sa akin. After all, I like you."
Bigla akong napatingala sa kanya.
"W-what?"
"Don't be flattered. Hahaha. I know you like me too. Let's eat?"
Wala akong nasabi. Sinubo ko agad yung pagkain ko. What was that???????
"Your father went to our humble crib. He said he was watching us by agents. He said he wants you to settle down and find your real self. He told my parents that we are good together. My mom was very excited to know you and my Dad? He was so shocked and very happy. He told me that I should do my part. He saw na okay tayo sa isa't isa. Remember the Manager? He's my Father's childhood friend. He told Dad na may 'spark' daw tayo. So, that's it. It's also good for our companies since we are rivals, we could murge to beat our bigger rivals. To reach their stand. Kaya, I agreed. And I also agreed marrying you."
Halos mailuwa ko yung kinakain ko.
"Marry me??! It's not just about the company Gab!"
"I know. I like you to be my wife."
Nagulat ako. Seryoso ba sya?
