~~~~~~~~~~~~~~~~~~ انت استثنائى~~~~~~~~~~
الفصل 5
لين باستغراب : عبده
عبده : تعالى اقولك حاجه
لين : مش فيقالك امشي من هنا
عبده : مش عايزه تعرفي صحابك بيرحوا فين
لين : على أساس أن انت إلى تعرف
استند عبده على الحائط : أنا عارف بس انتى لا
لين : قول
ايان : انت بتعمل ايه هنا
عبده بخبث : جاى افهمها الدنيا ماشيه ازاى من وراها
ايان : امشي
لين : استنى يا ايان .. عبده اتكلم
عبده : بصي ..
عاصم بعصبية: غور من هناااا
عبده ببرود : خلاص خلاص همشي .... كده كده هتطلعى فوق وتعرفى ونصيحه منى متقعديش فى البيت لوحدك لأن سليم كمان متورط باي
لين : ع عبده
سيف : ايه إلى وقفك معاه
لين بخوف : هو فى ايه فوق
تركتهم لين وركضت
.....
فتحت لين الباب
لين باستغراب : مافيش حاجه
نظرت لين من النافذه بسرحان
عاصم : لين لييين
لين : اه ايه مافيش حاجه لا .... انتو ايه حكايتكم باه بقالكم اسبوعين مش تمام
ايان: شويه مشاغل بس مش اكتر
رن تليفون سيف
سيف : معلش مكامله مهمه شويه
بعد عنهم
سيف بهمس: ايه
داود : أنا عايز لين
سيف بعصبية: مستحيل
داود : انت هتجبها غصب عنك يا أيما أنا إلى هاجى
سيف : لين برا اى موضوع
داود : ليا عداوه خاصه شويه مع لين
سيف : مالكش دعوه بيها يا كده يا تنسي اننا نبقى موجودين
اغلق سيف التليفون
لين بعصبية: ايان أنا مش هبله
جمال : كلو شايف الموضوع عادى اشمعنا انتى يعنى
لين بعصبية: علشاااان هما مش فامينكم قدى وانا بقولك انى واثقه 100% أن وراكم حاجه
أمسكت لين تليفونها
لين : لازم نتقابل اتصرف الموضوع المره دى اكيد كبير
أغلقت التليفون
لين. : نتكلم لما ارجع
ايان : رايحه فين
لين : محدش ليه دعوه
تركتهم لين
سيف باستغراب: داود بيقول أن فى عداوه بينه وبين لين مختلفه شويه
عاصم : مالناش دعوه احنا فى القرف دا علشان ميقربش منها
.......................
فى مكان قريب من البيت
لين : مش قولتلك بطل القرف دا
مجهول : دى سجاره عاديه واهى يا ستى مدايقيش نفسك
رمى السيجاره فى الارض
لين : أنا بجد المره دى خايفه اوى
مجهول : من
لين : مش هيسيبنا يا غبى افهم احنا قتلنا ابنه ..... اه مكنش قصدك وقتها بس هو قال انو هينتقم
مجهول : سيبك منه دا بوء
لين بعصبية: انت ليه مش عايز تفهم على الأقل خاف على عز يعم
مجهول بهدوء : لين .. أنا خايف عليكى وعلى عز علشان كده انا خرجتك من الموضوع ده زمان وهخرجك منه دلوقتى فمتحشريش انتى نفسك وبعدين مش انتى بتكرهينى خلاص كملى كرهك ليا ... سلام
لين بدموع : حتى لو بكرهك بس مينفعش اسيبك تموت
ابتسم بخفه وذهب
.......................
فى المساء
طرق الباب
لين : بابا
فتحت الباب
رحيم : ادخل
لين : اه طبعا طبعا ادخل
دخل رحيم وجلس على الكرسي
رحيم : قاعده لوحدك يعنى
لين : ماما عندها شغل ومشيت انهارده الصبح
رحيم : مجتيش ليه
لين بتفكير : عادى كنت تعبانه شويه بس
رحيم : بس باين عليكى كويسه
لين بتوتر: تشرب حاجه
رحيم : أنا خدت القرار يا لين
لين : هعملك قهوه
رحيم : حضرى نفسك هنسافر الاسبوع الجاى
لين بعصبية: مش هسااافر
رحيم : جدك تعبان
لين : انت كداب انت عايزنى اجى معاك علشان مرجعش هنا تانى
رحيم : تفتكرى أنا لو عايز اعمل كده مش هعرف
لين : مش همشي معاك مهما حصل انا مش عايزه امشي من هنا اصلا
رحيم : يعنى هى كده
لين : اه
رحيم بحده : من بكره هتنزلى الشركه تشتغلى فيها
لين : ايه علاقة دا بدا
رحيم : انا بالنسبه ليا ليهم علاقه ببعض
لين بعصبية: مش هعمل كده مش هسمع كلامك تانى
رحيم بزعيق : ما غصب عنك
لين : بسببك انهارده شيرى بهدلتنى قدام الكل وانا معرفتش ارد عليها
رحيم : كدابه
لين بعياط : لا مش بكدب هى استغلت إلى انت بتعمله. وانى مش هعرف ارد عليها فضلت تتنمر عليا ومن اسبوعين بهدلت هدومى وبردو معرفتش ارد عليها عارف ليه علشان انت قولت لو كلمتها هتمشيني من هنا وانا مش عايزه امشي
..........................
عند داود
عاصم : متدخلش لين فى اى حاجه
داود : اتكلم كويس انت دلوقتى واحد من رجالتى
ايان بعصبية: بقولكم ايه أنا زهقت .... احنا مش هنكمل يلا
تقدموا بعض خطوات
داود : امشوا بس ابقوا احموها كويس ماشي ( صمت قليلا ثم أكمل بسخرية) لو عرفتوا باه
.............
فى الجامعه
فارس : مش فى المود انهارده كمان
لين بحزن : عادى
فارس : اكلمهم أنا طيب هنسي مشكلنا علشانك
لين : تؤ متكلمهومش
فارس : طب فى ايه إلى حصل
لين : مافيش حاجه يا فارس مدايقه بس شويه
فارس : اجبلك حاجه تشربيها طيب
سيف : أنا هجيب خلاص
نظرت لهم لين ونهضت
لين : فارس أنا رايحه المحاضره سلام
عاصم : لين
نظرت له لين وذهبت
فارس : لييين استنى طيب انا جاى معاكى
جمال : هو فى ايه
عاصم: مش عارف
..........
فارس : مشيتى ليه
لين: مش عايزه أتكلم معاهم
فارس : ليه
لين : كده يا فارس سيبنى فى حالى دلوقتى سلام
تركته لين وذهبت
تمشت إلى خارج الجامعه
.............
فى المساء
ايان : تليفونها لسه مقفول
عاصم بعصبية : هتروح فين دى يارب بس
سيف : هو مافيش غيره اكيد عملها
جمال : مفتكرش فى حاجه تانيه هى اصلا كانت متغيره
فارس بتفكير : ابوها
نورهان : بتقول ايه
فارس : لما كنا مع بعض اخر مره ابوها قال انو هيعمل اى حاجه علشان يخليها تسمع كلامه
............................
فى إحدى العقارات الغير مبنيه
لين : بابا عرف انى لسه بشوفك ..... اسر الدنيا هتبوظ مننا بالطريقه دى انت لازم تشوف حد
اسر ببرود : أنا
لين بارتباك : يعم اقصد احنا .. احنا
اسر : انتى قلقانه كده ليه فكرك داود يقدر يعمل حاجه دلوقتى
لين : اكيد
اسر بعصبية: تبقى غبيه لو فكرتى انى مش حاسب كل خطوه قبل ما اعملها بس انا مش هينفع اخد خطوه مش محسوب حسابها دلوقتى يا لين افهمى أنا فى حد فى حياتى اغلى عندى من كل الناس مقدرش اخليه يتأذى أنا مبقتش طايش زى زمان
صمت الاثنين قليلا
لين بهدوء: بتحبها
نظر لها أسر
لين بابتسامه: هتعرفنى عليها صح
اسر : لا واعرفك عليها ليه
لين : انت نسيت أنى بنت خالك ولا ايه
اسر بسخريه : كان قبل 5 سنين
لين وكزته: حتى لو هما اتبروا منك أنت لسه ابن عمتى
وقفت لين بجانبه مستنده على السياره
اسر : فى حاجه شاغله بالك صح
لين بتنهيده : تفتكر ايان والشباب بيعملوا ايه دلوقتي
اسر : مش عارف بس اكيد فى سبب مخليهم مش عارفين
لين : انت عارف أن فرح رجعت تكلم عاصم
اسر باستغراب: هى مش فرح ماتت تقريبا
لين : كنت مفكره كده لحد ما شوفت رقمها على تليفون
اسر : وناويه تعملى ايه
لين : مش عارفه يا اسر أنا حتى مش عارفه هى رجعت تتكلم معاه تانى ليه .... اصل انت مش فاهم فرح دى مش بنى ادمه دى بنت مش كويسه
اسر نظر فى ساعته: أنا لازم امشي علشان هى قربت تخرج .... متغطيش عليهم وهما اكيد هيلاقوا وقت مناسب يقولك وبعدين انتى بتقولى انتى وفارس بقيتوا صحاب وطبيعى تيجى فتره فى حياتكم وتبعدوا شويه بس هترجعوا تانى ... اى وقت كلمينى ماشي سلام
تركها أسر وذهب
ركبت لين سيارتها بتنهيده وذهبت
............................
فى البيت
جمال : انتى أتاخرتى يا نورهان
نورهان : أنا قولت لماما انى هتاخر لحد ما فريده تيجى
سمعوا صوت غلق البوابه
افتح ايان الباب بقلق : لين
وفاء باستغراب : هى لين فين
ايان بإحباط: ادخلى يا طنط
دخلت وفاء ونظرت لهم باستغراب
وفاء: انت اكيد فارس صح
فارس : اه أنا
وفاء : ولين فين
سيف بتوتر: مش عارفين .... بس هننزل ندور عليها يا طنط دلوقتى
وفاء بضحك : اقعد اقعد .. اسر رجع واكيد لين معاه
عاصم بصدمه : وأسر رجع امتى
وفاء: من اسبوع تقريبا انتو متعرفوش ولا ايه
طرق الباب
نورهان بخضه : مال ايدك
لين بهمس : شششش. اسكتى
ايان بقلق : ورينى كده ... جمال هات الإسعافات الأولية بسرعه
نظرت لين باستغراب لوفاء
لين : غريبه متخضتيش ليه
وفاء : هو انا مثلا مش عارفه ايدك اتعورت من ايه
ابتسمت لين
وفاء : انتى بتتحدى إلى مينفعش مخلوق فى الدنيا يتحداه فوارد دا يحصل ... أنا طالعه انام ابقى اطلعيلى لينا كلام مع بعض فوق
لين بابتسامه: طيب
سحب ايان لين خلفه
ايان : اقعدى هنا
لين بوجع : براحه براااحه بتحرق اوى
فارس : أنا مش فاهم بردو ايه إلى حصل
لين : كنت بتناقش مع مرات ابويا كلمه منى على كلمها منها اتعورت عادى يعنى
جمال : متروحيش هناك لوحدك تانى
لين: بس انتو مش فاضين
عاصم : مين قال كده احنا دايما فاضين
لين بهدوء : بس فرح رجعت .... شكرا يا ايان أنا ايدى كده هتبقى كويسه نورهان أنا كلمت طنط قولتلها هتباتى معايا ماشي يلا
فارس : نتقابل بكره باه
لين : ماشي
......................
فرح : انت عايز لين مالكش دعوه بيهم
داود : لسه بتحبيه
فرح : مش مهم أنا هعرف ازاى اجبلك لين واسر بس متاذيش الباقى وخليهم يبطلوا شغل وانا هحاول ارجع صحبتهم تانى
داود : ماشييييي يا فرح موافق المره دى
فرح : وانا فى اقرب وقت هخليهم يبقوا عندك
........................
بعد يومين
سيف : اخلصى يا بارده انتى
لين : كنت بلبس أنت فكرك اللبس دا بيبقى بالساهل كده
جمال : اه صحيح انتى ليه بتتاخرى
لين : بظبط شعرى و بلبس وطبعا مش هننسي كمان انى بجيب الحاجات الحلوه بتاعى من التلاجه وبشوف هاخد ايه ومش هاخد ايه
وقفت فرح أمامهم
فرح: ممكن نتكلم شويه
عاصم بضيق : اخلصى يا فرح
فرح : لوحدنا احسن مفتكرش انى عايزاها تعرف حاجه
لين : صحيح يا فرح مبسوطه معاه
فرح : هو مين
غمزتلها لين : تبقى مبسوطه ........ هسابق أنا
تركتهم لين وذهبت
فرح : رجعونى معاكم تانى يا عاصم أنا خليته يبعد عنكم
عاصم : مبقاش ينفع
فرح :تعالوا نرجع شغل وبس
سيف : ماشي نتقابل انهارده فى المكان دا سلام
..
ايان : انت مجنون
سيف : عايز اشوف اخرها ايه يلا نلحق لين
............................
يمكن الشخصيات فى حياتى كتير ويمكن كمان مافيش فيهم بنات كتير بس انا محظوظه أنهم فى حياتى ليهم ادوار مختلفه مابين الكره والحب والصداقه والمصلحه
««««««««««««««« يتبع »»»»»»»»»»»»»
