Sa tuwing iniisip ko na aalis na ako at iiwan ko siya nasasaktan ako. Hindi ko gustong umalis pero wala akong magawa dahil isa lang akong anak na taga sunod sa magulang. Legal ang relasyon namin ni kat kila mom at dad at tanggap siya nila.
Tahimik at nakatingin lang siya sa bintana.
Alam kong nalulungkot siya sa pag'alis ko kahit hindi niya sabihin.
"Paul?"
Hmmm?
Wag kang titingin sa iba huh! Tapos wag mo akong kakalimutan. Magpromise ka. Natawa ako sa sinabi niya.
Opo prinsesa ko, Promise hindi ako titingin kahit na kanino at Promise ko sa sarili ko na hindi kita kakalimutan.
Nakatingin pa din siya sa bintana. Hindi ako tinitignan.
Mamimiss ko yung pagiging childish at pagiging amazona niya.
Yung pagiging selosa niya at yung mga kurot niya sa tuwing nakikita niya akong nakatingin sa iba.
Yung mga kagat niya sa kamay ko sa tuwing hindi ko siya pinapansin.
Mamimiss ko lahat ng katangin na meron siya.
Hindi ko napansin na nandito na kami sa airport dahil buong byahe lang akong nakatitig kay kathy at buong byahe din niya akong hindi tinitignan.
Nilabas na ni kuya joseph yung mga bagahe ko.
Hindi niya pa din ako tinitignan at tahimik lang siyang nasa tabi ko.
30 mins. na lang at tuluyan kuna siyang iiwan dito sa pilipinas ng 7 year's.
Blah blah blah blah........
Tinawag na yung flight ko. Ito na! Ito na ang oras para magpaalam na ng tuloyan sa taong mahal na mahal ko.
Aalis na ako kat. Mag'iingat ka dito, wag mong pabayaan yung sarili mo at wag mo akong pagpapalit sa iba. Mahal na mahal na mahal kita.
Hindi ko mapigilan ang umiyak ngayon. Sobra ko kasi siyang mamimiss. Tahimik lang siyang nakinig sa mga sinabi ko.
Naglalakad na ako palayo sa kanya ng sumigaw siya.
MAMIMISS KITA NG SOBRA SOBRA.
YUNG MGA PROMISE MO SA AKIN GAWIN MO. MAHAL NA MAHAL NA MAHAL KITA. yumuko siya pagtapos niya isigaw yun. Alam ko umiiyak siya ngayon.
Tumalikod na siya at nagsimula ng maglakad. Tumakbo ako para habolin at yakapin siya sa huling mins. na makikita ko siya at mayayakap. Pinunasan ko yung mata niya na basang basa na dahil sa mga luha niya tsaka ko siya hinalikan sa noo. At muling nagpaalam sa kanya.
Ito yung last na makikita at mayayakap ko yung babaeng mahal na mahal ko. Mamimiss kita ng sobra KATHY FERNANDEZ.
Sana pag'uwi ko mahal mo pa din ako.
Sana pag'uwi ko ako pa din yung nag'iisang prinsipe at super hero ng buhay mo.
Sana maging okay ang lahat.
Lahat ng PROMISE na binitawan ko gagawin ko at hindi ko kakalimutan.
Dahil pag'uwi ko isang PROMISE ang hinding Hindi niya makakalimutan sa buong buhay niya dahil yung araw at oras na hihingin ko yung kamay niya sa magulang niya. At ihaharap ko siya sa altar at sa mga mahal namin sa buhay.
Sana talaga pagbalik ko akin ka pa.
At sana mabilis lumipas ang pitong taon pagdating ko sa US na kahit alam kung matagal yun.
----
It was 7 year's ago
7 year's kong hinintay yung pangako niyang babalik siya dito.
7 year's akong nanghihinayang at umaasang babalik siya.
Genun pala yung pakiramdam pag may isang importanteng tao na nawala sayo.
MASAKIT
Masakit kasi, malayo siya sa akin.
Masakit kasi, umaasa akong babalik siya.
Masakit kasi, naghintay ako ng pitong taon na babalik siya.
At ang masakit pa dun nag PROMISE siya sa akin na babalik siya.
Pwera na lang kung nakalimutan niya ako at ang pangako niya.
Sabagay, hindi naman natin alam kung nagbago na siya o genun pa din ba siya.
Ano na ba? Maghihintay na naman ba ako ng another 7 year's para sa kanya?
Ako nga pala si Kathy Fernandez. I'm already 23. Mag24 na ako this coming April 25. I'm still hoping for him to come by and I just want him to be enjoying my 24 birthday with me. To be one of my lucky-24 guys to dance with...
I just missed you Paul.
------------------------------------------------------------------------
Natapos kuna yung first part ng story:)))))))
Enebeyen <3
