Adapazarında ikinci günüm. Ablamla tapu işlerini halledip onu eve bıraktım. Muratı aradım. kente dair eskiye dair bir aklımda kalan Murat vardı. ''Cenazeye gelemedim hakkını helal et'' dedi telefonda. yoğundum işi bırakamadım. ''önemli değil'' dedim. Önemli değildi. ben bile niye gelmiştim ki zaten. iş çıkışı Çark caddesinde buluştuk. Bir ıslama köfte yiyelim özlemişsindir dedi. bir şey demedim. Bir şey denecek gibi göremedim. onun da bir şey ifade etmediğini gördüm. Değişmiştik ikimizde. aynı insanlar değildik.
Lisede sınıftan çıkar, eve beraber yürürdük. İstanbullu bir bebe vardı, nerden düştüyse bizim okula düşmüş kibar bir çocuk. para bok gibi. bizi severdi. her okul çıkışı uzun çarşıda birer köfte yer öyle geçerdik eve. 1. sınıf bittiğinde ailesi bir yolunu bulup İstanbula aldı. Bir daha da görüşemedik. sonra Muratla yürümeye devam ettik ama her gün köfte yemedik. barlar sokağına gidip Çark caddesinde takıldık. sigara içtik deli gibi. okul duvarlarında bira yudumlayıp kızlara laf attık. kavga ettik kavga çıkardık. dayak yedik. ne çok dayak yedik. sonra ben o evden kurtulmak istediğimden sınava hazırlandım ve kazandım. İstanbula gitmek için terminale geldiğimde beni uğurlamaya sadece Murat gelmişti. Babamın halde işi vardı. ablam yeni doğum yapmıştı. annem kimbilir neredeydi. otoüse binip son kez elimi veda etmek için salladığımda Muratın gözyaşlarını gördüm. Çıkardı gözlüğünü ve yaşlarını sildi.
çıkarıp gözlüğünü masaya koydu. yeşil gözleriyle beni özlemiş gibi baktı. aradan 15 yıl geçmiş. üstüne bir beden bol gelen takım elbisenin içinde işadamından ziyade emekli bir memuru andırıyordu. Bıyıklı sakallı 2 çocuk babası kocaman bir adam vardı karşımda. Anlattıkça anlattı. ne çok anlatılacak şey biriktirmiş meğer. meğer ne çok suskunluğu sevmişim geçen on beş yılda. İçmeye gidelim mi dedim. Kolundaki pahalı saate bakıp eve geçmem lazım. beklerler dedi. ayrıldık. gözlüklerini taktı gözüne. yeşil gözlerinde yaş yoktu şimdi daha çok acıma hissettim.
Artık gitmeliydim. Eskiye dair ne varsa bırakıp burda gitmeliydim Meltem vardı. Meltem yeniydi. Meltem güzeldi. Beni bu halden Meltem kurtarırdı ancak.
