2 Yıl Sonra
Esra'dan
Bahçede oturmuş yeni yürümeye başlayan oğlumu ve ona bir şey olacak diye arkasından asla ayrılmayan kocamı izliyordum.Bu görüntü dünyada ki her şeye bedeldi.Ben hayranlıkla onları izlerken çalan telefonumla onlardan gözümü ayırdım.Arayan Zeyno'ydu.Bu arada size Zeynep ile Musa'nın ve Elif ile abimin evlendiğini söylemiş miydim?Sanırım söylememiştim.Hatta Zeyno 3 aylık hamileydi ve biraz zor bir hamilelik geçiriyordu.Musa asla yanından ayrılmıyor Zeyno'ya gözü gibi bakıyordu.Abimle Elif'te bir süredir tatildelerdi.Ve gerçekten herkes çok mutluydu.Daha fazla bekletmeden telefonu açtım.
Zeynep:Esra nasılsın?
Esra:Ben iyiyim de sen iyi misin?Sesin kötü geliyor,bir sorun yok değil mi?
Zeynep:Var Esra var.
Esra:Ne bebeğe mi bir şey oldu yoksa?Hemen geliyoruz.
Zeynep:Ay Esra bir sakin ol ya bir şey olmadı bebeğe merak etme.Sorun Musa.
Esra:Musa mı?
Zeynep:Evet Musa.Sürekli bir şey isteyip istemediğimi soruyor,en ufak bir şeyde hastaneye gidelim diyor.Hatta geçen banyoda bana seslendiğini duymadım diye neredeyse kapıyı kıracaktı.Ne yapıcam ben bu kalan 6 ayda?
Esra:Ne güzel üstüne titriyor adam,niye rahatsızsın bundan bu kadar?
Zeynep:Rahatsız değildim hatta başlarda hoşuma bile gidiyordu ama bir süre sonra çok sıkıcı olmaya başladı.
Esra:Yani ne desem bilemedim.Ozan da böyleydi.Ne yaparsan değişmeyecek bu.Keyif almaya bak bu durumdan.
Zeynep:Diyorsun.Aman neyse ya,Atlas nasıl?Özledim kuşumu.
Esra:Ozan'la yürümeye çalışıyorlar.
Zeynep:Ya yerim onu.Esra akşam bize gelsenize?Çok sıkıldım boş boş oturmaktan.
Esra:Olabilir aslında,bir Ozan'a sorayım belki işi vardır.
Zeynep:Tamam,o zaman sorduktan sonra haber ver.
Esra:Tamam,dikkat et kendine.
Zeynep:Sen de dikkat et,görüşürüz
Esra:Görüşürüz.
Telefonu kapatınca Ozan yanıma geldi,yanağıma bir öpücük kondurdu.
Ozan:Neyi soracakmışsın bana bakalım?
Esra:Zeyno aradı çok sıkılmış bir de Atlas'ı da çok özlemiş.Akşam bize gelin diyor.
Ozan:Olur,hem Atlas da onları çok seviyor.
Esra: Tamam o zaman,ben birazdan haber veririm.
Ozan:Hadi Atlas'ın yanına gidelim.
Yerde oyuncaklarıyla oynayan oğlumun yanağına kocaman bir öpücük kondurdum.Biraz daha oynadıktan sonra Atlas'ın uykusu gelmişti.Eve girip Atlas'ı odasına çıkardım.Uyuduktan sonra odadan çıkarken Ozan'ın bizi izlediğini gördüm.Fark ettiğimi fark edince beni kendine çekip kapıyı hafif Aralık bırakacak şekilde kapattı.Ve dudaklarıma yapıştı.Uzun bir öpücükten sonra ayrıldık.
Ozan:Esra,diyorum ki biz Atlas'a bir kardeş mi yapsak?
Esra:Ozan Atlas daha çok küçük.
Ozan:Olsun Esra,birlikte büyürler işte.
Bir şey söyleyemeden tekrar öpmeye başladı bende karşılık verdim.Bir süre sonra ayrıldık.Ozan bana büyülenmiş gibi bakıyordu.
Ozan:Seni çok seviyorum Esram.
Esra:Bende seni çok seviyorum sevgilim.
Diyip başımı göğsüne yasladım.
Hayallerimizde ki SON
Ozan'dan.
Bende her şey böyle olsun çok isterdim.Ama olmadı,hayat bize bu kadar güzel davranmadı.Evet ben Londra'ya gittim ama biz kapıda ettiğimiz kavgadan öteye gidemedik.Aradan geçen yıllarda ben kendimi sadece işime verdim.Evet Zeynep ile Musa ve Ekrem ile Elif gerçekten evlendi.Biliyor musunuz,Esra abisinin düğününe bile gelmedi.Beni görmemek için abisinin düğününe gelmedi.İçimde onunla olabilecek şeylere dair hayaller o gün tamamiyle son buldu.O günden sonra Esra konusu asla açılmadı.Yani mutlu son diye bir şey yoktu ve asla da olmayacaktı...
Herkese merhaba.Öncelikle final bölümü geciktiği için çok özür dilerim.Büyük bir ihtimal bir çoğunuz mutlu bir son bekledi.Eğer sizi hayal kırıklığına uğrattıysam tekrar çok özür dilerim.Yine de umarım beğenirsiniz.Beni bu kısa yolculukta yalnız bırakmayıp okuyan herkese çok teşekkür ederim.Umarım başka hikayeler de yine buluşuruz.Hoşça Kalın...
