Sabaha kadar Esra'yı izlemiştim.Onu uyurken izlemek beni en mutlu eden şeylerden biriydi.Elimi karnına koydum.Benim bebeğimin bebeği olacaktı.Ben baba olacaktım.Hem çok mutluyum Hem de çok korkuyorum.Ya onları koruyamazsam düşüncesi hiç aklımdan çıkmıyordu.Daha fazla kendimi bu düşüncelerle sıkmak istedim.Onlara hiç bir şey olmayacaktı.Kalkıp Esra'ya kahvaltı hazırlamaya gittim.Daha önce Londra'ya gelmiştim.Burada bir türk pastanesi vardı.Hatta sahibiyle de o seyahatimde tanışmıştım.Esra uyanmadan oraya gidip açma,simit,poğaça,kurabiye,pasta...kısacası Esra'nın seveceği her şeyden aldım.Eve geldiğimde uykucu sevgilim hala uyuyordu.Bende kahvaltının son dokunuşlarını yapıp Esra'nın yanına gittim.Bir kaç kere öpücük kondurdum sonra seslendim ama uyanmadı.Bende bebeğimizle konuşmaya başladım.
Esra'dan
Ozan'ın öpücükleriyle uyanmıştım ama gözlerimi açmadım.Ne yapacağını merak etmiştim.Bir süre sonra seslenmeye başladı.Ben yine gözlerimi açmayınca pes etti ve birkaç saniye sonra da elini karnıma koyup konuşmaya başladı.
Ozan:Babacım annen ne kadar uykucu değil mi?Sende öyle misin acaba?Acıktın mı?Annen ve senin için çok güzel bir kahvaltı hazırladım.Keşke bizi duyabildiğin gibi cevapta verebilsen.
Esra:Ozan doğunca da hemen cevap veremeyecek biliyorsun değil mi?
Ozan:Esram sonunda uyandın.
Esra:Aslında çoktan uyanmıştım ama...
Ozan:Demek benimle oyun oynadın.
Bana yaklaşmaya başladı.
Esra:Tam öyle söylenemez aslında...Ozan sen ne yapıyorsun?
Cevap vermedi.İyice yanıma sokuldu.
Ozan:Bunun bir cezası olmalı.
Esra:Ya Ozan ben sana ne dedim!Bebeğimiz her şeyi duyuyor dedim ama sen hala...
Ozan:Esra senin de aklın fikrin oradaymış.Ben farklı bir şey düşünmüştüm.
Esra:Ne düşünmüşt...
Dememe kalmadan beni gıdıklamaya başladı.
Esra:Ozan dur yapma,tamam özür dilerim.Hahahahaha Ozann bebeğimize bir şey olacak dur artık.
Ozan hemen durdu.
Ozan:Esra sen ciddi misin?Ben özür dilerim,bilmiyordum.Hadi hastaneye gidiyoruz.
Çok telaşlanmıştı.Keşke öyle söylemeseydim.
Esra:Ozan dur sakin ol,sadece şakaydı.
Ozan:Esra ben özür dilerim.
Esra:Asıl ben özür dilerim.Bebeğimizle ilgili şaka yapmamam gerekirdi.
Yaklaştım,öpmeye başladım.Bir süre sonra ayrıldık.Telefonumu almak için komedine uzandığımda hazırladığı kahvaltıyı gördüm.Ozan oraya baktığımı görünce tepsiyi yanıma getirdi.
Esra:Ozan sen bunları ne ara hazırladın?
Ozan:Siz uyurken Esra hanım.
Esra:Peki bunları burada nereden buldun?
Ozan:Burada bir Türk pastanesi var hatta sahibiyle de daha önce tanışmıştım.
Ben Ozan konuşurken çoktan yemeye başlamıştım.Çok özlemişim açma yemeyi.Canım sevgilim ya sabah sabah neler hazırlamış.
Esra:Sevgilim sen niye yemiyorsun?
Ozan:Seni izlemek daha keyifli.
Esra:Utandırmasana ya.
Yemeye devam ettim.Bitirdiğimde Ozan tepsiyi mutfağa götürdü,bende işe gitmek için hazırlanmaya başladım.
Ozan:Esram bugün işe gitmesen?
Esra:Olmaz sevgilim ama istersen sende benimle gelebilirsin.Zaten en fazla 2 saatlik bir işim var.
Ozan:Ben gelmeyeyim ama 2 saat sonra seni almaya gelirim birlikte yemeğe gideriz.
Esra:Olur.
Ozan:Şimdi seni bırakayım.
Esra:Sen hiç zahmet etme ben giderim.
Ozan'ı kendim gidebileceğime ikna ettikten sonra işe gittim.
Ozan'dan
Esra işe gitmişti.Akşam yemekte Esra Türkiye'ye dönmeyi istiyor mu öğrenmem lazımdı.İstemezse tabii ki bende gitmeyecektim.Esra'yı asla burada yalnız bırakamazdım.İşlerimi bir şekilde buradan yürütecektim.O ne istiyorsa o olacaktı.Eğer burada yaşamak istiyorsa burada yaşayacaktık.Biraz daha oturduktan sonra akşam için bir restorana rezervasyon yaptırdım.Daha sonra yapmam gereken işleri de yapıp Esra'nın yanına doğru yola koyuldum.
Oraya vardığım da Esra'yı aradım.Bir kaç dakika sonra arabaya binmişti.
Ozan:Hoşgeldin sevgilimmm.
Esra:Hoşbulduk hayatım.
(Dudağına öpücük kondurdum.)
Ozan:Nasıl geçti günün?Umarım çok yormamışsındır kendini.
Esra:Merak etme,yormadım kendimi.Gayet güzel bir gündü,asıl senin ki nasıl geçti?
Ozan:Seni özleyerek geçti benim günümde.
Esra:Yaa
Biz konuşurken yemek yiyeceğimiz yere gelmiştik.Arabayı teslim edip,masamıza gittik.
Yemek siparişlerimizi de verdikten sonra konuşmaya başladım.
Ozan:Esra,bir şey sorabilir miyim?
Esra:Tabi sevgilim
(Biraz bekledim)
Ozan:Türkiye'ye dönmek ister misin?
Esra:Tabi ki isterim Ozan,senin işin orada ben de burada sensiz yaşamak istemem.
Ozan:Gerçekten bunu istiyorsun değil mi Esra?Orada mutsuz olmanı istemiyorum.
Esra:Gerçekten bunu istiyorum Ozan.Evet burası çok güzel bir yer ama sanırım kendimi orada daha iyi hissediyorum.
Ozan:Böyle düşünmene sevindim.
Esra:Hem daha annemlere söylemedik,artık söylememiz lazım.
Ozan:Evet ya,bir de o var.
Esra:Annemin değil ama Zümrüt teyzenin vereceği tepkiden çok korkuyorum.
Ozan:Bende,umarım bizi çok zorlamaz.
Esra:Umarım,hatta ben Zeynoya bile söylemedim,biliyorsun o tutamaz kendini herkese söyler.Ama bence o Zümrüt teyzeden daha çok kızacak söylemediğim için.
Ozan:Üzme sevgilim kendini,emin ol herkes önce şaşırsa hatta kızsa da sonra çok mutlu olacak.
Esra:Olurlar değil mi?
Ozan:Olurlar tabii.
Yemekler gelmişti.Esra hızlıca yemeye başladı.O kadar tatlı görünüyordu ki.Yemeklerimiz bittikten sonra hesabı ödeyip eve gittik.Pijamalarımızı giyip yatağa girdik.
Esra hemen uyumuştu.Bende onu izleyerek uykuya daldım.
Umarım beğenirsiniz❤️
