*Treasure Kaptanı Kim'in Seyir Defteri*
...
&/&
Haziran/1770
Eğer pişman olduğun bir şeyi düzeltebilseydin.. bu ne olurdu?
*Treasure Kaptanı Kim'in Seyir Defteri*
"Sen.. Sen sadece bana pişmanlığımı hatırlatmak için varsın."
JongHo bebeğimin kendi sınırlarına göre çok da yüksek olmayan yüksek notalarını duyunca verdiği tepkileri görünce dedimki
'Hskr. Bu çocuğun daha yüksek notaya çıktığı yerleri dinleyince nasıl tepki verir ki acep' aynı bunu dedumm.
Keyifli Okumalarr🥂
Sokak arasından ayrılıp evime geri döndüm. Bir yetime göre oldukça lüks bir hayatım vardı çünkü neredeyse 12 yaşımdan beri bir şeyleri çalıyor ve satıyordum.
Ailem yok. Bir sahil kasabasında yerli halk tarafından yağmurlu bir günde bulundum. Tam olarak denizin kıyısında, yosundan yapılmış bir kundağın içinde ve boynuma asılı duran bu kolyeyle beraber.
Bu kolye ebeveynlerimden aldığım ilk ve son şey mi bilmiyordum. Belki bunu onlar bile vermemişti. Tek bildiğim yolun başından beri benimle olduğu. O yağmurlu gecede tek başıma dururken yanımda olduğu.
O gece hiç beklenmeyen bir medcezir olmuş. Deniz, sanki dalgaları benden uzak tutmaya çalışıyor gibiymiş. Bunu bana sahil kasabasına yakın olan yetimhanedeki bakıcı söyledi. Ve ay.. ay yüzüme öyle bir yansıyormuş ki.. sanki güneşten aldığı ışığın beni ısıtmasını istiyormuşcasına elindeki bütün ışığı bana veriyormuş.
Benim adım bu. Luna. Dolunay anlamına geliyor. Ayın parıl parıl olduğu gecede bulunan bir kız çocuğa yakışacak bir isim. Luna.
11 yaşımda yetimhaneden kaçtım. Bu.. uzun bir hikaye. Bir yıl sonra ise bu işlere başladım. Bir çocuksanız ve aileniz yoksa geçiminizi sadece böyle sağlayabilirsiniz. Hırsızlık.
Önce küçük çaplı işler. Yankesicilik ve kapkaç gibi. Ve sonrasında daha büyük nesneler. Şimdi ise bir korsanın hazinesi.
Korsan hazinesi, varolmayan bir ada ve benzeri şeylere normalde inanacak biri değilim ancak onlardan biri olunca buna bir şekilde inanıyorsunuz. Bir yaranın hızlıca iyileşmesini sağlayabilirim.
Bazıları buna büyücülük, bazıları bakir kanın mucizesi ve bazıları ise tanrının hediyesi diyebilir ama benim için bir lanet.
Yetimhanenin bundan haberi olduğunda bir ilkyardım kiti gibi kullanılmaya başladım. Başta arkadaşlarımı iyileştirmek benim için bir zevkti ama daha sonrasında iyileştirdiğim kişiler arkadaşlarım değildi.
Kıyafetimin içine sokuşturduğum eski defteri düşüncelerimden arınıp çıkardım. Parmaklarımla kahverengi derinin üstüne kazınmış harfleri takip etti. HJ... Ardından defteri kapalı tutan ipleri açıp sayfaları çevirdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
