A Charming Accident(on-hold)

5

V.

            Pag dating nya sa bahay, nandoon pa rin si Travis at nkahiga sa couch. Tulog pa rin ito. Inilapat niya ang kamay sa noon ng binata upang i-check kung may lagnat pa rin ito.

            Laking tuwa nya dahil hindi na ito mainit at mukhang magaling na. umakyat siya sa kanyang kwarto at nagpalit ng damit. Maayos na ang suot niya upang hindi na sya nito muling pgkamaln na katulong.

            White skirt na below the knee ang haba at green t-shirt ang napili niyang isuot na tinernuhan niya ng sandals. Nakulugay ang wavy nyang buhok.

            Pagbaba niya galing kuwarto ay tulog pa rin ang binata. Nagluto siya ng sopas para sa kanilang dalawa. Nag luto din siya ng fried chicken.

            Gumawa siya ng strawberry shakes. Maingay ang tunog na nililikha ng blender niya kaya naalimpungatan si Travis.

            Iminulat nito ang mga mata; Malabo ang paningin nito. Tanaw mula sa living room ang kitchen kaya nakita nito ang isang babae na gumagawa ng shake.

            Unti-unti ay lumilinaw ang paningin nito.

            Dahan-dahan itong bumangon sa couch at umupo. Pinagmasdan lng nito ang abalang dalaga.

            Napalingon si Oli uoang i-check ang kanyang ‘pasyente’.

            “hi, gising kna pala. Dinner is ready. Kain tayo,” plastic na pagyaya nya.

            Pinakikiharapan niya ito bilang tao; iyon lamang ang dahilan.

            Naka-set na ang table. Hindi mahiyain si Travis. Kaagad itong nag lakad patungosa hapag upang saluhan siya sa hapunan.

            Umupo it sa tapat niya. Naghari ang katahimikan. Tanging tunog ng mga kubyertos ang maririnig.

            Binasag ni Travis ang katahimikan.

“you must be…… Olivia right?”

            Nakatingin ito ng derecho sa dalaga. Tila namumukhaan siya nito. Pinamulahan ito ng mukha dahil naalala nitong siya rin ang babaeng pinagkamalan nitong katulong ng nakaraang gabi.

            Mas maliwanag lang ngayon at close nitong nakikita ang magande niyang mukha.

            Tumango lamang siya.

            “O’m sorry about last night. I was so tired and hungry, hindi ko sinasadyang mapagkamalan kang……”

            Napailing ito dahil sa hiya.

            “It’s all right, no big deal.”

            It’s a big deal for her kaya lang nagpapanggap siyang ayos lng.

            Muling nag hari ang katahimikan sa kanilang dalawa.

            Humigop ng mainit na sopas ang binata. Hindi nito maiwasang mapatingin sa magandang kasalo.

            “so what’s your next plan?” tanong nya.

            “what do you mean?” kunot-noong tanong nito habang kumakain.

            “of all places, why do you choose to be here? Where do you plan to stay after dinner? When are you gonna leave?” mataray na tanong niya.

            Muling sumiklab ang kanyang galit sa tuwing maaalala na kaya nandoon ang tangkad na binata ay dahil sa kuya niyang pakialamero ever.

            Tumigil ito sa pahkain upang magpaliwanag.

            “bago ako umalis sa Vegas, malinaw na sinabi sa akin ni Gary na kinausap ka niya at pumayag ka daw na ditto titira pansamantala habang naghahanap ako ng apartment na malapit sa bayan.”

            Napahawak sa noo si Oli at tumigil din sa pagkain. Pakiramdam niya ay siya nanaman ang magkakasakit.

            Kung pwede lang niyang sabihin na pakialamero sa buhay ang nakakatandang kapatid. Kaso hindi naman niya ilalaglag ang sarili niyang ka dugo kahit inis na inis siya. At kung sasabihin niyang hindi niya alam ang mga plano ni Gary baka masira ang pagkakaibigan ng dalawa at mawalan ito ng trabaho at siya pa ang sisihin. Lalo siyang guguluhin nito.

            “kaya alam kong alam mo na darating ako rito. So prepared ako sa upa at sa lahat dahil alam ko na pumayag ka. Hindi ako susulpot dito basta-basta kung hindi mo alam, kaya nmn nagulat ako sa reaksyon mo kagabi na parang hindi mo ako inaasahang dumating,” dagdag nito.

            “alam mo, mahabang kuwento at gugulo lalo ang lahat kapag sinabi ko pa sa’yo ang mga bagay-bagay tungkol sa ugali ng kuya ko at ang pakikialam niya sa buhay ko.”

            “I don’t understand.”

            Nkakunot-noo ito habang umiinom ng tubig.

            “you don’t need to understand. Total nandito ka na. Welcome to my home.” Pagka sabi ni Oli nito ay sinabayan pa nya ng plastic na ngiti.

            “thank you.”

            Lumuwag na ang kalooban ng binata.

            “so how much is my rent?”

            Hindi na ito makapag hintay kung magkano ang babayaran sa pananatili sa magandang bahay na iyon.

            May presyo kaagad na pumasok sa isip ng dalaga.

            ‘five thousand pesos a month. Kasama na doon ang electricity bill and water bill mo.”

            Lumuwag ang kalooban niya pagkasbi ng halaga. At least, may dagdag income siyang limang libong piso kada buwan.

            “okay.” Walang reklamong sagot nito.mura na iyon para kay Travis.

            “you can buy the food you want. Mayroong maliit na fridge sa room, pero p’wede mong ilagay ditto sa ref ko ang iba mong pagkain. Don’t worry, hindi ko iyon gagalawin.”