‘ရှင်ဖြူ!.. ရှင်ဖြူငယ် ရှိလား..’
‘ဆရာ ရှင်ဖြူက မနက် မလင်းခင်ကတည်းက.. တောထဲ သွားပြီ.. သူ့အဘွား နေမကောင်းဘူးလို့ ပြောတယ် သူ ဆရာ့ကို ပြောသွားတယ်လို့ ပြောတာပဲ’
‘အေး.. ပြောသွားတယ်.. ကျောင်းသားသစ် ရောက်လို့.. ရှင်ဖြူတို့အဖွဲ့က လူနည်းတယ် မဟုတ်လား.. ’
‘ဆရာပြောပါ.. ရှင်ဖြူက တာဝန်အားလုံးကို ကျွန်တော့်ကို လွဲပေးသွားတယ်’
‘ကျောင်းကို ဒုတိယအဖြတ်မှာ ရောက်လာတာ ဆိုတော့ စာလိုက် နိုင်အောင်လို့.. ရှင်ဖြူကို သေချာ ပြောပြချင်တာ သူ့ကို မိန်းကလေးလိုပဲ ကူညီပေးရမယ် ကြားလား’
‘ကောင်းပါပြီ.. ဆရာ’
‘ကဲ!.. အဲ့ဒါဆိုရင်.. စာသင်ချိန်တွေနဲ့ နေရာတွေကို လိုက်ပြလိုက်ပါ.. မိန်းကလေးနေရာနဲ့ ယောက်ျားလေးနေရာကို သေချာပြောပြပေးပါ မှားနေမယ်’
‘ကောင်းပါပြီ.. ဆရာ’
ဆရာပြောတဲ့ မိန်းကလေးလို ဖေးမရမယ် ဆိုတာကို မြင်လိုက်ရတော့မှ နားလည် သွားရသည်။ ခေါင်းကနေ ခြေထောက်ထိ ဖြူဖွေး နုဖတ်နေတဲ့သူက ဘယ်လိုများ ယောကျာ်းလေး ဖြစ်လာတာလဲ။ ပြီးတော့ ဒီကျောင်းက လေ့ကျင့်ခန်းတွေ အားလုံးကို ဘယ်လို လိုက်လုပ်နိုင်မှာတဲ့လဲ။ သူတို့အဖွဲ့တော့ သွားပါပြီ။
‘ငါက မင်းအိမ်စည်ပါ..’
တစ်ကိုယ်လုံးကသာ ဖြူဖျော့နေတာ လေသံက အမိန့်သံဆန်ပြီး မာမာဆတ်ဆတ်..၊
‘ငါက တော်ဝင်..သူကနန္ဒ..သူကသိပ္ပ..သူကစေတ..သူကစောရ’
‘ငါတို့က တစ်အုပ်စုထဲပဲ .. တစ်ဦးနဲ့ တစ်ဦး ဖေးမပေး ရမယ်လို့ ငါတို့ သိထားတယ်’
‘ခေါင်းဆောင်က ဘယ်သူလဲ’
‘ငါတို့ ခေါင်းဆောင်.. ခွင့်ရက်ယူပြီး ပြန်သွားတယ်.. သူက ငါတို့ထဲမှာ အတော်ဆုံးပဲ.. ဆရာက မင်းကို ခေါင်းဆောင်နဲ့ ထားချင်တာတဲ့.. သူပြန်မလာခင် မင်းကို ငါတို့ သိသလောက် တတ်သလောက် သင်ပေးမယ်.. သူလာမှကျန်တာ ဆက်လုပ်လိမ့်မယ်’
‘ဆရာတွေက ပြန်မသင် ပေးဘူးလား..’
‘မသင်ပေးဘူး.. ဒီကျောင်းက ခေါင်းဆောင်ပဲ တာဝန်ယူပြီး ပြန်သင်ပေးမှာ’
