- U -
" ဟမ့်..ဆရာလေးက တယ်ချောပတော် "
ဒေသိယစကားသံဝဲဝဲဖြင့် အဘွားစုန်က တစ်တုံးတစ်ခဲ ပြောချလာတော့ ရိပေါ်မှာ ခေါင်းငြိမ့်ကာ ပြုံးပြလိုက်ရ၏။
သူက အေးဆေးနေရတာကို ကြိုက်တာကြောင့် နယ်ပြောင်းကျတော့ ဒီကမ်းစပ် မြို့လေးကို လာခဲ့တာ ဖြစ်သည်။
ဒီမြို့လေးက တခြားမြို့တွေထက်စာရင်တော့ အနည်းငယ် လူသူအရောက်အပေါက်နည်းသည့် မြို့ကလေးလဲ ဖြစ်၏။
ထို့ကြောင့် တခြားတာဝန်ကျသည့် ဆရာ ဆရာမများက ဒီကမ်းစပ်မြို့လေးကို သိပ်မလာချင်ကြ။
တာဝန်အရဆိုတာထက် ဒီလိုမြို့လေးများမှာသာ သူကစာသင်ပြပေးချင်မိ၏။ ဒီမြို့ကဝေးလို့ ဟိုမြို့က ခေါင်လို့ ဆိုပြီး တစ်ချို့ဆရာ ဆရာမတွေက တာဝန်ကျရာနေရာတွေအား မသွားဘဲ နေတော့ ကလေးငယ်များ၏ ပညာရေးမှာ မကောင်းတော့ပေ။
ဒါ့ကြောင့် မြို့ဝေး နယ်ဝေး လူသူအရောက်အပေါက်နည်းသည့် နေရာဒေသများတွင် ပညာရေးစနစ်က တိမ်ကောလာရသည်မှာ မဆန်းလှပါ။
" မြို့က ကမ်းစပ်မြို့ ဖြစ်တော့ ဆရာ ဆရာမတွေက သိပ်မလာချင်ကြပါဘူးတော့ ကျောင်းမှာတော့ ဆရာလေး နှစ်ယောက် နဲ့ ဆရာမလေး တစ်ယောက်တော့ ရှိတယ်ရယ် ဆရာလေးပါ ထပ်ရောက်လာတော့ လေးယောက်ဖြစ်သွားတာပေါ့"
" ဟုတ်ကဲ့ခင်ဗျ "
" ဒါနဲ့ ဆရာလေးက ဘယ်စာသင်မှာတုန်းကွဲ့ "
" အင်္ဂလိပ်စာပါ အဘွား "
ပညာရေးနဲ့ အလှမ်းဝေးသူမို့ အဘွားစုန်က စာဆိုရင် စာ တစ်ခုဘဲ သိသည်။
အင်္ဂလိပ်စာ ကို စာထည့်ပြီး ပြောလို့ရပေမဲ့ သင်္ချာကိုတော့ စာထည့်ပြီး ပြောလို့မရတော့ဘူးလေ။
သင်္ချာစာဆိုတာကြီးကတော့ မဟုတ်သေးဘူးမလား အဲ့ဒါကြောင့် သင်္ချာဘာသာ လို့ ခေါ်ရကြောင်းကိုလဲ ရိပေါ်က ရှင်းပြပေးရ၏။
ဆရာအသစ်ကလေး ထပ်ရောက်လာသည်မို့ လူတွေကလဲ အဘွားစုန်အိမ်ကို တစ်စ တစ်စနဲ့ ရောက်ရောက်လာကြသည်။
