Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Y/n nerede?" Manjiro Sano geniş eve girer girmez bu cümleyi sarf etti. Her zaman ederdi. Bu yüzden hizmetçilerden biri aceleyle seni aramaya başladı. Bu saatlerde genellikle mutfakta Mikey'e sevdiği yemeklerden hazırlıyor olurdun. Ama bazı zamanlar çok sevdiğin bahçenle ilgileniyor da olabilirdin. Elbette piyanoyu da unutmamalıyız, onu da bir ayrı severdin. Sonuçta Mikey dinlemeyi sever ve sakinleşirdi. Onun için sen de seviyordun. Bahçenin görünüşü de Mikey'in hoşuna giderdi. Bu yüzden bahçe konusunda istikrarlı hareket ediyordun. Konu Mikey olduğu zaman hep istikrarlı olurdun.
"Buradayım!" Neşeli figürün salona giriş yaparken herkes derin bir nefes aldı.
Keza Manjiro Sano delirdiğinde hiç iyi şeyler olmuyordu. Ve gariptir ki bu korkunç adamı rahatlatabilen tek kişi sendin. Vücudundaki tüm kan ve vahşet izlerine rağmen ona sarılacak tek insan da sen gibi görünüyordun. İçine hapsolmuş olduğu karanlığa girme cesaretini gösterecek tek kişi.
Bunun nedeni de çok barizdi.
Mikey'e taparcasına olan aşkındı.
Adam kendini senin kollarına bırakırken, yumuşak ve sıcak dokunuşların büyük bir aşkla onu sarıyordu. Beyaz saçlarıyla oynamaya başladın. Donmaya yakın derecede soğuk olan bedeni, senin neredeyse alev alacak gibi sıcak olan bedenin yüzünden erimeye başlamıştı.
Seni uzunca süzdü.
Bakışları tiksintiyle şekil aldı.
"Y/n, neden hiç ablana benzemiyorsun? En azından biraz da olsa onun gibi güzel görünebilirdin." Sarılmaya devam etmeden önce bu sözleri boş bakışlar ve düz bir ses tonuyla söyledi.
Karşılıksız bir aşka sahiptin.
Mikey tek bir kadını sevmişti.
O kadın ise ablandı.
Yine de bozuntuya vermeden ona sarılmaya devam ettin. Başka birinin kalbini saniyeler içerisinde parçalara ayırabilecek bu sözlere alışıktın.
"Özür dilerim." Neden özür dilediğini bilmiyor olsan da buna devam ediyordun. Onu sakinleştirmek için her zaman buradaydı tatlı özürlerin.
"Ne için özür diliyorsun, aptal?" Bunu soruyor olsa da zevk aldığını biliyordun.
Dilediğin bu özürleri seviyordu. Ona aşkı için yalvarmanı, günden güne umutsuz bir hâle gelmeni seviyordu. Seni içine çektiği bu karanlıkta yalnız kalmaktan ölesiye korktuğunu da biliyordun. Ve sadece bunun için seni de çekiyordu.
Ama sorun yoktu. Onunla olabildiğin sürece önemi yoktu sana ne yapmış olduğunun. Ondan gelen her şey senin için değerli ve önemliydi. Onun aşkı için yaşamak sorun değildi. Senden birini öldürmeni istese gözünü bile kırpmadan birini öldürürdün. Senden ölmeni isterse de canına kıyabilirdin. Onun için her şeyi yapabilirdin. Gerçek manada her şeyi.
