İhtirâz | Tamamlandı

PROLOG ⚘

Genç adam, annesinin kucağında duran kızını aldıktan sonra mis gibi kokusunu içine çekerek yüzüne baktı. Dünyadaki en güzel şey bu olsa gerekti. Ona baktıkça, onu kokladıkça huzurla doluyordu içi. Sımsıkı bir öpücük koydu minik bebeğinin boynuna. Minicikti kızı ama çok güzeldi. Gözünün önüne onun varlığından haberdar olduğu an gelince yutkunup gözlerini sıkı sıkıya yumdu yakışıklı adam. Pişman mıydı? Evet, çok pişmandı hem de! Neden öyle saçmalamıştı ki? Dönüşü olmayacak şekilde saçmalamış olduğunu ise şimdi görüyordu.

Terasa çıkmıştı adam ve dalgınca düşünmeye devam ediyordu. Parmağında hala yüzüğünün izi vardı her şey ne kadar da çabuk son bulabilmişti böyle? Nasıl olmuştu bu? Birden bire nasıl bu hale gelinebilmişti? Aklında sorular dönmeye devam ederken, aslına bakılırsa bir yandan da verdikleri kararın ne kadar doğru olduğunu düşünüyordu. Farklıydılar birbirlerinden belki de boşanmaları dünyanın en iyi kararlarından biri olmuştu. Zorla elde edemezdi kimse hiçbir şeyi ve delicesine aşık olarak evlendiği o kadını bazı şeylere zorlayamazdı. "En doğrusu buydu." Diye kendi kendisine mırıldandığı sırada telefonuna gelen bildirim sesi yakışıklı adamı kendisine getirdi. Ekranı açıp baktığında Begüm'den bir mesaj olduğunu gördü. Çok değil, birkaç saat önce karısı olan kadından!

"Istediğin zaten olmuş Fuat! Sana kına göndereceğim, süslenir hazırlanırsın artık dokuz ay boyunca."

Kaşları çatıldı Fuat'ın ne demek istiyordu şimdi bu kadın? Hemen numarayı tuşlayıp telefonu kulağına yasladı. "Efendim?",

"O mesaj neydi Begüm?",

"Ne anladıysan...",

"Hamile misin?",

"Evet! Öyleymişim...",

"Ne kadarlık?",

"Iki aylıkmış." Derken hala inanamıyordu böyle bir şeyin olduğuna güzel kadın. Hazır hissetmiyordu kendisini ve dahası isteyip istemediğinden de emin değildi ama bildiği bir şey vardı ki; karnında bir can vardı ve bu canın istese de istemese de annesi kendisiydi.

"Sahilde buluşalım.",

"Ben sadece sana haber vermek istedim hepsi bu. Konuşucak ya da görüşücek bir şeyimiz kalmadı bizim merak etme, onu öldürmek gibi bir niyetim yok. Onun, bebeğinizin varlığını öğrendiğim, hissettiğim andaki yaşadığım duyguyu hiçbir şeye değişmem ben...",

"Iyi. Ne yapacağız şimdi?",

"Yeni hayatımıza devam edeceğiz işte.",

"Bebek?",

"Tabii ki doğunca benimle kalacak Fuat.",

"Ben de babasıyım, unutma da!"