Only for you forever

Chapter 21 : Cookies

Xia's POV

" Huy! Punta ka mamaya Jc ah!" pangungulit ko kay Jc.

Ayaw niya kasi ako samahan mamaya pag-uwi ko.

" Kaya mo na yan! You need to have time and space para mag usap kayo ni tita." sagot naman ni Jc.

" Ehhh...."

" Promise! Kakausapin ka nun ni tita. I know Tita Athena. Kaya go na! You need to have a dinner with your mom only, okay?"

" Mhmm..."

" Dali na! Sawa na ako sa face mo eh!"

" Luh!" saad ko at hinampas siya.

" Sige na nga. Uwi na ako." sabi ko na lang.

" Okay. Ingat ha! Dont worry, magiging maayos kayo ni Tita Athena mamaya!"

" Sana nga. Sige na bye! Ingat!"

" Bye!"

Hayst.

Kinakabahan ako mamaya. Di naman kasi ako sa bahay kumain ng almusal kanina eh.

Haysu. Tiwala lang self!

Nasa kwarto na ako.

Katatapos ko lang magbihis at dumiretso na ako sa sala.

My mom is there. She is preparing for our dinner in the kitchen.

Bigla siyang umakyat muna kaya umupo na lang ako ng maayos nang biglang may kumatok.

Huh? Si Jc ba yun?

Ha! Sabi ko na eh! Di ako matitiis ne'to ni Jc eh.

Tumayo na ako at agad na pumunta sa pintuan namin.

Pagbukas ko nito ay hindi pala si Jc iyon.

Si Spencer pala.

Huh? Anong meron?

" Hi Princess!" bati niya.

" Uy Spencer! Ikaw pala! Yup, why?" tanong ko.

May nakita akong hawak niyang container.

" Cookies?" sabi niya sabay bigay ng container na hawak niya.

Huh? Bakit?

" For?"

" Wala lang. Patikim ko sa'yo? Nagbake kasi ako eh. Sobra kaya ayun naisipan ko ibigay sa'yo."

" Ahh... Thank you! Sweet naman."

" Haha. No problem! Sige una na ako."

" Ay sige. Thank you ulit."

" You're welcome. Bye!" sabi niya at kumaway.

Kumaway na lang rin ako pabalik.

Wow! Cookies! Fave 'to ni Mom!

Mukhang bagong bake eh. Medyo mainit pa yun container eh.

I will give some to my Mom mamaya.

I know she love cookies eh.

Natapos na ang napakatahimik na dinner namin ni Mom.

Tahimik lang niya. Umupo siya sa sala.

Anong gagawin ko? Dapat na ba ako mauna?

Hay. I know its hard but sige.

I put the cookies on a plate at pumunta kay Mom sa sala.

" Mom?" sabi ko at ngumiti kay Mom habang ipinapakita ang cookies na dala ko.

Lumapit siya sa akin at agad akong hi-nug.

" Sorry kagabi 'nak..."

Aww.. This is it...

Nilapag ko ang platong hawak ko at hi-nug pabalik si Mom.

" Its ok Mom.... Sorry rin if kinukulit ko kayo..."

" No 'nak... Siyempre gusto mo makilala ang dad mo eh... But lagi akong nadadala ng emotions and feelings ko... Mom is just healing her heart...."

" Do you still love dad, Mom?"

Tumingin siya sa akin.

" Yes 'nak i do... But im healing muna... Maybe if we meet again maging maayos na sana..."

" Tatanggapin mo pa rin ba siya Mom? Patatawarin mo ba siya sa kung ano mang nangyari na nakasakit sa'yo?"

" Of course 'nak... I love him kaya i will forgive him.. But sana napag isipan rin niya."

" Aw.. I love you Mom."

" I love you too, 'nak."

Pinahid ko ang luha na tumutulo sa mukha ko.

Umupo kami at kumuha ng cookies. Sarap!

" Sino nagbigay 'nak." tanong niya.

" Si Spencer po..." sagot ko.

" Who is Spencer?"

" Nung nagkabanggan po kasi kami, madami akong dala tapos he helped me. Andun din lang siya, sa kapitbahay ng kapitbahay natin."

" Mhm sarap ah. But 'nak, yung puso ha!"

" Opo Mom. Brother na ang turing ko sa kaniya. He is a sweet at matulungin. He is like older brother to me."

" Hmm... Just making sure 'nak. Ayoko na kasi mangyari at maulit yun nangyari sa inyo ni Kenji. Nasaktan ka lang kaya ingatan mo yan puso mo, okay?"

" Okay, mom."

Pagkatapos nun ay hi-nug na lang ako ni Mom.

She's like that na talaga since nung kay Kenji eh.

She protects me and reminded me.

Well Spencer. Kuya na ang turing ko sa kaniya.

Para ko na siyang kuya.

At hanggang dun lang yun.