Still The One

before I let you go...

Jema's POV:

To many reasons to fall in love with you but it gave me too many heartaches to keep holding on on what we have. Pakakawalan na ba o ilalaban pa kita?.

Mataimtim na natutulog si D habang hinihimas ko ang palad ko sa kaliwang pisngi nya, habang nakayakap ang buong katawan nya sa akin... Nung dumating yung araw na naging kami wala na kong hiniling pang iba kundi ang mapasaya ko siya, Si Deanna lang ang pinaka minahal ko ng ganito. Pinangako ko sa kanya at sa sarili ko na hindi ko siya iiwanan at bibitawan hanggang sa huli, pero ang hirap-hirap at ang sakit sakit na kung yung mundo at tadhana na mismo ang gumagawa ng paraan para paghiwalayin kami at nagsasabi na hindi kami para sa isa't-isa.

(PRESENT DAY)

I still remember our last romantic night, her face, smell, touch and the love na pinapakita nya sakin. Deanna is the reason why i knew the word happiness, but sabi nga nila lahat ng bagay ay may katapusan.

" Jessica Margarett?, nandito ka pa ba???." natauhan ako at kanina pa pala ako kinakausap ni Aunt Celeste. Nasa hapag kainan kaming apat, ako si mama, si Aunt Celeste ang pinsan kong si Helga at ako.

"Yes aunt?!, sorry what's that po?." tanong ko kay Aunt. Pero halata sa kanya ang pagtataka kahit si mama ay nagtataka din sa ikinikilos ko.

"tinatanong ka ng aunt Celeste mo if sasama ka samin sa Samar bukas para bisitahin ang Tatay mo." paliwanag ni mama sakin.

"Ahh, kase maaa, auntieee .... Ano po kasi eh, may training kami for tomorrow for next conference. " paliwanag ko.

"Ha?. E akala ko ba next month pa simula ng training nyo?. Ayaw mo ba makita ang tatay mo, susunduin na din natin sya dun Jessica." - Fe.

"E kasi ma, medyo napaaga po talaga kase yung pag schedule samin para magtraining eh, may mga di familiar na teams kase kaming paghahandaan for next conference." paglilinaw ko kay mama.

" hmm,,, Jessica Margarett!, Ganyan ba ang natutunan mo sa Volleyball?!,Ang mawalan ng oras sa pamilya at unahin ang paglalaro kesa sa anu pa man?. Ngayon di na ako magtataka kung mawalan ka ng mana. " saad sakin ni Aunt Celeste na halatang disappointed sakin. " Celeste, wag mo nga pagsabihan ang anak ko ng ganyan, pinalaki ko silang may pagmamahal sa pamilya, uunahin ang pamilya sa lahat. Jessica is just really committed sa sport na mahal nya. " pagtatanggol sakin ng nanay ko. " Sige, Maria Fe!, ipagtanggol mo ang anak mo, sa bagay ganyan ka rin naman nuon, tinalikuran ang engrandeng pamumuhay para ipagpalit sa simpleng buhay dito sa laguna. Sa tingin mo ba masaya ang mama sa ginawa mong pagpili sa Ganitong pamumuhay kaysa sa tulungan kami sa ating kumpanya?, at tignan mo, saan pa ba magmamana ang mga anak mo, lalo na itong si Margarita?! (sabay turo sakin). Kung sana ay inilapit mo ang mga anak mo sa mama edi masaya silang nabubuhay ng mataas ang tingin sa kanila ng lahat, at hindi lang bilang... "

"bilang ano Celeste?. Sa tingin mo ba gusto ko ilayo ang mga anak ko sa mama? Sa abwela nila?!. Gusto ko lang mabuhay sila na hindi kinokontrol ang gusto nilang gawin tulad ng ginawa sa atin ng mama. Tinuruan ko sila na mamuhay ng simple at naiintindihan ang buhay ng mahihirap dahil gusto kong mamulat sila sa realidad ng buhay. Oo, sinanay ko sila sa simpleng buhay di tulad ng nabigay mo at ng angkan natin sa mga anak nyo, pero kung meron mang ikina angat ang mga naturo ko sa mya anak ko na hindi nyo naturo sa mga unica hijo at unica hija nyo ay yun ang mahalin at pag sikapan ang mga bagay at pangarap, dahil ayokong ilalagay na lang sa bunganga nila at isusubo na lang nila. THAT'S HOW I THOUGHT MY CHILDREN CELESTE. NOW, IF YOU STILL GOING TO SAY BAD THINGS IN MY DAUGHTER, THE DOOR IS VERY OPEN AND YOU VERY FREE TO LEAVE THE HELL OUT OF HERE!. " madiin na sabi ng nanay ko kay Aunt Celeste. Aunt Celeste was too stunned to speak. She bow her head and says nothing.

After that day, I realized one big thing. And that is how lucky i am, why?... Dahil sa kahit gano kabigat na problema ang dumaan sakin, nandyan ang mama ko, tatay ko, ang pamilya ko na handang ipagtanggol ang sa kahit anong bagay. Marahil magtataka at magugulat ang madami kapag nalaman nila kung Sino talaga ako. Kung saan ako galing, kung kaninong apo ako.

I am Jessica Margarett Casidsid Galanza, ang isa sa mga apo ng bilyonaryang si Doña Laudina Margarita Hermosa Casidsid, ang matriarchy ng angkan ng mga Hermosa at isa sa pinakama impluwensya, mayaman at makapangyarihan pagdating sa import and export businesses, sa dami ng pera at koneksyon ng lola ko sa kahit saan, nahirapan kami mamuhay, pinarusahan ni abwela si mama ng sobra para bumalik kami sa ilalim ng pamumuno nya sa pamilya. But ang nanay ko ay tiniis ang lahat para mawala kami sa kontroladong buhay namin kay Abwela, even si tatay nagpursige sa pagtuturo at pagco-coach. Di alam nang karamihan kung gaano kahirap ang pinagdaanan ko at ng pamilya ko para mapunta sa kung nasaan man ako ngayon... Siguro kung nasa panig ako ng abwela ko, di ko nalalaro tong volleyball na pinakamahal ko. Baka di ko din naaappreciate ang mga bagay na meron ako kahit simple lang, baka di ako volleyball player ngayon kundi isang dalagang sinasabihan ng kung ano dapat ang gawin, mahalin ang nga bagay na hindi ko naman mahal, piliin ang propesyon na hindi ko pinangarap at baka di ko din nakilala ang taong nag-iisang minahal ko ng higit pa sa kahit sino.

Days goes by madami daming nangyare, tinuloy ko pag kukumu ko, PVL has a good news. Magkaka live audience na uli, so it means may mga fans na muling manonood samin ng mga teams. Pero I'm sure aabangan din nila yung muling paghaharap namin ni.....

“Deanna.” first time ko nakita si Deanna after few months na paghihiwalay namin. I saw her again, but not alone, with someone else.